رویارویی بوش و چاوز در آمریکای لاتین

برزیل، اوروگوئه، كلمبیا، گوآتمالا و مكزیك، كشورهایی هستند كه بوش سفر مهمی را به این كشورها انجام داد. ونزوئلا در این برنامه جای نگرفته بود. هدف واشنگتن تلاش برای مقابله با تاثیر فزاینده هوگوچاوز در منطقه است.
در سالهای اخیر، ایالات متحده شاهد ظهور دولتهای چپگرا در آمریكای لاتین بوده است- مانند لوئیز ایناسیو لولاداسیلوا در برزیل و تاباره باسكز در اوروگوئه- و در ظاهر همزیستی با این واقعیت را آموخته است.امامخالفتهای همه ملتهای آمریكای لاتین با سفر بوش واقعیتها را آشكار كرد.علت سفر بوش به برخی كشورهای آمریكای لاتین اقدامات و اظهارات رییس جمهوری ونزوئلا بود كه به مذاق مخالفان، به ویژه آمریكا خوش نمی آید.در حالی كه همه انرژی دیپلماسی ایالات متحده خاور نزدیك و تنش های شدید در عراق و افغانستان را نشانه رفته است، جورج دبلیو. بوش چند روزی توجه خود را برای رویارویی با هوگوچاوز به آمریكای لاتین معطوف ساخته است.
اگرچه سفر كاراكاس در برنامه بوش در آمریكای لاتین نبود، اما این سفر كاملا با هدف ایجاد توازن در برابر تاثیر فزاینده رهبر مردمی ونزوئلا صورت گرفت.البته، آمریكای لاتین، منطقه ای نیست كه اخیرا در كانون توجه سیاست ایالات متحده قرار گرفته باشد.
این دومین سفربوش طی دودوره ریاست جمهوری اش است.گذشته از برگزاری نشست های دوره ای، دولت آمریكا به نظر می رسد رویدادهای قاره آمریكا را از دور و با بی علاقگی دنبال می كند.آرتورو والنسوئلا استاد دانشگاه جورج تاون معتقد است: «مساله این است كه سیاست ایالات متحده در قبال آمریكای لاتین، نه تنها سیاست دولت فعلی این كشور، كه بر اساس ملاحظه های راهبردی هدایت می شود. سیاستمداران دولت آمریكا از میزان اهمیت منافع ایالات متحده در این قاره آگاه نیستند.»جنبه مثبت این بی علاقگی این است كه ایالات متحده فرصت مداخله گرایی و حشیانه در منطقه ای كه حیاط خلوتش تقلی می كرد نداشته و دست از جنگ افروزی ها و تنش ها در آمریكای مركزی برداشته است.
از نظر واشنگتن، آمریكای لاتین ، امروز برای منافعش اساسا منطقه ای با ثبات، به طور منطقی امن و مهربان است، به استثنای اقدامات و اظهارات چاوز كه نتیجه سیاست های آمریكا بوده است، البته دولتها و ملتهای زیادی هستند كه معتقدند ایالات متحده با شیوه های جدید به اصطلاح شیوه های استعمار نو به منطقه بازگشته است كه قرارداد تجارت آزاد پیشنهادی، یا به بیان بهتر تحمیلی آمریكا مثالی برای اثبات این قضیه است.
تقریبا هم ملتهای آمریكای لاتین با امضای این طرح مخالف بودند، اما دولتهای برخی از این كشورها، به ویژه در منطقه آمریكای مركزی كه طرفدار سیاستهای واشنگتن هستند، بدون توجه به نظر مردم این قراردادها را امضا كردند.به گفته كارشناسان سیاسی و اقتصادی منطقه آمریكای مركزی، قرارداد مذكور اقتصاد ضعیف آنها را نابود می كند و فقر، بیكاری و مهاجرت را در كشورهایشان افزایش می دهد.
برخلاف زمانهای گذشته كه دولتهای دست نشانده آمریكا در آمریكای لاتین حكومت می كردند، واشنگتن در سالهای اخیر شاهد روی كار آمدن دولتهای مردمی و چپگرا در این منطقه بوده و اگرچه ظاهرا تحمل كردن آنها را یاد گرفته است اما اقدامات ملی گرایانه- از جمله رای مخالف آنها در مورد تهاجم به عراق در سازمان ملل متحد و ملی شدن صنایع نفت و گاز در بولیوی و اقداماتی مشابه در دیگر كشورها- واشنگتن را عصبانی كرده است.
دو موضوع دیگر كه طرح آنها اهمیت فراوانی دارد، مساله قاچاق مواد مخدر و مهاجرت در آمریكای لاتین است. دولت بوش از سویی شعار مبارزه با مواد مخدر سر می دهد، اما از سوی دیگر كمك های خود را به كشورهای مخالف، از جمله ونزوئلا، اكوآدور و بولیوی برای مبارزه با قاچاق این مواد قطع می كند. در خصوص مساله مهاجرت نیز واشنگتن سیاستی دوگانه را دنبال می كند. بوش با اتخاذ سیاستهای تحقیرآمیز علیه ملتهای آمریكای لاتین موجب شد كه مردم پنج كشور یاد شده و حتی كلمبیا شدیدا مخالفت خود را با حضور وی در كشورشان و آمریكای لاتین ابراز كنند.برخلاف ادعاهای مقامات آمریكایی هوگوچاوز با اتخاذ سیاستهای مردمی و ملی گرایانه به نمونه ای بارز برای دیگر كشورها كه خواهان استقلال واقعی هستند، تبدیل شده است و این سفر بوش نیز با شكست به پایان رسید و نتیجه ای قابل توجه در پی نخواهد داشت.

منبع : روزنامه ابرار