چتری برای بیماران سرطانی

۱۴ بهمن ماه- روز جهانی سرطان- بهانه‌ای است تا تمامی محافل پزشکی و هر آن کس که با پزشک و بیماری در ارتباط است، قدری بیشتر به سرطان فکر کند و دغدغه‌های بیماران مبتلا به آن را قدری بیشتر گوش دهد. در این میان، متولی حمایت از این دسته بیماران بنیادهایی هستند که در کشور ما با عناوینی همچون بنیادهای خیریه حمایت از بیماران سرطانی آنها را می‌شناسند. اینکه این بنیادها به چه میزان در کشور ما فعالیت می‌کنند و آیا عملکرد آنها توانسته باری هر چند کوچک را از دوش خسته این گونه بیماران مبتلا به سرطان بردارد، مستلزم این است که ما قدری بیشتر با معادل‌های این گونه بنیادهای خیریه در کشورهای خارجی آشنا شویم و عملکرد آنها را با کشور خودمان مقایسه کنیم.
اولین پرسشی که در ذهن هر خواننده‌ای در این خصوص نقش می‌بندد، این است که جایگاه این گونه بنیادها در کشورهای خارجی کجاست و آیا این گونه بنیادهای خیریه بدون برنامه و با هدف تنها کمک به بیماران سرطانی شکل گرفته‌اند و هیچ گونه جایگاهی را برای خود تعریف نکرده‌اند؟البته که این طور نیست. حداقل در کشورهای خارجی، بنیادهای خیریه حمایت از بیماران سرطانی در بسیاری از کشورها به طور مستقیم با وزارت بهداشت آن کشورها در ارتباط هستند و حیطه فعالیت آنها همه ساله با روند رسیدگی کشور به این گونه بیماران پیش می‌رود و همین نکته مهم سبب می‌شود که بیماران سرطانی هم‌زمان بتوانند مشکلات خود را از هر جنسی که باشد با مدد گرفتن از این گونه بنیادها مرتفع سازند. در ادامه خوب است که با چند بنیاد خیریه حمایت از بیماران سرطانی که در این حیطه بسیار موفق بوده‌اند، آشنا شوید تا قدری بیشتر موضوع برایتان روشن شود.
● موسسه حمایت از خانواده‌های بیماران سرطانی
موسسه حمایت از خانواده‌های بیماران سرطانی( Cancer Family Care) یا همان CFC جزو نخستین موسسات دولتی بوده است که برای حمایت از بیماران سرطانی شکل گرفت. این موسسه پرکار در سال ۱۹۷۱ با همکاری جمعی از پزشکان و مسوولان حکومتی در ایالت سین‌سیناتی (Cincinnati) آمریکا شکل گرفته و هم‌اکنون هم دفتر اصلی این موسسه در ایالت سین‌سیناتی قرار دارد و در آنجا مشغول فعالیت است. وقتی به کارنامه فعالیت ۳۷ ساله این موسسه نگاه می‌کنیم، با نکاتی مواجه می‌شویم که دلیل موفقیت آنها را به راحتی توجیه می‌کند.این موسسه هم‌اکنون حیطه فعالیت‌های خود را در چند دسته تقسیم کرده است. یکی از مهم‌ترین بخش‌های CFC بخش سایکوتراپی است که متاسفانه در کشور ما بنیادهای خیریه بدان توجه لازم را ندارند. CFC در این بخش برای بیماران جلسات هفتگی روان‌درمانی دارد که بیماران را از نظر روحی و روانی مرتبا تحت نظر می‌گیرد و همه ما به طور قطع اهمیت این موضوع را که باید بیماران روانی را از نظر روحی روانی حمایت کنیم، می‌دانیم. سال گذشته CFC تنها دریکی از بخش‌های خود، ۸۳ میلیون دلار جهت درمان بیماران سرطانی هزینه کرده که تمامی این هزینه‌ها برنامه‌ریزی شده و با دلیل و مدرک پزشکی بوده و نکته مهم اینجاست که در این گونه موارد طرف حساب بنیادهای حمایتی بیمارستان‌های تخصصی هستند نه خود بیمار و به همین دلیل هم است که هزینه‌ها در این موسسه کاملا برنامه‌ریزی شده و مدون است و بیماران هم نهایت سود را از عملکرد صحیح می‌برند.
