دارجلینگ لیمیتد (The Darjeeling Limited)

▪ کارگردان: وس اندرسون
▪ فیلمنامه: وس اندرسون، رومن کاپولا و جیسون شوارتزمن
▪ مدیر فیلمبرداری: رابرت دی. ‏یئومان
▪ تدوین: اندرو وایزبلوم
▪ طراح صحنه: مارک فرایدبرگ
▪ بازیگران: اوئن ویلسون (فرانسیس)، ادرین ‏برودی (پیتر)، جیسون شوارتزمن (جک)، آمارا کاران (ریتا)، والی وولودارسکی (برندن)، واریس آهلوالیا (سر مهماندار)، ‏عرفان خان (پدر)، باربه شرودر (مکانیک)، کامیلا راترفورد (الیس)، بیل موری (تاجر) و انجلیکا هیوستون (پاتریشیا)
▪ مدت فیلم: ۹۱ ‏دقیقه
▪ محصول ۲۰۰۷ آمریکا
▪ داستان فیلم
سه برادر به نام‌های فرانسیس، پیتر و جک پس از مرگ پدرشان تصمیم می‌گیرند با وجود اختلافاتی که با ‏یکدیگر دارند، برای قانع کردن مادرشان جهت حضور در مراسم تدفین پدر به سفری مشترک بروند. آن‌ها باید طول هندوستان را با قطار بپیمایند تا به اقامتگاه مادرشان که یک صومعه است برسند.
در طول ‏راه وقایعی باعث می‌گردد که از قطار ‏بیرون انداخته شوند و سفرشان نیمه‌کاره بماند اما تلاش‌شان برای نجات جان کودکانی که هنگام گذر از رودخانه دچار ‏حادثه می‌شوند و شرکت در مراسم تدفین یکی از آ‌ن‌ها سبب اتحاد مجددشان شده و تصمیم به ادامه‌ی راه می‌گیرند، ولی ‏زمانی که به صومعه رسیده و با مادر خود روبه‌رو می‌شوند درمی‌یابند که او به هیچ وجه قصد ندارد در مراسم ‏تدفین شرکت کند ...
نقد فیلم
«وسلی ولز اندرسون» متولد سال ۱۹۶۹ در هیوستون تگزاس و دانش‌آموخته‌ی دانشگاه آستین، از امیدهای آینده‌ی سینمای ‏آمریکاست و نشریه‌ی اسکوایر به او لقب «اسکورسیزی دوم» را داده است. اندرسون در سال ۱۹۹۴ با ساخت فیلم «باتل راکت» شروع به کارگردانی کرد، چهار سال بعد دومین فیلمش «راشمور» موفقیت مالی و هنری برایش به ارمغان آورد و در ‏سال ۲۰۰۱ خانواده‌ی سلطنتی تننبام شهرتی بین‌المللی را نصیب او کرد.
اندرسون که با فواصل سه‌ساله فیلم می‌سازد در ‏سال ۲۰۰۴ با فیلم «زندگی در زیر آب» دومین نامزدی خرس طلای جشنواره‌ی برلین را تجربه کرد.
فیلم‌های اندرسون به‌رغم باطن غمگین و گاه پیچیده‌ی خود، ظاهری شاد، مفرح و حتی گاهی کمیک داشته و نقیضه‌هایی دارند که گاه چیزی را دست انداخته و گاه آن را ستایش می‌کنند، مانند فیلم «دارجلینگ لیمیتد» که با اولین گفت‌وگوهای «اوئن ‏ویلسون» درمی‌یابیم که گویی قرار است هجویه‌یی بر سفرهای جاده‌یی و اودیسه‌وار ببینیم، اما در نیمه‌ی راه داستان جدیتی قابل قبول ‏در فیلم خلق شده و ماجراهای فیلم تبدیل به مکاشفه‌یی روحی برای سه برادر می‌شوند.
دارجلینگ لیمیتد ستایشنامه‌ی اندرسون از کشور هند و سینمای آن و به‌خصوص از «ساتیا جیت‌رای» است که از ‏موسیقی فیلم‌هایش در این فیلم استفاده شده است.
این فیلم در عین این ‌که نگاهی به هندوستان دارد، ‏رگه‌هایی از الهام از فیلم «رودخانه» ساخته‌ی «ژان رنوار» را نیز در خود دارد. ‏
شخصیت‌های جذاب فیلم یادآور کمدی‌های کلامی «برادران مارکس» ‏هستند. کمدی فیزیکی در کنار تحول روحی شخصیت‌ها، مجموعه‌یی چشم‌نواز در دل چشم‌اندازهای رنگین هندوستان ‏خلق می‌کند و بار دیگر سحرآمیز بودن این شبه‌قاره را به یاد می‌آورد

منبع : سورۀ مهر