گرافومتر

گرافومتر همان شکل تقریباً تمام شده‌ای را داشت که فیلیپ دانفری در ۱۵۹۷ به آن داده بود. این ابزار اساساً از یک نیم دایره مدرج تشکیل شده بود که در قطر آن یک عضاده ثابت و یک عضاده متحرک، که حول مرکز نوسان می‌کرد، کار گذاشته شده بود.
هر یک از این عضاده‌ها مجهز به دو پرده بود که پره‌های دید عضاده متحرک از میان پره‌های دید عضاده ثابت می‌گذشت. این دستگاه بر روی سه پایه‌ای دارای لولای کاسه گرد گذاشته می‌شد. اختلاف زاویهٔ هر دو نقطه‌ای از سطح زمین را می‌توانست به دقت تعیین کند.
گرافومتر میان سال‌های سده هفده و نوزده رایج‌ترین وسیله نقشه‌برداری بود. در این وسیله که به تعداد زیاد ساخته می‌شد هرگونه اصلاح لازم برای وسایل دارای دقت زیاد وارد شده بود. که از آن‌جمله است کاربرد پرده‌های دید با نخ‌های عمود بر هم، روش‌های میزان کردن و درجه‌بندی لبهٔ دستگاه ایجاد پخی روی عضاده برای اینکه دقت در قرانت زیاد شود، ساختن و سوار کردن لولاهای پاشنه گرد و سرانجام استفاده از ورنیه کار با حلقه مساحی در قرن ۱۷ عمومیت یافت این وسیله چهار پره دید ثابت داشت که با یکدیگر زاویه ۹۰ درجه تشکیل می‌دادند و نیز یک عضاده که حول پره دید نوسان داشت [۱۳].

۱۳ ـ تاریخ صنعت و اختراع ـ عبدالله ارگانی

منبع : مطالب ارسال شده