فوجی مقام قهرمانی جایزه بزرگ آسیا را از آن خود کرد

سئول، ۳ ژوئن ۲۰۰۶ـ در این روز و در مسابقات جایزه بزرگ جهانی K-۱ سئول هونگ‌من‌چوی در جریان یک سوپرفایت سمی شیلت را مغلوب کرد و یازوکه فوجی موتو در راه کسب عنوان قهرمانی مسابقات جایزه بزرگ آسیا سه حریف خود را با شکست روبرو کرد. K-۱ در کره ورزش بزرگی است و مبارزه افتتاحیه این شب، بحثی بود که از چند روز پیش از آغاز مسابقات، در کره بر سر زبان‌ها افتاده بود. باید هم این‌طور باشد. نمایش میان بزرگ جثه‌ترین مبارزان K-۱ مداقع عنوان قهرمانی جایزه بزرگ جهانی، سمی شیلت از هلند (۲۱۲ سانتیمتر قد و ۱۳۴ کیلو وزن) و مدافع عنوان قهرمانی جایزه بزرگ آسیا، هونگ‌من‌چوی (۲۱۸ سانتیمتر قد و ۱۶۳ کیلو وزن) ـ یک نبرد واقعی میان مغول‌ها بود.
چوی در کشورش، کره، یک فوق ستاره است و وقتی زنگ آغاز راند اول به‌صدار درآمد شور و هیجان فراوانی در سالن برپا شد. در همان اوایل کار، چوی یک ضربه راست زد و سپس یک ضربه ترکیبی ۳،۲،۱ اجراء نمود. از آن‌سو شیلت خونسردانه با لگدهای کوتاه مکرر خود پاسخ می‌داد. در راند دوم شیلت ضربات مشت بیشتری زد و در اواسط راند، بالای چشم چپ چوی به خونریزی افتاد. مبارزه برای انجام معاینه پزشکی متوقف شد و جمعیت به تشویق چوی پرداختند. پس از آغاز مجدد مبارزه، چوی باز با ضربات ترکیبی خود جلو آمد اما شیلت برای در امان ماندن از خطر آنها را دفاع کرد و یک لگد بلند خطرناک هم زد که چوی آن‌را دفاع کرد. در یک لحظه که فاصله کم شد، چوی با مشت‌های مستقیم به شیلت حمله کرد و با یک ضربه چپ خوب تعادل او را بر هم زد و سپس برای انداختن او چند مشت دیگر هم زد. احتمالاً بهترین حمله مبارزه بود. چوی تا پایان راند به حملات خود ادامه داد.
در راند سوم شیلت با لگدهای کوتاهش کار می‌کرد اما این ضربات مشکلی برای چوی ایجاد نمی‌کردند. مبارزه به آرامی پیش می‌رفت تا اینکه چوی یک مشت مستقیم چپ دیگر زد. شیلت به‌خوبی پاسخ داد. مبارزه نزدیکی بود و در پایان چوی با اختلاف ناچیزی پیروز میدان لقب گرفت.
پس از آن چوی گفت: ”احساس خوبی دارم و از کسب این پیروزی و از تمام حمایت‌هائی که در اینجا از من شد بسیار خوشحالم ـ یک گروه بزرگ از دانشجویان دانشگاه سابق من در بوسان برای تشویقم به اینجا آمده بودند. قصد داشتم تا از زانوهایم استفاده کنم و چند تکنیک دیگر هم به‌کار گیرم، اما شیلت خیلی بزرگ است. او با لگدهای کوتاهش مرا تحت فشار گذاشت و پاهایم آسیب دید. اما آسیب جدی نبود. صورتم هم که زخمی شد. اما اوضاع خوب است.“
شیلت از مصاحبه مطبوعاتی خود برای درخواست انجام یک مبارزه مجدد استفاده کرد.
در سوپر فایت دوم، کیک بوکسینگ کار انفجاری، روسلان کارائف از روسیه به مصاف ری سیفو از نیوزلند رفت. در مبارزه قبلی این‌دو، سیفو در مدت ۳۷ ثانیه کارائف را ناک‌اوت کرده بود و در مصاحبه مطبوعاتی پیش از این مبارزه گفت که می‌خواهد رکوردش را ارتقاء دهد و این‌بار ظرف ۱۰ ثانیه حریف را ناک‌اوت نماید.
