مراحل توسعه کارآفرینی توسط خانواده

۱) مراحل نهادینه كردن فرهنگ كارآفرینی:
خانواده به عنوان انتقال دهنده جبهه‌ای از اصطلاحات، آئین‌ها و رفتارهای اجتماعی می‌‌تواند نقش ثمربخش خود را جهت آشنایی با مفاهیمی مثل: «توفیق طلبی»، «استقلال طلبی» و «خطرپذیری» در عرصه فعالیت اقتصادی و همسازی با واقعیت‌های كاری در جامعه، به اعضاء خود ارزانی دارد.
نوع نگرش والدین به دنیای پیرامون خود و چگونگی تجسم ارزشهای اجتماعی برای فرزندان در شكل‌گیری آینده شغلی آنها، می‌تواند راه را برای دستیابی به اقتصاد سالم هموار سازد. مثلاً چنانچه كسب موفقیت در جهت خلق ثروت و ایجاد فرصتهای شغلی جدید به عنوان بخشی از ارزشهای مورد نظر والدین برای فرزند به تصویر كشیده شود، نوجوان در چنین شرایطی ذهن خود را برای رسیدن به چنین موقعیتی آماده می‌سازد. در ادامه چنین فرآیند ذهنی، فرد بدنبال راههای دستیابی به چنین موقعیتی است. او موقعیتهای متفاوت را با هم مقایسه می‌كند؛ شبیه‌سازی ذهنی انجام می‌دهد؛ به پرس و جو می‌پردازد؛ و گاهی اوقات در نشریات،‌ كتب، محیط مدرسه و حتی مجالس سخنرانی پرسشهای ذهنی خود را دنبال می‌كند. آنگاه، فرد با آگاهی از ارزش كار و تلاش آماده است بخش بزرگی از خواسته‌ها، آرمانها و ارزشهای مورد نظر خانواده خود را به محك تجربه بگذارد.
۲) تعیین مسیر شغلی
فضای درون خانواده، خصوصاً رهنمودهای والدین به فرزندان، این امكان را به آنها می‌دهد تا با گسستن از عادات و معتقدات پیشین خود یا سایر افراد خانواده، رفتار جدیدی را مورد كند و كار قرار داده و خود را با نظم اجتماعی نوین هماهنگ سازند؛ به شكلی كه بتوانند بر فراز خواسته‌ها و آرزوهای ذهنی خود و منطبق بر نظامهای مدرن پرو بال بزنند و از نفوذ و سلطه اندیشه و روشهای سنتی در رفتار آتی خود بكاهند. در ادامه چنین روندی، نقش آفرینی فرزند در درون خانواده معطوف به فرآیندهای تولید و خلق ارزش در جامعه خواهد شد. در این ارتباط، والدین با شناخت توانمندیهای بالقوه فرزندان خود و هدایت آنها در مسیر شغلی، نقش مهمی در شناسایی و پرورش افراد خلاق و كارآفرین در جامعه ایفاء می‌كنند.
۳) توانمندسازی ( یادگیری فن‌آوریهای جدید(
حمایت و تشویق والدین جهت یادگیری فن‌ آوریهای جدید از جمله فن‌آوریهای تكنولوژیكی و اطلاعاتی و معرفی مشاغلی كه امكان كسب درآمد بالا را برای فرزندان فراهم می‌سازد، آنان را علاوه بر نقش‌آفرینی در درون خانواده، معطوف به اهداف توسعه در سطح جامعه یعنی كار مفید و بهره‌وری بالا خواهد كرد. تغییر نگرشها و رفتارهای كلیشه‌ای در مورد ایفاء نقشهای خانوادگی و اجتماعی و تشویق فرزندان به رفتارهای مثبت اقتصادی و اجتماعی، آنان را افرادی كارآمد و هدفمند می‌پروراند. زیرا پیروی از كلیشه‌های سنتی و تكراری در عرصه كار و فعالیت، هم به خانواده و هم به جامعه صدمات جبران ناپذیری وارد می‌سازد. به همین دلیل؛ گذر از این مرحله، تاثیرپذیری فرد از تغییرات جدید و پذیرش مسئولیت خطیر اجتماعی به منظور ایجاد كسب و كار جدید و دسترسی به موقعیتهای بهتر و جدیدتر، از فرد یك انسان مستقل و توانمند می‌سازد كه در عرصه‌های گوناگون زندگی ضمن پذیرش نقشهای متفاوت می‌تواند مفید واقع شود.
