مدیریت رفاقتی، چالش جدید کاراته

فدراسیون کاراته در شرایطی فعالیتهای خود را بدون حضور رئیس این فدراسیون ادامه می دهد که اخبار حاشیه ای پیرامون آن نگرانی هایی را برای اهالی این رشته فراهم کرده است.
فدراسیون کاراته به دلیل تحت پوشش قرار دادن سبک های متعدد با علایق و شرایط خاص که تعداد آنها از مرز ۵۰ نیز گذشته است از یک سو و حضور بزرگان این رشته که هر کدام نظر و سلیقه خاص خود را دارند از سوی دیگر، باعث شده تا این فدراسیون، شرایط ویژه ای نسبت به سایر فدراسیونها داشته باشد.ناظریان که بعد از کناره گیری از تیم ملی در عین جوانی، به ریاست فدراسیون منصوب شده بود بعد از پشت سرگذاشتن یکی دو سال اول به خوبی شرایط را درک کرد و با ایجاد محیطی آرام موجبات رشد و تعالی کاراته را فراهم کرد.
مشکلات فدراسیون کاراته ۵ سال قبل زمانی آغاز شد که حبیب الله ناظریان بعد از ۱۴ سال ریاست در فدراسیون کاراته با مهرعلیزاده رئیس وقت سازمان تربیت بدنی اختلاف پیدا کرد و دامنه این اختلاف تا خروج وی از فدراسیون نیز ادامه یافت. پس از وی علیرضا سمندر که چند سالی دبیر و نایب رئیس فدراسیون بود سکان دار فدراسیون شد ولی او نتوانست همانند ناظریان با مشکلات کنار آمده و تعامل لازم را بین ارکان مختلف این فدراسیون ایجاد کند. همین امر نیز باعث شد تا آهسته آهسته دامنه مشکلات داخلی فدراسیون گسترش پیدا کرده و درنهایت هم شاهد استعفای اجباری وی باشیم. خروج سمندر از فدراسیون و سرپرستی عالمی باعث شد تا اهالی کاراته چشم انتظار انتخاب رئیس جدید باشند. اعضای مجمع از بین کاندیداهای متعدد در روز انتخابات، رای به ریاست بهزاد کتیرایی دادند تا او که اهل این فن نبود با مدیریت خود رابطه لازم و معقولی بین کارشناسان و سبک های متعدد این فدراسیون برقرار کرده و با کاهش مشکلات راه اوج گیری کاراته را در پیش بگیرد.
سیستم مدیریتی کتیرایی یک سیستم خاص مبتنی بر رفاقت است که نمی خواهد هیچکس را ناراضی از اتاق خود به بیرون راهنمایی کند. این سیستم در ابتدا خوب جواب داد چرا که برخی افراد با گرفتن احکامی چون مشاور و مدیر و... مسیر حرکت فدراسیون را درست خواندند و به تعریف و تمجید پرداختند. هر چند در ابتدا هم مسیر درست انتخاب شد ولی برخی از همین به ظاهر مشاوران، کاراته را از مسیر خود خارج کرده و با مشاوره غلط تنها در جهت تامین منافع خود گام برداشتند. در این شرایط اختلافات رئیس و دبیر فدراسیون در کنار ناپدید شدن یک عضو تیم ملی در آلمان نیز شرایط را فراهم کرد تا تیم ملی در ژاپن نتیجه نگیرد و همه چیز هم به پای دبیر فدراسیون نوشته شود. محسن آشوری که مدتهاست بحث کنار رفتنش نقل محافل کاراته است در شرایطی با نامه سازمان بازرسی از فدراسیون خارج شد که تمامی اهالی کاراته به این نکته اذعان دارند اگر او هرکاری کرده تنها برای کاراته بوده و بس! این نامه زمانی به دست آشوری رسید که بهزاد کتیرایی خود را آماده سفر به عربستان می کرد. در واقع سپردن مسئولیت فدراسیون در زمان سفر به مکه به عشرت شاه محمدی نایب رئیس بانوان بر رفتن آشوری از فدراسیون صحه گذاشت.
اهالی کاراته رفتن آشوری را به محمود رشیدی، نسبت داده اند و تلاشهای نایب رئیس برای بیرون کردن دبیر از میدان را نتیجه بخش عنوان کرده اند. هرچند رشیدی مدتهاست در محافل کاراته حضور ندارد ولی اعلام کرده که به هیچ عنوان در این جریان نقشی نداشته و اگر آفتابی نمی شود تنها برای کمک به آرامش کاراته است و منافع ملی و فدراسیون را به هر چیز ترجیح می دهد. از سوی دیگر مسئولین برخی هیئت های کاراته در استانهای مختلف رفتن آشوری را به صلاح کاراته ندانسته و معتقدند که شخص جدید برای هماهنگ شدن با امور و استانها به زمان زیادی نیاز دارد. به همین دلیل تلاش دارند برای بازگرداندن آشوری، مجمع فوق العاده را با جمع کردن امضا برگزار نمایند.
این نفرات حتی با محسن آشوری نیز دیدار کرده و حمایت کامل خود را از وی اعلام داشته اند ولی خود آشوری مانع از اقدام جدی آنها شده است. مسئولین هیئت ها حتی خواستار دیدار رئیس سازمان تربیت بدنی شده اند ولی به دلایلی از انجام این کار تا بازگشت رئیس فدراسیون از مکه منصرف شده اند. در این بین امور جاری فدراسیون که برخی ها معتقدند روال عادی خود را طی نمی کند، در حال انجام است هرچند آن روند اصلی را ندارد.
در این اوضاع برخی ها نیز با اظهارات غیر کارشناسی آتش اختلافات را شعله ور کرده و از تغییرمدیریت در فدراسیون و انتخاب سرپرست جدید خبر می دهند. افرادی که خود را دبیر آینده معرفی کرده وبرای خود نقل و شیرینی پخش می کنند. به هرحال اوضاع کاراته و فدراسیون چندان به سامان نیست و بهزاد کتیرایی در بازگشت باید در نوع مدیریت خود تجدید نظر کند چرا که ادامه این روند مشکلات را افزایش خواهد داد.

منبع : روزنامه ابتکار