جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
مجله ویستا
هنر کشف بزرگی دیگران
انسان های حقیر، دیگران را حقیر می بینند و انسان های بزرگ، واجد هنر کشف و دیدن بزرگی دیگران هستند. انسان موجودی اجتماعی است و همواره در سطوح مختلف با افراد و انسان های دیگر سر و کار دارد. در نسبت میان انسان ها با هم و انسان و اجتماع، موضوع حق و تکلیف جاری است. نحوه نگاه انسان به دیگر انسانها، به نوع نگاه او به خودش برمی گردد. انسانی که حقی برای دیگران قائل نیست و آنها را حقیر می شمارد و نکته مثبتی در کسی نمی بیند و نمی یابد، در واقع جان او حقیر است و خود می پندارد که بزرگ است و دیگران کوچک. در معارف دینی، چنین اشخاصی زیانکار دنیا و آخرت قلمداد شده اند. آنها فقط خود، اعمال خود را می پسندند و گمان می برند که تنها، کار آنها نیکوست: الذین ضل سعیهم فی الحیوه الدنیا و هم یحسبون انهم یحسنون صنعا.
اما انسان هائی هستند که جان آنها جاذب و کاشف خوبی هاست. انگار که در مواجهه با آدمیان، با بصیرت ذاتی، به کنه آنها می نگرند و از چاه وجود دیگران آب نیکی می کشند و بدین ترتیب همواره سرچشمه های خوبی را در جان دیگران به جوشش و تپش وامی دارند. تا کسی خود، از کمال و عظمت بهره نبرده باشد نمی تواند کمال و عظمت دیگران را ببیند و به آن اعتراف کند و خواستار بروز و ظهور و توسعه آن باشد.
این ویژگی اخلاقی از ویژگی هائی است که در نسبت آدمیان با یکدیگر قابل تشخیص است. چنین انسان هائی، در این حالت، به مثابه آیینه ای هستند که خوبی خود را در تلقی خوبی دیگران بازتاب می دهند. حتی در برخورد با نقاط ضعف دیگران نیز واقع بینانه برخورد می کنند و آیینه وار، همان را خالصانه و بی پیرایه منعکس می کنند. تعبیر آیینه برای مومنین در نسبت آنها با یکدیگر ـ که در روایات آمده ـ به همبن معنا اشاره دارد.
به عنوان نشانه ای برای فهم این مقوله، می توان دید که انسان های حقیر با انسان های بزرگ حشر و نشر ندارند. همواره خود را مناری بلند در بیابانی می دانند که تا دور دست ها نباید حضور دیگران مانع دیدن آنها ـ به زعم خود ـ شوند. بزرگان اما، با بزرگان سر و کار دارند، بزرگی دیگران را بزرگی خود می دانند و تیر حسد را از خود می رانند و مشام آنها بوی عظمت را در همه جا حس می کند. بدین جهت در انتخاب دوست خود و تیم خود، در جستجوی خوبان و بزرگان و کریمان می روند و بزرگی خود را در حقارت دیگران یا حقیر شمردن دیگران نمی جویند.
بی جهت نیست که در معارف دینی، برای تقویت این احساس الهی در انسان، دستورالعملی بدین مضمون ارائه شده که: انسان در مقایسه خود با دیگران و تعیین رتبه خود، در زمینه های مادی خود را با نادارها و کم مایگان بسنجد ( تا همواره باب قناعت و اطاعت و شکرگذاری بر او مفتوح بماند ) و در زمینه های فکری و معنوی، خود را بر محک پر مایگان و بزرگان و سلحشوران این وادی عیار زند ( تا هیچ گاه باب بهبود مستمر و الگوگیری و سیر و سلوک فکری بر او بسته نماند ).
چگونگی انعکاس این مقوله در سازمان ها از نکاتی است که در مجال دیگری باید بدان پرداخته شود.
http://mgt.blogfa.com/۸۷۰۳.aspx
منبع : مطالب ارسال شده
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
غزه ایران روسیه مجلس شورای اسلامی نیکا شاکرمی دولت سیزدهم روز معلم معلمان رهبر انقلاب مجلس بابک زنجانی دولت
سلامت یسنا آتش سوزی قوه قضاییه تهران بارش باران پلیس شهرداری تهران سیل آموزش و پرورش فضای مجازی
قیمت خودرو قیمت طلا قیمت دلار خودرو بازار خودرو دلار سایپا بانک مرکزی ایران خودرو
نمایشگاه کتاب سریال کتاب مسعود اسکویی تلویزیون سینما سینمای ایران دفاع مقدس موسیقی
اسرائیل رژیم صهیونیستی فلسطین جنگ غزه حماس نوار غزه چین اوکراین ترکیه انگلیس نتانیاهو ایالات متحده آمریکا
فوتبال استقلال پرسپولیس علی خطیر سپاهان باشگاه استقلال لیگ برتر ایران تراکتور لیگ برتر رئال مادرید لیگ قهرمانان اروپا بایرن مونیخ
هوش مصنوعی تماس تصویری گوگل اپل آیفون همراه اول تبلیغات اینستاگرام ناسا
خواب بیمه فشار خون کبد چرب کاهش وزن دیابت