با شروع مبارزه، کارائف خیلی قدرتمند نشان داد و با سرعت با سه لگد بلند حرکت کرد. سیفو با مشت‌های خود پاسخ داد اما کارائف عقب نرفت و دو لگد از عقب چرخشی زد که سیفو را به تعجب واداشت. اما سیفو آن ضربات را منحرف کرد. این دو مبارز بیرون از رینگ دوستان خوبی هستند اما واضح بود که این شب برای مبارزه به اینجا آمده بودند و هیچ‌کدام از آنها هیچ رحم و شفقتی نشان نمی‌دادند. کارائف فاصله را کم کرد و یک ضربه زانو زیرکانه زد. اما سیفو هم با یک ضربه غافلگیرانه پاسخ داد. یک هوک راست بیرحمانه به دهان مبارز روسی خورد و سرش را به شدت چرخاند و او را به سختی به زمین انداخت. او همانجا ماند.
نمایشی خیره‌کننده از قدرت و ذکاوت در مبارزه از سیفو که تنها به ۴۲/۱ حدود یک دقیقه بیشتر از مبارزه قبلی با کارائف ـ زمان نیاز داشت تا حریف را ناک‌اوت نماید.
پس از آن سیفو گفت: ”خوشحالم. و اینک هدفم رفتن به فینال توکیو دام است.“
در سوپر فایت سوم این شب، دو کیک‌بوکسینگ به مصاف یکدیگر رفتند. قهرمان سه دوره مسابقات جایزه بزرگ جهانی، پیتر آرتز از هلند و هیراکو هوری از ژاپن که ۱۲ سال از او جوان‌تر بود.
شروع پرهیجانی بود. هوری لگدهای کوتاه خود را شلیک کرد و با ضربات مشت خود جلو رفت. آرتز به‌خوبی این حملات را دفاع کرد و با لگدهای کوتاه محکم خودش پاسخ داد. بهترین حمله راند اول یک مشت مستقیم راست از آرتز بود که بر صورت هوری فرود آمد. در راند دوم آرتز مجدداً با ضربات راستش شروع به‌کار کرد تا حریف را به زمین بیندازد. هوری که دیگر ناامید شده بود، فقط به حریف آویزان می‌شد. آرتز با یک هوک راست هوری را به زمین انداخت و چند ثانیه بعد از آغاز مجدد مبارزه، با یک لگد بلند چپ محکم که به کناره سر حریف فرود آمد به‌کار او پایان داد. هوری می‌بایست توسط همراهانش به بیرون از رینگ انتقال داده می‌شد. علی‌رغم صحبت‌هائی‌که درباره آرتز و رسیدن او به سن بازنشستگی مطرح است او در این میدان به‌سان یک مبارزه آماده و به اوج رسیده نشان داد.
آرتز پس از مبارزه گفت: ”هوری مبارز خوبی است. اما کم تحرک و انفعالی نشان داد و من از این فرصت برای حمله استفاده کردم و این‌کار مؤثر واقع شد.“
در مسابقات جایزه بزرگ آسیا در سال ۲۰۰۶ چه گذشت:
در اولین مبارزه شاهد به میدان رفتن کاراته‌کار ژاپنی یازوکه فوجی‌موتو در برابر کشتی‌گیر سابق سومو، دونگ ووک کیم از کره بودیم.
فوجی‌موتو تجربه حضور در برابر مبارزان برجسته K-۱ را دارد (او اخیراً در برابر گری گودریج و کارتر ویلیامز به میدان رفت). در حالی‌که کیم در این میدان اولین مبارزه K-۱ خود را برگزار می‌کرد. مبارز تنومند کره‌ای، ۱۷ سانتیمتر برتری قدی و ۶۷ کیلو برتری وزنی نسبت به فوجی‌موتو داشت. افسوس که نمایش کم‌فروغی بود. در طی راند اول هیچ‌کدام از مبارزان کار خاصی انجام ندادند. فوجی‌موتو چند لگد کوتاه را امتحان کرد و کیم با مشت راست پاسخ داد. راند دوم هم به‌همین صورت بود. البته در این راند فوجی‌موتو دو ضربه مشت هم زد. در راند سوم فوجی‌موتو مشت‌هایش بهتر کار کرد و امتیازات کافی برای کسب پیروزی با رأی داوران و صعود به نیمه‌نهائی را به‌دست آورد.
در مبارزه دوم مبارز تایلندی، کوکلای کنورسینگ و مبارز کاراته‌کار ژاپنی، تسویوشی ناکاساکو به مصاف هم رفتند. هر دو مبارز داوران افول خود را سپری می‌کردند و در سه مبارزه قبلی خود به پیروزی دست نیافته بودند. با آغاز مبارزه، کنورسینگ به شلیک لگدهای خود پرداخت و با لگدهای رو به جلوی خود به‌خوبی فاصله را تحت کنترل درآورد و در کل حملات، دفاع‌ها و ضد حملات بهتری نسبت به حریف از خود نشان داد.
اما دفاع ناکاساکو هم خوب بود. در اوایل راند دوم این مبارزه ژاپنی با یک هوک راست محکم حریف را گیج کرد و یک ناک‌دان برای خود ثبت نمود. در راند سوم کنورسینگ که نفسی تازه کرده بود با مشت‌هایش شروع به‌کار کرد اما وقتی دو مبارز به هم نزدیک می‌شدند، اغلب اوقات در آغوش یکدیگر می‌افتادند. در اواخر راند یک لگد بلند سه ناکاساکو را به تلوتلو انداخت اما کنورسینگ نتوانست به امتیاز ناک‌دان که برای کسب تساوی در برابر حریف لازم داشته است پیدا کند و پیروزی نصیب ناکاساکو شد.
هر چند که بوزیدی با ۲۱ سال سن جوان‌ترین مبارز حاضر در مسابقات بود، اما او دو سال تحت نظر پیتر آرتز آموزش دیده بود و در این میدان مبارز مطمئنی به‌نظر می‌رسید. با به‌صدا درآمدن زنگ آغاز مبارزه، میرداوودی با مشت‌های خود دست به حمله زد. اما دفاع بوزیدی خیلی خوب بود و پس از آن شروع به استفاده از لگدهای کوتاه و ضربات زانو کرد. در اواسط راند اول یک لگد بلند بوزیدی برخورد نسبی با هدف داشت و تا اواخر راند میرداوودی نشان می‌داد که خسته شده است. در راند دوم میرداوودی تقریباً بی‌حرکت ماند اما بوزیدی پرجنب و جوش هم نتوانست آسیبی به حریف وارد آورد. در این راند هر دو مبارز با احتیاط کار کردند. در راند سوم مجدداً بوزیدی یک لگد بلند خوب زد و یک ضربه مشت پرشی هم اجراء کرد. اما هیچ‌کدام از این حملات قدرت کافی نداشتند. با این‌حال بوزیدی که در وضعیت تهاجمی‌تری نسبت به حریف بود پیروزی را از آن خود کرد.
در آخرین مبارزه دور اول مسابقات، مین سوکیم، مبارز کره‌ای که با پیش‌زمینه خود در جودو به هنرهای رزمی ترکیبی آمده بود به مصاف هموطنش کیونگ سوک کیم، یک کشتی‌گیر سابق سومو که اولین مبارزه K-۱ خود را برگزار می‌کرد رفت.
کیونگ‌سوک با ۱۸۰ کیلو وزن بزرگترین مبارز حاضر در مسابقات بود. او کار را با یک لگد از عقب چرخشی شروع کرد که به‌صورت خنده‌داری به هدف نخورد. او پس از آن بهتر کار کرد و با مشت‌های خود حریف را در دام خود انداخت. در راند دوم کیونگ‌سوک همانند شبکه‌ای خود را روی مین‌سو انداخت. مین‌سو در حالی‌که دستانش را دور کمر حریف گذاشته بود در آغوش او افتاد و صورتش در شکم بزرگ او دفن شد!! کیونگ‌سوک همانند کینگ‌کونگ شروع به مشت زدن به پشت سر مین‌سو کرد. اما مین‌سو به حمله خود ادامه اداد.
البته کیونگ‌سوک مهارت خود را در دور نگاه‌داشتن حریف را هم نشان داد. در راند سوم هنگامی‌که مین‌سو به حریف نزدیک شد، کیونگ‌سوک او را به پائین کشید و بالای سر او قرار گرفت، کاری‌که طبق قوانین K-۱ ممنوع است. پس از آنکه یک لگد بلند مین‌سو برخورد نسبی با هدف داشت و سپس خودش به زمین افتاد، کیونگ‌سوک جلو رفت تا او را زیر خود پرس کند و درست در ثانیه آخر بود که متوقف شد. در هر حال این‌کار هم غیرقانونی بود. به خاطر رفتار غیرورزشی یک امتیاز از کیونگ‌سوک کسر شد.ظرافت چندانی در این مبارزه دیده نشد. اما مبارزه سرگرم‌کننده‌ای بود. مین‌سو که حملات قانونی و مرسوم بیشتری داشت در برابر حریف جریمه‌شده‌اش به پیروزی رسید. اولین مبارزه نیمه نهائی، نبردی میان فوجی‌موتو و ناکاساکو بود. فوجی‌موتو با مشت‌هائی که به سر و بدن حریف نشانه رفته بود کار را شروع کرد. اما ناکاساکو به‌خوبی حملات او را دفاع کرد و در طول راند تعادل خود را حفظ نمود. در راند دوم شاهد بودیم که فوجی‌موتو گاردش را بالا گرفت و با یافتن هر روزنه‌ای با ضربات ترکیبی خوب خود حریف را تحت فشار قرار داد.
در این میان ناکاساکو مردد نشان می‌داد و گوئی مطمئن نبود که به چه صورت با این حریف دست و پنجه نرم کند. در راند سوم اتفاق عجیبی رخ داد. فوجی‌موتو در حالی‌که سرش را پائین انداخته بود روبه‌جلو حرکت کرد و تعادل ناکاساکو را بر هم زد و او را به سرعت عقب عقب راند و به گوشه رینگ هل داد. فوجی‌موتو با کارت زرد مواجه شد. پس از شروع مجدد مبارزه، دو مبارز با شدت بیشتری با هم گلاویز شدند. ناکاساکو یک لگد بلند زد که برخورد نسبی با هدف داشت. فوجی‌موتو با لگدهای کوتاه محکمش بهتر نشان می‌داد، نبرد سختی بود و سرانجام فوجی‌موتو با رأی داوران به فینال راه پیدا کرد.
بوزیدی و کیم برگزارکننده دومین مبارزه نیمه‌نهائی بودند. کیم به‌صورت تعجب‌برانگیزی کار را تهاجمی آغاز کرد و با به‌صدا درآمدن زنگ آغاز مبارزه با سرعت با ضربات مشت خود به حریف حمله‌ور شد. مبازر کره‌ای در یک تبادل ضربات یک ضربه چپ به حریف زد و بوزیدی را به روی تشک انداخت. داور این حادثه را سرخوردن اعلام کرد اما جمعیت راضی نبودند. راند کماکان از سرعت بالائی برخوردار بود. کیم به حریف فشار می‌آورد و بوزیدی با لگدهای کوتاهش خوب نشان می‌داد. اما نمی‌توانست با مشت‌هایش فشار زیادی به حریف وارد آورد.
راند دوم مملو از زد و خورد و هیجان بود. بوزیدی با یک لگد کوتاه یک ناک‌دان کسب کرد و کاری کرد که کیم از درد به‌خود بپیچد. پس از آن کیم مبارزه هلندی را به روی طناب‌ها کشاند و با ضربات مشت به او حمله‌ور شد اما نتوانست او را ناک‌دان نماید. در راند سوم بوزیدی ابتدا با لگدهای کوتاهش حمله کرد و سپس عقب‌نشینی کرد تا حریف را ارزیابی نماید. پای کیم جداً درد می‌کرد. اما ناگهان مشت چپ مبارز کره‌ای به‌صورت بوزیدی اصابت کرد و او را به زمین انداخت. جمعیت به‌یک‌باره بر روی پاهایشان ایستادند. کیم که اینک روحیه بالائی به‌دست آورده بود به حملاتش ادامه داد. چند ثانیه باقیمانده مبارزه بسیار هیجان‌انگیز بود. داوران رأی به تساوی دادند و به این ترتیب کار به راند اضافه کشیده شد.
در راند اضافه دو مبارز یکدیگر را تحت فشار قرار دادند. کیم با ضربات مشت خود به جلو خیز برداشت تا پاهایش را از خطر دور نگاه دارد. بوزیدی تکنیکی کار می‌کرد اما لگدهای بلندش به هدف نمی‌خوردند. تا اواسط راند از صورت کیم این‌طور به‌نظر می‌رسید که لگدهای کوتاه بوزیدی به شدت به او آسیب رسانده‌اند و برای مدتی طولانی او به‌گونه‌ای مبارزه می‌کرد که گویا قادر به ادامه کار نیست. اما با تشویق‌های جمعیت تحریک شده و به این ترتیب به مبارزه ادامه داد. در زمان باقیمانده هیچ‌کدام از دو مبارز کار خاصی انجام ندادند. کیم نسبت به حریف برتری داشت و با قدرت کار را به پایان رساند و با کسب پیروزی راهی فینال شد.
در فینال فوجی موتو و کیم بیشتر زمان راند نخست را به حفظ فاصله از یکدیگر پرداختند. پس از آن کیم با قدرت با ضربات مشتش جلو آمد. اما فوجی‌موتو خودش را کنار کشید و شروع به‌کار کردن با لگدهای کوتاه کرد. او استراتژی خوبی را به نمایش گذاشت. ضمن آنکه پای راست کیم هم وضعیت وخیمی داشت. فوجی‌موتو از یکی از ضربات مشت کیم فرار کرد و سپس دو لگد کوتاه به او زد. کیم برای حفظ اعتبارش لنگان‌لنگان راند را به پایان رساند. در اوایل راند دوم فوجی موتو یک لگد دست و پا کرد و سپس با یک ضربه راست حریفش را گیج کرد. یک ضربه چپ و پس از آن یک ضربه راست، کیم را به روی تشک انداخت و قهرمانی مسابقات را از آن فوجی موتو کرد.
اولین قهرمانی برای یک مبارز ژاپنی در یک‌سری مسابقات جایزه بزرگ جهانی که خارج از ژاپن برگزار می‌شد.
فوجی‌موتو با کسب این پیروزی به مسابقات حذفی فینال جایزه بزرگ جهانی K-۱ که سپتامبر امسال در اوزاکا دام برگزار می‌شود راه یافت. او پس از مبارزه گفت: ”از این پیروزی خوشحالم. مبارزه‌ام برابر مین سوکیم سخت‌تر از آن‌چیزی بود که انتظارش را داشتم. فکر می‌کردم او باید خسته باشد، اما نیروی زیادی داشت. چند مشت زدم و می‌دانستم که اگر یک ضربه اشتباه بزنم با مشکل بزرگی مواجه خواهم شد. به‌همین دلیل شروع به استفاده از لگدهای کوتاه کردم. او مبارزه بزرگی را به نمایش گذاشت. من به روح کره‌ای که او به نمایش درآورد احترام می‌گذارم.
در مبارزه جایگزینی مسابقات میون جولی از جمهوری کره با زدن یک لگد به چانه کای‌لی از چین در راند دوم با نتیجه ناک‌اوت به پیروزی رسید. در یک مبارزه دیگر، یونگ‌سو پارک از جمهوری کره، مبارز ژاپنی ریکی‌جیو را با ناک‌اوت در راند اول شکست داد.
مسابقات جایزه بزرگ K-۱ آسیا در سال ۲۰۰۶، جمعیتی برابر با ۱۴۸۸۰ نفر را به مجموعه المپیک سئول کشاند. این مسابقات از شبکه‌های مختلف تلویزیونی و در بیش از ۱۰۰ کشور جهان پخش شد.

منبع : مجله‌رزم‌آور