تابستان، طولانی‌ترین زنگ ورزش

یك ماه از تعطیلات تابستانی گذشت و نونهالان، نوجوانان و جوانان كشورمان فارغ از هر گونه استرس‌های درسی در خانه، كوچه، باشگاه‌های ورزشی و بعضاً خیابان‌‌ها و كارگاه‌های كوچك در حال گذراندن اوقات فراغت خود هستند ولی این كه چقدر برای پر كردن اوقات آنها برنامه‌ریزی اصولی شده است جای تأمل دارد‌.
تجربه ثابت كرده به هنگام تعطیلات تابستانی، باشگاه‌های ورزشی كشورمان با حجم بسیاری از پذیرفته‌شدگان نوجوان و جوان روبه‌رو هستند به نحوی كه بسیاری از باشگاه‌های مركزی دولتی در این ایام با حداكثر ظرفیت پذیرش هنرجو به كار خود ادامه می‌دهند اما نكته قابل توجه آن است كه متأسفانه با شروع كلاس‌های درسی در مهرماه و به مدرسه رفتن دانش‌آموزان متأسفانه مواجه با كاهش بیش از ۵۰ درصدی باشگاه‌ها در جذب جوانان و به خصوص نونهالان و نوجوانان می‌شویم و در واقع به نظر می‌رسد هدف خانواده‌های ایرانی از فرستادن فرزندانشان به باشگاه‌ها و اماكن ورزشی، تنها پر كردن اوقات فراغت آنهاست و كمتر به ادامه روند حضور بچه‌های خود در صحنه ورزش آن هم در كنار درس اهمیت می‌دهند و گویی این كه این دو را نمی‌توان در كنار هم قرار داد‌.
در واقع با توجه به عدم بهره‌گیری لازم، تعطیلات تابستانی را می‌توان طولانی‌ترین زنگ ورزش نوجوانان و جوانان كشورمان دانست كه همچون زنگ مدارس ابتدایی‌، راهنمایی و دبیرستان، بچه‌‌ها بی‌هدف همچون حیاط مدرسه در كوچه و خیابان یا به دنبال یك توپ می‌گردند و یا با دوچرخه‌های خود چرخی در كوچه پس كوچه‌‌ها می‌زنند و این در حالی است كه به راحتی می‌توان نوجوانان و نونهالان را از سنین پایین به باشگاه‌های ورزشی برد و ضمن آشنا كردن آنها با ورزش‌های مختلف با حضور یك كارشناس ورزشی ضمن تست علاقه‌مندان، ورزش‌هایی را كه با سیستم بدنی آنها هماهنگی داشته و یا احتمال موفقیتشان در آنها بیشتر است را به علاقه‌مندان و خانواده‌هایشان معرفی كرد تا شاهد یك رشد كاریكاتوری از نظر جمعیتی در برخی ورزش‌‌ها نباشیم‌.
نكته قابل توجه آن كه با توجه به مشكل سهمیه‌بندی بنزین، احتمالاً در سال جاری سفرهای دانش‌آموزان كشورمان در ایام تعطیلات تابستانی با خانواده‌شان به خارج از شهر كاهش یافته و بالطبع آنها حضور بیشتری در خانه و خیابان‌ها خواهند داشت كه بدون‌تردید باید برای آن فكری كرد‌. واقعیت امر آن است كه كودكانی كه در ایام تابستان نتوانستند روحیه شاد و یا متفاوتی را نسبت به مدارس برای خود فراهم كنند با شروع سال جدید تحصیلی با افت شدید درسی مواجه شده و دیگر نشاط و شادابی گذشته را برای فراگیری دروس مقطع بالاتر نداشته باشند كه در واقع این امر در پایان هزینه زیادی را بر دوش دولت به دلیل افت تحصیلی دانش‌آموزان خواهد گذاشت‌.
با نگاهی به گذشته به دوران نوجوانی و جوانی خود و حال و مقایسه آن با جوانان امروزی می‌بینیم هرچند از نظر امكانات شرایط نسبت به گذشته بهتر شده ولی هنوز به نظر می‌رسد هیچ‌گونه برنامه‌ریزی اصولی جهت هدایت علاقه‌مندان به ورزش در ایام تعطیلات تابستانی به سوی رشته‌های خاص وجود نداشته و افراد به صورت خودجوش وبر اساس علاقه‌شان یك رشته را انتخاب كرده و كمتر به توانایی‌های فیزیكی خود و یا ویژگی‌های یك ورزش می‌اندیشند و گویی اینكه تعطیلات تابستانی همچون زنگ ورزشی است كه در پایان بچه‌‌ها باید خسته از یك مسابقه بی‌هدف و خسته‌كننده در حیاط بدون امكانات مدرسه به سمت كلاس‌های درس بروند تا شاید از این یكنواختی و تعطیلات خسته‌كننده به در آیند‌.
با نگاهی به كوچه و خیابان‌های هر شهر در ایام تابستان به خوبی درمی‌یابیم كه تنها بخش كوچكی از دانش‌آموزان می‌توانند ایام تعطیلات خود را آن هم به طور آماتور در باشگاه‌های ورزشی سپری كنند و برای بسیاری از نوجوانان و جوانان، كوچه‌‌ها و خیابان‌‌ها بهترین مأمن برای سپری كردن ایامی است كه روی ارزش زمانی آن نمی‌توان قیمت گذاشت، در واقع به نظر می‌رسد مسؤولان درست در سنینی كه هویت یك فرد از لحاظ روحی- روانی و شخصیتی‌ و همچنین فیزیكی و اندام كلی آن شكل می‌گیرد تا سال‌‌های بعد بتواند با توجه به همان هویت ذهنی و جسمی شكل گرفته در ایام جوانی و نوجوانی در جامعه خدمت كند متأسفانه برنامه‌ای برای آموزش صحیح جسمی و روانی آن نداشته و هر فرد تنها با توجه به تجربیات و داشته‌های خود به فعالیت زندگی و كاری ادامه داده و كمتر تحت مختلف فرهنگی، رفتاری، اخلاقی و شخصیتی قرار گرفته است و نتیجه آنكه به رغم دارابودن جامعه‌ای جوان در كل كشور از جامعه‌ای پرنشاط و فعال برخوردار نبوده و چه بسا به دلیل عدم انجام آموزش‌های لازم با مشكلات تازه‌ای نیز روبه‌رو شویم‌.
متأسفانه باید دوران تعطیلات تابستانی را دوران طلایی دانست كه نه فقط مسؤولان بلكه خانواده‌ها وحتی نوجوانان و جوانان برنامه مناسبی برای استفاده مناسب از آن برای خود نداشته و درست در ایامی كه افراد در اوج جوانی می‌توانند بسیاری از توانایی‌های فیزیكی و ذهنی خود را آزموده و در صدد برطرف كردن نقاط ضعف و افزایش نقاط قوت خود باشند، اوقاتشان را با روزمرگی به بطالت می‌گذرانند‌.

حسین رامادان

منبع : سایر منابع