ماهیچه‌ام پاره شد!

از کودکی به پرورش اندام و داشتن بازوان قوی علاقه داشتم. در آرزوهای دوران کودکی خود را قوی‌تر از همه هم سن و سال‌هایم می‌دیدم و حتی به خاطر دارم که عکس قهرمانان پرورش اندام و قوی‌ترین مردان جهان را تهیه می‌کردم. سر آنها را با قیچی جدا می‌کردم و عکس خودم را جایگزین کرده و به دیوار اتاقم می‌چسباندم. اینها گوشه‌ای از صحبت‌های روح الله داداشی است. مرد آهنین مسابقات نوروزی قوی‌ترین مردان کشور که در ایام نوروز از طریق صدا و سیما پخش شد. داداشی ۱۸۸ سانتی متر قد و ۱۲۵ کیلوگرم وزن دارد. ۲۷ ساله و مجرد است و قبل از آنکه به رشته پاورلیفتینگ و قوی‌ترین مردان روی آورد، کشتی‌گیر بوده اما از سال ۱۳۷۷ به ورزش پرورش اندام روی می‌آورد و فعالیتش در رشته قوی‌ترین مردان را از سال ۸۳ آغاز می‌کند...
▪ چه طور شد سراغ رشته‌های قدرتی رفتی؟
ـ از کودکی به رشته‌های قدرتی علاقه داشتم، البته برادر بزرگ‌ترم علی داداشی که در رشته پرورش اندام فعالیت می‌کرد نیز مشوقم شد تا بتوانم در این ورزش رشد بیشتری داشته باشم.
▪ در این مدت چه عناوینی به دست آوردی؟
ـ چند‌ دوره قهرمان مسابقات پرورش اندام کشور و تهران شدم و قبل از کسب عنوان قهرمانی مسابقات مردان آهنین عناوین سوم و چهارم این دیدارها را نیز در پرونده داشتم.
▪ به نظر شما قوی‌ترین مردان قوی‌تر هستند یا وزنه برداران؟
ـ این دو رشته کاملا از هم متمایز هستند. یک وزنه بردار در فرصتی کمتر از دو دقیقه باید وزنه و‌هالتر را بالای سرش ببرد، در صورتی که هیچ یک از آیتم‌های مسابقات قوی‌ترین مردان به بالای سربردن جسم سنگین مرتبط نمی‌شود. البته در مسابقات قوی‌ترین مردان جهان چند بار دارنده‌های مدال المپیک وزنه‌برداری شرکت کردند و نتوانستند به نتیجه‌ای بهتر از ششم و هفتم دست یابند. در هر حال به اعتقاد من مقایسه کردن این دو رشته چندان درست نیست.
▪ از مسابقات مردان آهنین بگو.
ـ در کل این مسابقات بیشتر جنبه نمایش دارند تا ورزشی و ورزشکاران به خاطر مشکلات تصویربرداری و مواردی از این قبیل با افت بدنی مواجه می‌شوند.
▪ چه طور؟
ـ خوب ممکن است به خاطر اشکال در تصویر یا صدا برداری مسابقه قطع شود. یک ورزشکار آماده بدنش کاملا گرم و آماده است. قطع ناگهانی مسابقه و سرد شدن بدن و دوباره ادامه دادن مصاف فشار زیادی را به ورزشکار وارد می‌کند. روی هم رفته‌این مسابقات بیشتر جنبه‌ایجاد کردن فضای نشاط‌آور برای تماشاگر را دارد تا مسابقه استاندارد. ضمن اینکه آیتم‌های در نظر گرفته شده در این دیدارها نیز مشابه مسابقات خارجی نیست و ممکن است باعث به هم خوردن تعادل ورزشکار شود.
▪ مثلا کدام آیتم؟
ـ آخرین آیتمی‌که در بخش فینال داشتیم، آیتم حمل بشکه ۱۱۰ کیلوگرمی‌در آب بود. اول اینکه در مسابقات استاندارد جهانی بشکه‌ها کوچک‌تر و از جنس چوب هستند که راحت تر قابل حمل بوده و این‌قدر بد بار نیستند. ضمن اینکه‌این بشکه‌ها بسیار حجیم بودند و به خاطر اینکه وزن آنها به ۱۱۰ کیلوگرم برسد، نیمی‌از آن را با ماسه پر کرده بودند. به همین خاطر زمان حمل یک سمت بشکه سنگینی می‌کرد و تعادل ورزشکار را به هم می‌زد.
▪ در این مسابقه آسیب هم دیدی؟
ـ بله. در آیتم بلند کردن نخل ماهیچه پشت بازویم پاره شد.
▪ راست است که قوی‌ترین مردان روزی یک شانه تخم مرغ می‌خورند؟
ـ (با خنده). این شایعات چندان هم دور از ذهن نیست. وعده‌های غذایی ورزشکاران قدرتی با مردم عادی چندان تفاوتی ندارد اما تعداد آنها بیشتر است. به شخصه روزی ۸ تا ۹ وعده غذا می‌خورم. هر وعده اگر ۲ تخم مرغ کامل یا فقط سفیده داشته باشد، آخر شب می‌شود ۲۰ تا تخم مرغ.
▪ برای هضم با مشکل مواجه نمی‌شوید؟
ـ رشته‌های قدرتی به انرژی بسیار زیاد ورزشکار نیاز دارد. حرکات پاورلیفتینگ و پرس سینه آنقدر کالری می‌سوزانند که گاهی مقدار مصرف غذای روزانه ورزشکار کافی نیست و ورزشکاران مجبور هستند برای تامین نیاز بدن خود به استفاده از مکمل‌های غذایی روی آورند.
▪ منظور شما از مکمل‌های غذایی مواد نیروزا است؟
ـ نه اشتباه نکنید. مواد نیروزا همان دوپینگ است که طبق قوانین فدارسیون‌های جهانی استفاده ورزشکار از آنها ممنوع بوده و در صورت مصرف آنها با محرومیت‌های چند ساله روبه رو می‌شود اما مکمل‌های غذایی مورد تایید وزارت بهداشت مواد معدنی، ویتامین‌ها و پروتیین‌هایی هستند که بدن ورزشکار به آنها نیاز دارد.
▪ از ذایقه غذایی ات بگو. اهل فست‌فود هستی؟
ـ متاسفانه بله. فست فود و نوشابه‌های گاز دار را دوست دارم. البته سعی می‌کنم ماهی یک بار بیشتر نخورم. ضمن اینکه برای جبران این اتفاق در رژیم‌های غذایی ام تمام گروه مواد غذایی را هم جای می‌دهم. بسیار حساس هستم که هر روز شیر و دیگر لبنیات، میوه و سبزیجات تازه، پروتیین و مواد معدنی را داشته باشم، ضمن اینکه در این مورد با پزشک تغذیه هم مشورت می‌کنم.
▪ بیماری خاصی قوی‌ترین مردان را تهدید نمی‌کند؟
ـ تا زمانی که یک ورزشکار به صورت حرفه‌ای ورزش قهرمانی را ادامه می‌دهد، بیماری یا مشکل دیگری برایش ایجاد نمی‌شود اما اگر ورزشکار ورزش را کلا کنار بگذارد بی‌شک به دلیل وزن بالا ممکن است بیماری‌های زیادی وی را تهدید کند. به همین دلیل اکثر ورزشکاران این رشته بعد از گذراندن عمر ورزش قهرمانی خود شروع به کم کردن وزن می‌کنند تا ناراحتی‌های قلبی و بیماری‌هایی مانند دیابت به سراغشان نیاید.

افسانه حسن‌زاده

منبع : روزنامه سلامت