دامپینگ در جهان

● آثار سیاستهای شکر اتحادیه اروپا بر کشور های در حال توسعه
نقش منحصر به فرد اتحادیه اروپا به عنوان وارد کننده وصادر کننده عمده شکر در جهان آثار وپیامدهای عمده ای به کشورهای در حال توسعه دارد . دسترسی ترجیحی به بازار اتحادیه اروپا به قیمیت تضمینی منافعی را برای برخی کشورهای در حال توسعه به همراه دارد، اما توزیع این منافع عادلانه نیست. سایر کشورهای در حال توسعه به دلیل وجود تعرفه های سنگین و صادرات یارانه ای شکر اروپا به بازار های ثالث، قابلیت رقابت وتوان ورود به بازار اتحادیه اروپا را ندارند.
اتحادیه اروپا همواره موافقتنامه های واردات ترجیحی اتحادیه با برخی کشورهای در حال توسعه را به عنوان شاهدی بر تعهد این اتحادیه به فقر زدایی مطرح می کند . اما در مورد شکر نیز مانند سایر محصولات کشاورزی، سخاوت اتحادیه اروپا حد ومرز مشخصی دارد .
● صادر گنندکان رقیب : هزینه های ناشی از دامپینگ توسط اتحادیه اروپا
سیاستهای مشترک کشاورزیcapتولید کنندگان و فر آوری کننندگان شکر دراروپا را از بازار جهانی حمایت می کند و برای تحقق این هدف سیاست دوگانه کاهش تقاضا برای واردات وایجاد مازاد صادراتی در حجم وسیع را در پیش رفته است . این سیاست دو گانه باعث کاهش قیمتهای بین المللی شده است و در عین حال بدلیل وجود سیاست های حمایتی از بازار اتحادیه اروپا ، تولید کنندگان در این اتحادیه از نوسانات قیمتهای بین المللی مصون مانده اند .
● هزینه های ناشی از دامپینگ :
رقبای اتحادیه اروپا در صادرات شکر مجبورند شرایط خود را هم با قیمتهای پایین و هم بی ثباتی قیمت دز اثر رژیم شکر اتحادیه اروپا و نیز صادرات یارانه ای این اتحادیه به بازارهای ثالث تطبیق دهند.اتحادیه اروپا از طریق نظام کار آمد یارانه های صادراتی مستقیم و غیر مستقیم توانسته است از حجم و ارزش صادرات کشورهای رقیب بکاهد .
بر آوردن میزان هزینه وارده به صادر گننگان از کشورهای در حال توسعه دشوار است . مدهای اقتصادی موجود برای ارزیابی این قبیل هزینه ها هر یک نتایج متفاوتی بدست می دهند . اما یکی از متداولترین مدلهای بکار رفته در این گونه بررسی ها پیش بینی کرده است که اگر حمایت های رایج در چارچوب سیاست مشترک کشاورزی حذف شود قیمت بین المللی شکر حدود ۲۰ تا ۳۰ در صد افزایش می یابد و تولٓد کنندگان نیشکر امکان گسترش بازارهای خود را پیدا می کنند.
همچنین در صورت حذف حمایتها تغییرات قیمتها در دراز مدت به وضیعت عرض وتقاضا بستگی پیدا می کند. البته پیش بینی این تغییرات نیاز به بر آورهای کارشناسی دارد. اما می توان گفت که تا حدود زیادی به قیمیت صادرات اضافی برزیل برای جایگزینی صادرات اتحادیه اروپا وابسته خواهد بود(در این خصوص دیدگاهاهی متفاوتی وجود دارد .
● برزیل وتایلند :
آنچه به روشنی می توان گقت این است که سیاست مشترک کشاورزی (cap) دست صادرکنندگان رقیب را از مقادیر قابل توجهی در آمد ارزی کوتاه می کند. بیشترین هزینه ها به برزیل وتایلند تحمیل می شود چرا که این دو کشور آغاز کننده طرح شکایت علیه اتحادیه اروپا در سازمان تجارت جهانی بودند. با استفاده از آمار سال ۲۰۰۲ به عنوان مبنای محاسبه و با فرض اینکه سیاست مشترک کشاورزی باعث کاهش صادرات کشورهای رقیب به میزان ۲۳ درصد شده است برآوردها این است که زیان ناشی از اجرای سیاست مشترک کشاورزی (cap) برای برزیل ۴۹۴میلیون دلار وبرای تایلند ۱۵۱میلیون دلار است.
اتحدیه اروپا در دفاع از رژیم شکر سیاست مشترک کشاورز(cap) غلب چنین ادعا می کند که اصلاح این رژیم به نفع دو کشور برزیل وتایلند است. اما این نگرش را باید دیدگاه نامتعارفی به تجارت جهانی دانست .صرفنظر از این حقیقت که دو کشور مزبور بر خلاف اتحادیه اروپا تولید کننگان کار آمدی هستند باید گفت که آنها هم منافع توسعه ای مشروعی درتجارت شکر دارند. هر دو کشور زیر فشار وضعیت نامناسب تراز پرداختها قرار دارند و با (باز بر خلاف اتحادیه اروپا) بخش مهمی از جمعیت آنها در فقر زندگی می کنند . اگر کشور های دیگر در جهان (مانند چین) نیز همین دیدگا اروپا را در پیش بگیرند تجارت بین المللی با نابسامانی جدی روبرو می شوند . مثلا کشوری که به فرض صادرت یارانه ای وسایل نقلیه موتوری دارد به توسل به همین منطق به دفاع از سیاست خود پپردازد و بگوید حذف این یارانه فقط به نفع یک صادر کننده رقیب (مثلا اتحادیه اروپا) خواهد بود .
بنابر این اگر دیدگاه اتحادیه اروپا در مورد شکر به کل تجارت تعمییم داده شود چند جانبه گرایی در تجارت بین المللی از هم است .

منبع : persiansugar