امتحان ریشه ها

شعر حرف را که خواندم یاد جمله یکی از همکلاسی هایم افتادم که هر وقت کسی ناامید می شد، زمزمه می کرد «تا شقایق هست زندگی باید کرد.» شاید باید جمله را تغییر می دادم و می نوشتم «تا شهاب ها می درخشند زندگی باید کرد.» دفتر شعرم را گشودم لای صفحاتش که هرکدام با شعری جان گرفته بودند. شعری را یافتم که شاعرش را به یاد ندارم اما با اجازه شاعر می نویسم:
زندگی
برگ بودن در مسیر باد نیست
امتحان ریشه هاست!
ریشه هم هرگز اسیر باد نیست.
زندگی، چون پیچکی است!
انتهایش می رسد پیش خدا!

فاطمه حسین زاده. ۱۴ساله. نایین
(عضو تیم ادبی و هنری مدرسه )

منبع : روزنامه کیهان