● انجمن سرطان آمریکا
از دیگر موسسات ، انجمن سرطان آمریکا (American Cancer Society‌) یا به طور مخفف ACS است که به جرأت شاید یکی از بزرگ‌ترین موسسات خیریه حمایت از بیماران سرطانی است. عملکردآن هم اکنون به عنوان یکی از الگوهای صحیح در این حیطه محسوب می‌شود. این موسسه با قدمت ۶۲ ساله، از سال ۱۹۴۶ با بودجه یک میلیون دلار توسط جمعی از سرمایه‌داران و پزشکان آمریکایی پایه‌ریزی شده و هم‌اکنون بعد از ۶۲ سال با بودجه ۳ بیلیون دلار با قدرت هر چه بیشتر به راه پرفراز و نشیب خود ادامه می‌دهد. بسیاری از بیماران سرطانی در کشور آمریکا با این موسسه بزرگ در ارتباط هستند و با پرداخت سالیانه هزینه اندکی از سرویس‌های خدماتی این موسسه، بهره لازم را می‌برند. ACS هم‌اکنون ۱۳ بخش متنوع در موسسه خود راه‌اندازی کرده است که مهم‌ترین محور این بخش‌ها، آموزش به بیماران جهت بالا بردن کیفیت زندگی‌شان، هم‌زیستی با بیماری خود و رفع نیازهای درمانی آنها است. ACS با داشتن ۳۴۰۰ شعبه در سرتاسر جهان با سرعت هر چه بیشتر در حال رشد است و توانسته کمک‌های بسیار شایانی را در این خصوص به بیماران سرطانی داشته باشد.
● انجمن سرطان نپال
الگوی موفق آسیایی، انجمن سرطان نپال (Cancer Society Nepal)یا همان CSN است که جزو یکی دیگر از موسسات خیریه حمایت از بیماران سرطانی است و در کشور نپال حرف اول را می‌زند. این انجمن توانسته جایگاه مستحکمی را در این کشور ایجاد کند. شعبه اصلی این موسسه در شهر کاتماندو (Kathmandu) است و از این جهت برای ما آوردن نام CSN ارزش داشته که بسیاری از برنامه‌های آن توانسته الگوی مناسبی برای موسسات خیریه کشور عزیزمان باشد. CSN با داشتن یک کرسی مستحکم در وزارت بهداشت کشور نپال، هر ساله بودجه‌ای مدون دارد و از آن طرف هم باید عملکرد خود را بسیار با دقت فراوان برای کشور نپال شرح دهد و راه‌های صرف این بودجه را برای کشور خود ارایه دهد. بخش اهدای خون و عضو، کلاس‌های آموزش روابط اجتماعی بیماران سرطانی، برنامه‌های وسیع غربالگری سرطان‌های به سرعت کشنده، کمک‌های نقدی به بیماران سرطانی، برنامه‌های ترک اعتیاد برای بیماران سرطانی، بخش پیشگیری، پیگیری و درمانی سرطانی از جمله بخش‌های CSN است که هر هفته عملکرد خود را برای مخاطبان خود توصیف می‌کند.
● انجمن حمایت از بیماران مبتلا به سرطان پستان بانکوک
انجمن حمایت از بیماران مبتلا به سرطان پستان بانکوکBangkok (Breast Cancer Support یا همان BBCS هم جزو فعال‌ترین و معتبرترین بنیادهای حمایت از بیماران سرطانی است (خصوصا خانم‌های مبتلا به سرطان)که البته تفاوت‌های قابل توجهی هم با بنیادهای دیگری که ذکر شد دارد.
BBCS از جمله بنیادهایی محسوب می‌شود که کلیه سرویس‌هایی که به بیماران می‌دهد خصوصی به شمار می‌رود و متاسفانه در کشور تایلند هیچ‌گونه پوشش بیمه‌ای را مشمول نمی‌شود اما از آنجایی که فعالیت‌هایی که در این بنیاد انجام می‌شود منحصر به فرد است و از کلیه کشورهای جهان مراجعه کنند دارد از مشتریان و مراجعه‌کنندگان قابل توجهی برخوردار است. این موسسه که شعبه اصلی آن در بیمارستان بزرگ BNTI تایلند مستقر است هم‌اکنون از مجرب‌ترین کادر درمانی سرطان پستان در جهان برخوردار است و درمانگاه‌های این موسسه همه روزه از ساعت ۱۶:۳۰تا ۱۹:۳۰ در این مرکز دائر است و از مراجعان بی‌شماری از سرتاسر جهان برخوردار است. اساس کادردرمانی BBCs از متخصصان خانم تشکیل شده و یکی از نقاط قوت این موسسه همین موضوع است که توانسته اطمینان مراجعین را به خود جلب کند. هم‌اکنون این موسسه با برگزاری همایش‌های گسترده سالانه که آخرین بار آن که در اکتبر ۲۰۰۷ بوده است گزارش سالانه فعالیت‌های خود را به سر تا سر جهان ارایه می‌دهد و به نوعی برای خود بازاریابی موفقی را انجام می‌دهد.
