دوشنبه, ۱۷ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 6 May, 2024
مجله ویستا
۲۳ اکتبر ۱۹۵۴ ـ ادامه محاکمه و اعدام افسران کمونیست ایران و خشم مردم، خشمی که به عقده تبدیل شد و باقی ماند
۲۳ اکتبر ۱۹۵۴ (اول آبان سال ۱۳۳۳خورشیدی) چهار تن از ۱۱ افسر گروه سوم نظامیان کمونیست ایران به اعدام و هفت تن دیگر به حبس ابد محکوم شدند. هیچکدام از آنان، نه ازعمل خود ابراز پشیمانی و نه از شاه درخواست بخشودگی کردند. آنان هم مانند افسران دسته اول و دوم پیروی از یک مکتب سیاسی و یک نظریه اقتصادی ــ اجتماعی را که بستگی به متمایل فرد و احتمالا ریشه در نهاد او دارد، تا این حد عملی مجرمانه ندانسته و گفته بودند که «اقدام» می تواند جرم تلقی شود، نه صرفا «اندیشه».
روز بعد (دوم آبان) هم چهارمین دسته افسران کمونیست در پی محاکمه ای نسبتا کوتاه محکوم شدند. مجازات چهار تن از اعضای این دسته اعدام و دو تن دیگر حبس دائم تعیین شده بود. هشتم آبان شش افسر و ۱۷ آبان پنج افسر دیگر از محکومان گروههای دوم، سوم و چهارم تیرباران شدند که سرهنگ جلالی، سرهنگ افشار بکشلو، سرهنگ جمشیدی و سرگرد وکیلی در میان آنان بودند. بیشتر افسران دستگیر شده در ساعات فراغت خود در سالهای ۱۳۳۱ و ۱۳۳۲در دبیرستان های دولتی کشور که این دبیرستان ها به دلیل ضعف مالی دولت وقت (ناشی از محاصره اقتصادی) دچار کمبود دبیر شده بودند به رایگان تدریس کرده بودند.
اعدام این افسران سبب شد که مردم خشمی را که نسبت به حزب توده داشتند که چرا با این توان نظامی، کودتای ۲۸ مرداد را در هم نشکسته بود فراموش کردند و بیش از پیش ضد دولتی شدند. وجود فرمانداری نظامی و منع رفت و آمد شبانه و محدودیت اجتماعات و سانسور مطبوعات مانع هرگونه اقدام ملت بود و لذا خشم آنان را به عقده تبدیل کرد.
روز بعد (دوم آبان) هم چهارمین دسته افسران کمونیست در پی محاکمه ای نسبتا کوتاه محکوم شدند. مجازات چهار تن از اعضای این دسته اعدام و دو تن دیگر حبس دائم تعیین شده بود. هشتم آبان شش افسر و ۱۷ آبان پنج افسر دیگر از محکومان گروههای دوم، سوم و چهارم تیرباران شدند که سرهنگ جلالی، سرهنگ افشار بکشلو، سرهنگ جمشیدی و سرگرد وکیلی در میان آنان بودند. بیشتر افسران دستگیر شده در ساعات فراغت خود در سالهای ۱۳۳۱ و ۱۳۳۲در دبیرستان های دولتی کشور که این دبیرستان ها به دلیل ضعف مالی دولت وقت (ناشی از محاصره اقتصادی) دچار کمبود دبیر شده بودند به رایگان تدریس کرده بودند.
اعدام این افسران سبب شد که مردم خشمی را که نسبت به حزب توده داشتند که چرا با این توان نظامی، کودتای ۲۸ مرداد را در هم نشکسته بود فراموش کردند و بیش از پیش ضد دولتی شدند. وجود فرمانداری نظامی و منع رفت و آمد شبانه و محدودیت اجتماعات و سانسور مطبوعات مانع هرگونه اقدام ملت بود و لذا خشم آنان را به عقده تبدیل کرد.
منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران آمریکا رهبر انقلاب شورای نگهبان انتخابات مجلس شورای اسلامی دولت حسین امیرعبداللهیان حجاب دولت سیزدهم جنگ حسن روحانی
هواشناسی شهرداری تهران سلامت سیل قتل تهران فضای مجازی آموزش و پرورش سازمان هواشناسی باران سامانه بارشی شهرداری
قیمت دلار قیمت خودرو خودرو قیمت طلا بانک مرکزی ایران خودرو بازار خودرو دلار حقوق بازنشستگان مسکن تورم یارانه
محمدعلی علومی برنارد هیل تئاتر تلویزیون نمایشگاه کتاب سینمای ایران مسعود اسکویی دفاع مقدس صدا و سیما موسیقی سینما مهران غفوریان
دانش بنیان
اسرائیل رژیم صهیونیستی فلسطین غزه حماس جنگ غزه روسیه اوکراین طوفان الاقصی نوار غزه نتانیاهو ایالات متحده آمریکا
فوتبال پرسپولیس استقلال لیگ برتر نساجی جواد نکونام رئال مادرید سپاهان لیگ برتر ایران بازی بارسلونا لیگ برتر انگلیس
اپل اینستاگرام آیفون مایکروسافت باتری گوگل سامسونگ
سازمان غذا و دارو رژیم غذایی کاهش وزن بیمه توت فرنگی سیگار فشار خون اعتماد به نفس