آرزومند آرزوهای بزرگ

سال ۲۰۰۷ را چگونه ارزیابی می کنید؟ در سال جدید چه اتفاقاتی رخ خواهد داد؟ هیجان، باخت، برد، اشک و لبخند همچنان اجزای جدایی ناپذیر ورزش جادویی فوتبال خواهند بود. به سیاهه پیش رو بنگرید.
● هجوم خارجی ها
انگلیسی ها در عرصه فوتبال باشگاهی بسیار دست ودلباز نشان داده اند. طبیعی است افرادی مانند ونگر، جزیره را همچون وطن دوم خود بدانند!
● جذابیت کمتر
آنچه سال ۲۰۰۷ به چشم آمد، خارق العاده و تا حدودی غیرقابل باور بود. توجه رسانه های گروهی به فوتبال کاهش یافته است. شاید هم آنها با دقت عمل بیشتری رفتار می کنند. از طرفی باشگاه ها هم دیگر نمی توانند نظر هواداران را به سمت خود جلب کنند چون خالی از جذابیت نشان می دهند. سؤال روز فوتبالی ها را می دانید؟ بخوانید؛ «پول بی زبان را صرف تماشای فوتبال از طریق تلویزیون کنم؟ نه! حاضر نیستم وقت خود را تلف کنم!» راه چاره چیست؟ گسترش استادیوم ها اقبال عمومی بیشتری را در پی خواهد داشت. آرسنال از زمان تأسیس استادیوم جدید، هواداران بیشتری را پشت درهای بسته می بیند و سران منچستریونایتد همچنان از کمبود جا می نالند چون به درستی اعتقاد دارند بیشتر از گنجایش اولدترافورد ۷۵ هزار نفری، طرفدار دارند. ۴ باشگاه صدر جدول لیگ برتر، دوستداران خود را حفظ کرده اند و اورتون هم با وجود فرازونشیب های فراوان همواره استادیوم پر از تماشاگری دارد.
● شور بازیکنان
ستاره های فوتبال بار دیگر شور و شوق گذشته را بازخواهند یافت؟ در سال ۲۰۰۷ گوشه هایی از آنچه یک فوتبال ناب نامیده می شود را شاهد بودیم اما هنوز با فوتبال رؤیایی دهه ۷۰ فاصله داریم. بازیکنان منچستریونایتد هفته ای ۷۵ هزار پوند حقوق می گیرند. آیا آنها هنوز فوتبال را دوست دارند یا غرق در تجملات، علایق گذشته را فراموش کرده اند؟ چه می توان کرد. در عصر حکومت پول و سرمایه همه چیز به تعداد بازی ها بستگی دارد. هر که بازی اش بیش، حقوقش بیشتر! واقعاً وقتی با ماشین آخرین مدل از کنار هواداران می گذرید و راهی تمرینات می شوید، دیگر انگیزه ای برای دویدن نخواهید داشت. عده ای می گویند هر روز صبح نشانه هایی از خستگی مفرط در بازیکنان به چشم می خورد. کسالت هنگام برخاستن از خواب؟ عجیب نیست؟
● لیگ برتر
اگر به دوره های اخیر لیگ قهرمانان بنگرید، حقیقت تلخی را مشاهده خواهید کرد؛ کمتر باشگاه انگلیسی توانسته تا مراحل پایانی معتبرترین جام باشگاهی دنیا پیشروی کند که این موضوع یک نقطه ضعف بزرگ محسوب می شود. امیدواریم در سال آینده میلادی شاهد کاهش خارجی های حاضر در لیگ برتر باشیم. این بازیکنان پول زیادی دریافت می کنند و از طرفی مانع رشد استعدادهای جوان می شوند. در اسپانیا؛ رئال مادرید و بارسلونا همواره صدرنشین هستند اما گتافه، ویارئال، سویا و والنسیا یک تهدید دائمی تلقی می شوند. در جزیره اقتدار ۴ تیم بزرگ صدر جدول خدشه ناپذیر است. این موضوع دلزدگی هواداران را در پی دارد.
● مرد سال
می توان خوزه مورینیو را انتخاب کرد. او یک سال رؤیایی را برای فوتبال انگلستان رقم زد. پیتر کراچ را هم فراموش نکنید. او تنها بازیکن انگلیسی بود که پس از باخت ۳ بر ۲ شیرهای سپید مقابل کرواسی با سرافرازی زمین را ترک کرد. کریستیانو رونالدو نیز هواداران را سرگرم کرد و یک احمق به تمام معنا نام گرفت. ته وز، هلی، رونالدو، مورینیو، ردنپ و مک کلارن نیز در زمره خبرسازان سال قرار دارند.
● یک آرزو برای سال ۲۰۰۸
مدافع راست فولهام انگلیسی باشد، بنیتز ۱۹ ساله در آرسنال به اوج برسد و مسی با انتقال به یک تیم بزرگتر! عنوان مرد سال دنیا را تصاحب کند.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی