نگاه واقعگرایانه به قیام امام‌حسین(ع)

«تاریخ زندگانی امام حسین(ع)» عنوان کتابی است که عمادالدین رضایی با موضوع قیام عاشورا نوشته است. او در این کتاب در قالب سه رساله گریه از نگاه پیشوایان دین، شرحی به خطبه‌های امام حسین(ع) و شرحی از زندگی یاران این امام را بیان کرده است. پایان بخش کتاب رضایی نیز مجموعه‌ای از سخنان امام حسین(ع) است.
▪ چرا آغازگر کتاب فصل گریه از نگاه پیشوایان است؟
ـ انتخاب این موضوع از آن رو صورت گرفته که بارها به گریه در جهت ظلم ستیزی از سوی ائمه اطهار اشاره و تاکید شده است.
امام حسین(ع) در قیام عاشورا قصد داشت به گونه‌ای عمل کند که با زنده کردن ظلم‌ستیزی، امر به معروف و نهی‌از منکر، اسلام باقی بماند و این اتفاق و مهم‌تر از همه ظلم‌ستیزی مثل ماجرای غدیر به فراموشی سپرده نشود.
تاکید ائمه اطهار بر گریه مرا بر آن داشت تا سر فصل کتاب را به این بحث اختصاص دهم اما در عین حال مقدمه کتاب را هم با موضوع خنده نوشته‌ام و تاکید داشته‌ام که خنده از نگاه اسلام زمانی مغموم است که انسان را از خدا غافل کند. هدف کتاب جهت‌دارکردن گریه برای قیام عاشوراست.
▪ چه منابعی را برای نگارش این کتاب انتخاب کردید؟
ـ کتب تاریخی فراوانی برای نگارش این کتاب مورد مطالعه قرار گرفته است. در بخش‌های دیگر کتاب شرح مختصری از خطبه‌ها و رساله بعدی مربوط به زندگی یاران امام حسین(ع) که با توجه به فرصتی که برای تحقیقات در اختیار داشته تلاش کردم تا منابع مختلفی را مطالعه و در نهایت بهترین‌ها و علمی‌ترین‌ها را برای اشاره در کتاب مورد استفاده قرار دهم.
▪ تا چه حد نگاه واقعگرایانه بر این کتاب حاکم است؟
گروهی از ما شیعه‌ها بیشتر از آنکه به واقعیت‌ها بپردازند، اغلب سراغ مسائل سطحی همانند سینه‌زنی و زنجیرزنی می‌روند و یا به بیان حرف‌هایی در مراسم عزاداری می‌پردازند که چندان کارساز نیست.
به گونه‌ای که می‌توان گفت اصل‌ رها شده و به جای اینکه اقدامات در زمینه ظلم‌ستیزی صورت بگیرد به فرعیات تکیه شده است. تاکید من در این کتاب آن بوده که راه عظیم امام حسین(ع) مورد فراموشی قرار نگیرد.
▪ چه محورهای روشنگرانه‌ای در این کتاب موجود است؟
تاکیدی که بر گریه در کتاب صورت گرفته و بیان بسیاری از نکاتی مربوط به گریه که تاکنون کمتر به آن توجه شده است، جزو مواردی است که تلاش کردم حتما از منظری جدید و تازه به آن بپردازم.
چرا که گریه توصیه شده برای واقعه کربلا هدفش به کمال رسیدن نفس است و گرنه گریه تنها برای مظلومان این حادثه نه مورد نیاز آنها و نه مطلوب است.

عمادالدین رضایی

منبع : روزنامه تهران امروز