آلرژن تماسی ۲۰۰۸

انجمن درماتیت تماسی آمریکا، نیکل را به عنوان آلرژن سال ۲۰۰۸ معرفی کرد زیرا این نوع درماتیت تماسی به طور قابل توجه و به ویژه درکودکان، افزایش بسیار یافته است.
با افزایش میزان شیوع آلرژی نیکل در ایالات متحده و مناطق دیگر، نرخ بالای حساس شدن به نیکل در کودکان مستند شده و احیای دوباره‌ی عوارض دستگاه‌های بیومدیکال (به ویژه آلرژی به نیکل) به علت وجود این فلز، کنار گذاشتن اهمیت و ارتباط آن با سلامت عامه و بیماری‌های پوستی، یک اشتباه خواهد بود.
آلرژن امسال را می‌توان در اشیای زینتی، سکه، سگک، قلاب شلوار، ابزار آلات و سایر فرآورده‌های مورد استفاده در زندگی روزمره مشاهده کرد.
اطلاعات حاصل از گروه درماتیت تماسی آمریکای شمالی (NACDG) حاکی از آن است که تعداد بیمارانی که از نظر نیکل دارای پچ تست مثبت هستند از ۵/۱۰ به سال ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۰ به ۸/۱۸% در فاصله‌ی ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۴ افزایش یافته است و از ۳۹۱ پچ تست کودکان که در فاصله‌ی ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۴ توسط NACDG انجام شده است، ۲۸% نسبت به نیکل دارای نتیجه‌ی مثبت بوده و تصور می‌شد ۲۶% دچار آلرژی به نیکل چه در حال حاضر و چه در گذشته بوده‌اند.
نه تنها آلرژی به نیکل در جمعیت جوان شایع است، بلکه اطلاعات NACDG حاکی از آن است که حساس شدن به نیکل در دختران افزایش یافته و به عنوان زن بالغ امروزی به صورت آلرژی بروز نموده است. کثرت بالای آلرژی به نیکل در خانم‌ها و دختران احتمالاً به علت سوراخ کردن گوش و حساس شدن نسبت به گوشواره‌های تزئینی کم بها است. در مردانی که گوش خود را سوراخ می‌کنند نیز این حالت حساس شدن بالا است. در اروپا، به نظر می‌رسد آلرژی نیکل در دختران با رهنمودهایی که انجام شده رو به کاهش باشد.
▪ سایر علل نیکل‌که باید در حیطه‌ی گیرایی رادار پزشک باشد عبارتند از:
ـ پرهیز از مصرف نیکل در جیره‌ی غذایی مشکل است و در افراد حساس شده سبب بروز اکزمای راجعه و وزیکولار دست می‌شود. نیکل درانواع غذاها از جمله صیفی‌ها، مغزها، دانه‌ها، سیب‌زمینی، شکلات و ماهی وجود دارد. همچنین، نیکل در داروها، ویتامین‌ و داروهای گیاهی وجود دارد. به عنوان مثال Acunol (کارخانه‌ی داروسازی پلیموت)، یک داروی خوراکی هومیوپاتی برای آکنه است و حاوی بیش از دو برابر نیکلی است که به طور طبیعی توسط افراد طی یک رژیم متوسط خورده می‌شود.
مصنفان اظهار داشته‌اند که نتایج بررسی در انسان و گزارشهای موردی حاکی از آن است که یون‌های فلزی حاصل از دست‌بندهای فولاد ضد زنگ و سایر وسایل فلزی دندان‌پزشکی با گذشت زمان وارد بزاق می‌شود. جذب این یون‌ها ممکن است سبب آلودگی تعدادی از افرادی گردد که قبلاً حساس شده‌اند ولی ممکن است در افرادی که قبلاً نسبت به نیکل حساس نبوده‌اند تحمل ایمونولوژیک نسبت به نیکل ایجاد نماید.
ـ گزارش عوارض احتمالی در ارتباط با دستگاه‌های بیومدیکال.
حتی با وجودی که واکنش‌نسبت به فولاد ضد زنگ وسایل طبی در بیماران حساس شده به نیکل غیر شایع است ولی سیر رجوع جراحان ارتوپد و ارتودونتیست‌ها برای مشاوره به درماتولوژیست‌ها در مورد ایمنی وسایل طبی فلزی دائمی یا نیمه‌ دائمی، بیش از گذشته شده است. بدون شک تغییر پذیری مراقبت برای بیماران بر اساس انجام آزمون و توصیه‌ها در توجه از جانب بیماران و پزشکی که آنها را به درماتولوژیست رجوع داده است و نیز افزایش هزینه‌ی مراقبت از سلامت سهیم است.
این امر شامل بیمارانی هم می‌شود که از استنت درون عروقی استفاده کرده‌اند. استناد به این نکته که آلرژی به نیکل با استنوز مجدد استنت همراه است، مورد سوال است. در این مورد باید رهنمودی با توافق عام و یا مقاله‌یی مستند در مورد وسایل اختصاصی بیومدیکال و آلرژی به نیکل یا سایر فلزات موجود باشد.
در عین حال که میزان شیوع فعلی عوارض آلرژیک جراحی تعویض مفصل هنوز بسیارکم است. ولی اخیراً تقاضای مشاوره برای انجام پچ تست فلزات رو به افزایش نهاده است. پس از بحث با همکاران ارتوپد، به نظر می‌رسد علت این امر آن است که تکنولوژی پروتزهای مفصل جانشین به سرعت در حال تغییر است. آگاهی نسبت به آلرژی نیکل و سایر فلزات در میان جراحان ارتوپد و بیماران دوباره رو به افزایش نهاده است و این امر احتمالاً به خاطر آن است که سازندگان این وسایل از آلیاژ جدید و فرآورده‌های پوششی جانشین به عنوان اجزای مفصل استفاده می‌کنند.
ـ پیشگیری از آلرژی تماسی نسبت به نیکل چالش برانگیز ولی ممکن است. در این مورد بهترین رویکرد یافتن راه‌هایی برای کاهش وقوع حساس شدن است. مصنفان اظهار داشته‌اند که تنظیم آزاد شدن نیکل از وسایل مورد استفاده‌ی مصرف کننده‌ که دارای تماس با پوست است چالش‌برانگیز ولی راه حل بالقوه موفق و پیش دارویی رایج آلرژی به نیکل است.
در تعبیر و تفسیر نتایج پچ تست نیکل نیز باید احتیاط کرد. نیکل و سایر فلزات ممکن است سبب بروز واکنش‌های آغالنده‌یی شوند که تشخیص آنها از آلرژی واقعی دشوار است.

دکتر رعنا باقری فرد

منبع : هفته نامه پزشکی امروز