اهمیت صبحانه

پژوهشگران می گویند که اهمیت صبحانه حتی می تواند از آنچه تاکنون تصور می رفت، بیشتر باشد؛ زیرا معلوم شده است کسانی که صبحانه را از رژیم غذایی خود حذف می کنند در مجموع زندگی ناسالم تری دارند.
برخی صبحانه را برای جلوگیری از عقب ماندن از کارهای روزمره و برخی نیز برای کاهش وزن حذف می کنند.
اما پژوهشگران فنلاندی می گویند کسانی که صبحانه نمی خورند ، معمولا بیشتر سیگار می کشند و کمتر از دیگران ورزش می کنند.
به علاوه کسانی که صبحانه نمی خورند احتمالاً چاق تر هستند، که می تواند ناشی از این واقعیت باشد که آنها برای جبران کمبود انرژی در طول روز تنقلات بیشتری مصرف می کنند.همچنین احتمال آنکه سطح تحصیلات بالایی داشته باشند کمتر است و در نتیجه شغل مورد نظر را دشوارتر می یابند.
● الگوهای تغذیه
پژوهشگران در جریان این مطالعه از ۵۵۰۰ جوان و والدین آنها پرسیدند که آیا صبحانه می خورند؟ و اگر پاسخ مثبت است، هرچند روز یک بار؟
همچنین از آنها درباره میزان تحصیلات، وزن و عادات مصرف نوشیدنی ها سئوال شد.
تحقیقات نشان داد در خانواده هایی که پدر و مادر صبحانه را حذف می کنند، فرزندان نیز معمولا چنین می کنند.
یک پژوهشگر فنلاندی که سرپرستی این تحقیقات را به عهده داشت، گفت: " فرزندان کسانی که صبحانه نمی خورند به احتمال زیاد از پدر و مادر تبعیت نمی کنند.و از طرف دیگر در اوایل و اواسط دوره بلوغ، الگوهای نامنظم غذایی ارتباط تنگاتنگی با عاداتی مانند کشیدن سیگار دارد که سلامتی را به خطر می اندازد . در این مطالعه ، کشیدن سیگار، ورزش کم، سطح پایین تحصیلات، مصرف زیاد سیگار و وزن بالا همگی به حذف صبحانه در بزرگسالان و افراد درحال بلوغ مربوط بود. یافته ها نشان داد که این ارتباط در تمام طول بزرگسالی دوام خواهد داشت."
به گفته وی افرادی که صبحانه را حذف می کنند کمتر از کسانی که صبحانه می خورند به سلامتی خود اهمیت می دهند.
البته باید گفت اینکه برخی افرادی که صبحانه را حذف می کنند دارای سایر عادات نامطلوب بهداشتی نیز هستند، بدان معنی نیست که یکی به دیگری منجر می شود.
صبحانه یکی از مهم ترین وعده های غذایی روزانه است، چون سطح انرژی بدن را اول صبح تجدید می کند.
مطالعه دانش آموزان نشان داده است که خوردن صبحانه میزان تمرکز در طول مدت صبح را بالا می برد.
همچنین افرادی که سعی دارند وزن کم کنند، اگر صبحانه بخورند موفق تر خواهند بود، زیرا افرادی که صبحانه را حذف می کنند معمولا قبل از ظهر تنقلات ناسالمی را می خورند.
● نقش صبحانه در کاهش وزن
یک مطالعه نشان می‌دهد که صرف یک صبحانه کامل و مملو از کربوهیدارت و پروتئین، و رعایت یک رژیم غذایی کم کربوهیدارت و کم کالری در بقیه روز، موجب کاهش وزن و حفظ آن می‌شود.
از رویترز هلث، محققان می‌گویند صرف یک صبحانه کامل تاثیر زیادی در کاهش وزن دارد، زیرا خوردن صبحانه باعث کنترل اشتها می‌شود و میل به خوردن شیرینی و نشاسته را بر طرف می‌کند.
به گفته دکتر "دانیل یاکوبوویچ" از "بیمارستان دو کیلنیکا" در کاراکاس واقع در ونزوئلا، این رژیم غذایی سالم تر از رژیم های غذایی کم کربوهیدارت برای کاهش وزن است، زیرا خوردن صبحانه امکان دریافت فیبر غذایی و میوه های ویتامین دار بیشتری را برای بدن فراهم می کند.
وی در نشست سالانه "انجمن غدد درون ریز" در "سانفرانسیسکو" گفت: این رژیم غذایی را مدت بیش از ۱۵ سال با موفقیت بر روی بیمارانش آزموده است.
یاکوبوویچ در یک بیانیه کتبی که انجمن غدد درون ریز منتشر کرد اعلام نمود بیشتر مطالعاتی که برای کاهش وزن انجام شده نشان داده اند که رژیم های غذایی بسیار کم کربوهیدرات(مانند رژیم اتکینز)، روش خوبی برای کاهش وزن نیستند.
وی افزود: این رژیم های غذایی میل شخص را برای خوردن کربوهیدارت افزایش می دهند و سوخت و ساز بدن را کند می کنند، در نتیجه پس از یک دوره کوتاه کاهش وزن، چاقی به سرعت بازمی گردد.
صرف یک صبحانه کامل و مملو از کربوهیدارت و پروتئین، و رعایت یک رژیم غذایی کم کربوهیدارت و کم کالری در بقیه روز، موجب کاهش وزن و حفظ آن می‌شود.
یاکوبوویچ و همکارانش از دانشگاه ویرجینیا در ریچموند رژیم غذایی شامل صبحانه کامل مملو از کربوهیدارت و پروتئین را با رژیم غذایی کم کربوهیدارت در ۹۴ زن چاق که زندگی کم تحرکی داشتند، مقایسه کردند.
هر دو رژیم غذایی کم چرب و کم کالری بودند، اما از نظر محتوای کربوهیدارت متفاوت بودند.
در این مطالعه دیده شد افرادی که صبحانه کامل می خوردند بیش از ۲۱ درصد از وزن خود را از دست دادند، اما گروه کم کربوهیدارت تنها ۵/۴ درصد کاهش وزن داشتند.
همچنین به گفته یاکوبوویچ زنانی که صبحانه کامل می خوردند، نسبت به زنانی که رژیم غذایی کم کربوهیدارت داشتند، کمتر احساس گرسنگی به خصوص برای نهار می کردند و میل کمتری به خوردن کربوهیدارت داشتند.
کربوهیدرات ها شامل انواع نان، برنج، ماکارونی، سیب زمینی ، شیرینی ها، کیک و کلوچه است.

منبع : پارسی طب