۴) راه‌اندازی و اداره كسب و كار اقتصادی
در این مرحله، فرد با ارزیابی مشاغل متناسب با خواسته‌های خود و خانواده، به خلق ایده در زمینه‌كار و فعالیت می‌پردازد؛ چارچوب فكری خود را در قالب طرح كسب و كار به جامعه عرضه می‌كند؛ سپس، با مدیریت خود فعالیت اقتصادی را آغاز می‌كند، در این مرحله، والدین با استفاده از تجارب خود می‌توانند فرزندشان را جهت اداره كسب و كار یاری كنند. هر چند ممكن است این نیاز صرفاً متوجه حمایت‌های مالی آنها نباشد. با ادامه حمایت خانواده و تقویت روحیه كارآفرینی در فرزندان به منظور راه‌اندازی و مدیریت كسب و كار اقتصادی توسط آنان، نتایج ذیل متوجه جامعه خواهد شد:
▪ ایجاد و توسعه اشتغال در بخش‌های اقتصادی كشور و به تبع آن استقلال اقتصادی خانواده‌ها
▪ دگرگونی در روند تولید با استفاده از تكنولوژی پیشرفته و بدنبال آن تغییر در فرهنگ مصرف
▪ تنوع شغلی و ایجاد رقابت گسترده در بازارهای اقتصادی
▪ بسط و توسعه صادرات با اتكاء ‌به منابع موجود در كشور
▪ كاهش نرخ بیكاری و تورم و بدنبال آن كاهش آسیب‌های اجتماعی در جامعه
● نتیجه‌گیری
كارآفرینی، كانون و مركز ثقل كار و تلاش و پیشرفت در عصر مدرنیته تلقی می‌شود. ما بدون توجه كافی به مقوله «توسعه فرهنگ كارآفرینی» نمی‌توانیم به شاخص‌های رشد و توسعه كه از طریق تغییر در روند تولید،‌ بهره‌وری و توان افزایی فنی و صنعتی در عرصه اقتصاد حاصل می‌شود، دست یابیم. در گذر از مرحله سنتی به صنعتی باید به توانمندیها و قابلیت‌های فردی كارآفرینان در بهره‌گیری از منابع طبیعی و بكارگیری تكنولوژی مدرن اهتمام ویژه‌ای قائل شویم. زیرا، آنها با بكارگیری روش‌های جدید در بازار، خود را برای استفاده بهینه از ابزار و دستیابی به كیفیت مطلوب كالا و خدمات آماده می‌سازند. كارآفرینی، فرآیندی اكتسابی است و خانواده در شكل‌گیری این فرآیند نقش اساسی را ایفاء می‌كند.
زیرا، خانواده می‌‌تواند عنصر پویایی و تحرك را به ژرفای وجود افراد تحت نفوذ و وابسته به خود تزریق كند به شكلی كه «فرد» و «جامعه» در محیطی هماهنگ به تعامل بپردازند و قالب‌های اجتماعی نوآورانه شكل گیرد. نقش و اهمیت خانواده به عنوان كانون اندیشه نوگرایی، در ایجاد روحیه خلاقیت و نوآوری در افراد، گسترش روحیه كارآفرینی و توسعه كسب و كار جدید در جامعه، انكار ناپذیر است، به طوری كه درزمینه فعالیت اقتصادی، خانواده می‌تواند اندیشه افراد تحت نفوذ خود را به سمت و سویی سوق دهد كه آنها را از مشكلات پیش‌رو از جمله؛ بیكاری، فقر، اعتیاد، فساد و... برهاند و آنها را در مسیرهای شغلی كه مولد سرمایه و فرصت‌های جدید است،‌هدایت نماید. زیرا، خانواده علاوه بر نقش تولید نسل و پرورش ابعاد عاطفی و اخلاقی فرزندان،‌ به عنوان كانونی برای رشد و پرورش اندیشه خودباوری، اعتماد به نفس و خودشكوفایی در فرزندان، نقش بسیار مؤثری در راه‌اندازی كسب و كار اقتصادی و توسعه فعالیت‌های شغلی در جامعه خواهد داشت .

منبع : خانه کارآفرینان ایران