تنبور

دارای شکمی گلابی شکل و دسته‌ای دراز است که بر روی آن از ۱۰ تا ۱۵ پرده بسته می‌شود رویهٔ جلویی شکم چوبی است. دستهٔ این ساز، مانند، سه‌تار، به سر ساز متصل است و سر در حقیقت، ادامهٔ دسته است که بر روی سطوح جلوئی و جانبی آن، هر یک دو گوشی کار گذارده شده که سیم‌ها به دور آن پیچیده می‌شوند.
سیم‌های تنبور چهار عدد و معمولاً به فاصله‌های مختلف کوک می‌شده است. سیم‌های سوم و چهارم دو نوع کوک است.
این ساز معمولاً بدون مضراب، و با انگشت، نواخته می‌شود.

منبع : مطالب ارسال شده