● بنیاد سرطان ریه کاسل‌روی
موسسه سرطان ریه کاسل روی (‌Roy Castle) بزرگ‌ترین بنیاد خیریه حمایت از بیماران سرطانی ریه انگلستان به شمار می‌رود که در سال ۱۹۹۰ به‌وسیله جراح بزرگ این کشور پروفسور دونلی ری که جراح توراکس بود پایه‌ریزی شد. این جراح که علاقه بسیار زیادی به موسیقی‌دان بزرگ انگلیسی کاسل‌روی داشت و به دلیل اینکه وی به علت سرطان ریه فوت کرد اقدام به پایه‌ریزی این بنیاد بزرگ نهاد و در سال ۱۹۹۰ این بنیاد بسیار بزرگ بین‌المللی را در بسیاری از شهرهای این کشور احداث کرد. هم‌اکنون این بنیاد خیریه در بسیاری از شهرهای انگلستان همچون لندن، منچستر، لیورپول شعبه دارد. عمده فعالیت‌های این بنیاد بر ۳ محور ۱) تحقیقات ۲) مبارزه با دخانیات و ۳) درمان بیماران طراحی شده است و هر کدام از این محورها متولی مخصوص به خود را دارد و از وسعت قابل توجهی برخوردار است. به عنوان مثال در بخش مبارزه با دخانیات هر هفته به طور منظم همایش‌هایی گسترده‌ای در مراکز اصلی این بنیاد برگزار می‌شود و کلیه مبتلایان به این سرطان به همراه خانواده‌هایشان با شرکت در این جلسات با عواقب دخانیات و فوائد ترک آن در هر مرحله‌ای از زندگی به طور کامل آشنا می‌شوند که تبعات مثبت قابل توجهی داشته است. در بخش درمانی این بنیاد، با مدد گرفتن از بیمه‌های معتبر انگلستان، بیماران در بیمارستان‌های طرف قرارداد این بنیاد (که البته بزرگ‌ترین و معتبرترین بیمارستان‌های این کشور به شمار می‌روند) بستری می‌شوند و کلیه هزینه‌های درمانی آنها به طور کامل از طرف این بنیاد پرداخت می‌شود. یکی دیگر از نکات مثبت بنیاد کاسل‌روی این است که این بنیاد هر ساله کلیه ریز محاسبات مالی خود را به طور شفاف در مطبوعات و سایت اصلی خود ارایه می‌دهد و کلیه کمک‌های مردمی، بودجه‌های دولتی و درآمدهای خود را به طور کامل به معرض عموم می‌رساند و از این طریق توانسته اطمینان همه اقشار جامعه را به خود جلب سازد. از این رو یکی از پراستقبال‌ترین بنیادهای خیریه در این کشور بنیاد کاسل‌روی است که توانسته بالاترین درصد کمک‌های مردمی را از هم‌وطنان خود دریافت کند که البته از طرف دیگر هم می‌تواند بهترین سرویس‌ها را به مبتلایان به سرطان ریه در کشور خود بنماید.
آنچه به عنوان هدف اصلی ما از این گزارش محسوب می‌شد، این است که آشنایی و ارتباط تنگا‌تنگ با این گونه موسسات موفق در کشور‌های خارجی می‌تواند کیفیت موسسات و بنیادهای خیریه را در کشورمان بهبود بخشد که نتیجه آن رضایت بیماران سرطانی خواهد بود. شاید بسیاری از ضعف‌هایی که هم‌اکنون در این گونه بنیادها در کشورمان وجود دارد، این است که الگوی مناسب برای آنها وجود نداشته است تا بتوانند خود را به جایگاه مناسب در این خصوص برسانند. باشد که این گزارش توانسته باشد گامی هر چند کوچک را در بهبود وضعیت خدمات‌رسانی به بیماران عزیز سرطانی در کشورمان ایران بردارد.

منبع : هفته نامه سپید