درباره سخنرانی رئیس جمهور در مجمع عمومی سازمان ملل متحد

مجمع عمومی سازمان ملل متحد یکی از ارکان اصلی سازمان ملل می‌باشد که نقش مهمی در معادلات این سازمان دارد . این مجمع رکن “تبادل نظر ومشورتی” سازمان ملل متحد است که با شرکت کلیه اعضای سازمان تشکیل می‌شودوهریک از اعضا می‌‌توانند حداکثر پنج نماینده در مجمع داشته باشند که مجموعا دارای یک رای خواهندبود. این مجمع به عنوان “ مجلس جهانی” محل ابراز عقاید متفاوت اعضای جامعه بین‌المللی است.
کشورهای غربی ولیبرال دموکراسی که غرب همواره از این مجمع به عنوان استبداد اکثریت نام می‌برند. آنانی که خود پرچمدار برابری و دموکراسی هستند حتی با نگاه بدبینانه به نقش این مجمع فلسفه دموکراسی رانیز زیر سوال برده‌اند . اما دراینجا باید بگوییم اگر این مجمع که محل ابراز عقاید متفاوت جامعه جهانی است استبداد باشد شورای امنیت که حاصل پیروزی متفقین ومحصول جنگ جهانی دوم می‌باشد آیا “ استبداد اقلیت “نیست . استبداد کشورهایی که در پی استعمار وغارت‌گری به شیوه جدید هستند.
اجلاس‌های سالیانه مجمع عمومی که در سومین سه شنبه سپتامبر هر سال درمقر این مجمع یعنی نیویورک برگزار می‌شود نقش مهمی در افکار عمومی جهان دارد . دراین اجلاس روسای کشورهای مختلف جهان هرکدام به بررسی تحولات جهانی وبین‌المللی ونیز تحولات کشور خود می‌پردازند.
دراجلاس امسال دکتر احمدی‌نژاد رئیس جمهور محبوب ایران به مانند روسای دیگر کشورها به سخنرانی پرداخت. سخنرانی دکتر احمدی‌نژاد ازآن رو حائز اهمیت است که وی سخنرانی خود را با اولین ومهمترین درد جامعه بشری یعنی سست شدن بنیان خانواده و نقش روبه ابتذال شخصیت زن آغاز نمود. لیبرال دموکراسی غرب با پیشرفت تکنولوژی خود سعی دارد امروزه ازاین طریق بنیان خانواده را تضعیف نماید. تاکید بر نقش زن شخصیت واقعی آن ازآنجا حائز اهمیت است که امروزه نقش ابزاری زن در تبلیغات رسانه‌های گروهی جهان به یک معضل جامعه بشری تبدیل شده است واز این‌رو محوریت سخنرانی رئیس‌جمهور با تاکید برنقش مثبت زن ارتباط نزدیکی با صلح وتوسعه پایدار دارد.
تجاوز واشغالگری به بهانه مبارزه با تروریسم درد دیگر جامعه بشری است که امروزه قدرت‌های بزرگ به نوعی در صدد بهره‌برداری از آن می‌باشند. وجدان بشری به همان اندازه که از وقوع یازدهم سپتامبر دیگر نگران است به همان اندازه نیز از وقوع اشغال عراق دیگری و آن هم بدون هیچ پایه و اساس قانونی نگران است. کشتار غیرنظامیان، آوارگی و درماندگی کودکان عراقی و عدم برخورداری ملت عراق از امنیت نسبی حاصل همان دردهایی است که جامعه جهانی در شش سال پیش تلاشی برای حل واقعی مسئله تروریسم انجام نداد.
تحقیر ارزشهای ملی کشورها از دیگر دردهایی است که به نوعی ملت‌ها و کشورهای ضعیف را هدف قرار می‌دهد. هر ملتی آرزوی حفظ ارزشها و الگوهای خود را دارد. اما این ارزشهای ملی در معرض حملات کشورهایی قرار می‌گیرد که از توان بالای قدرت اقتصادی برخوردار هستند و حفظ هویت ملی از آنجا که هویت ملی و شناسنامه هر ملت می‌باشد امروزه در معرض ژنوسیه فرهنگی قرار دارد. اگر در جنگ‌های رواندا اکثریتی هوتو اقلیت توتسی را ژنوسیه نمود امروزه یک نوع پیشرفته از آن وجود دارد و آن حمله فرهنگی و محو ارزشها و نماد اقلیت‌های ملی قرار می‌گیرد. احمدی‌نژاد در سخنرانی سالیانه مجمع عمومی به خوبی به بیان این مسئله پرداخت و با تاکید بر فرهنگ متکثر و هویت فرهنگی کشورها از روحیه مصرف‌گرایی و ترویج فرهنگ غربی که در راستای چپاول و غارت‌گری است انتقاد نمود. در همین راستا پس از فروپاشی شوروی سابق قدرت‌های بزرگ غربی برای یافتن یک دشمن جدید اسلام را پیدا نمودند و با حمله به ارزشهای اسلامی هویت فرهنگی مسلمانان را مورد تعدی قرار می‌دادند. در چنین شرایطی تاکید رئیس جمهوری شجاع ایران می‌تواند در موضع گیری کشورهای غربی بر ضد کشورهای اسلامی موثر باشد و جهانیان با ارزیابی و تحلیل صحیح وقایع قضاوت درستی از اسلام داشته باشند.
فقر و بیسوادی در جهان معاصر از دیگر مشکلات مورد تاکید احمدی‌نژاد بود. او با ذکر آماری از میزان فقر در جهان نشان داد که فقر کشورهای ضعیف بویژه در آمریکای لاتین، آفریقا و آسیا می‌تواند اهداف توسعه هزاره را با مشکل مواجه نماید. اینکه ۸۰۰ میلیون نفر گرسنه به بستر خواب می‌روند و یا ۸۰ میلیون نفر از مردم جهان دارای فقر مطلق هستند نشان می‌دهد جامعه جهانی آن طور که ادعا می‌شود در حوزه‌های نرم‌افزاری عملکرد موفق داشته است به درستی عمل نکرده است.
نادیده گرفتن ارزشهای متعال و ترویج فریب و دروغ از دیگر مواردی بود که دکتر احمدی‌نژاد بر آن تاکید کرد. تاکید بر ارزشهای انسانی در آثار فیلسوفان سیاسی غرب و شرق از ارسطو، افلاطون، کانت و ابن‌خلدون و دیگر متفکران غربی و شرقی دیده می‌شود. اما فضای کنونی جهان به سمتی می‌رود که با بهره‌گیری از رئالیسم سنتی و ایده‌های ماکیاول و هابز فریب، دروغ، خیانت و نیرنگ جانشین صداقت، مهرورزی، محبت و عشق به خدا می‌شوند و به این ترتیب فضای سوءظن و بی‌اعتمادی جایگزین فضای دوستی و همکاری می‌شود و به این ترتیب فلسفه وجودی سازمانهای بین‌المللی در ترویج همکاری‌های بین‌المللی خود به خود زیر سوال می‌رود. این امر موجب می‌شود که تعهداتی که کشورها در معاهدات و قراردادهای بین‌المللی به آن پایبند بوده‌اند خود به خود نقض گردد و آنجاست که اخلاقیات دیگر در مناسبات بین‌المللی کارکرد خود را از دست می‌دهد. ذکر نقض حقوق وتعهدات بین‌المللی از سوی دکتر احمدی‌نژاد از آنجا حائز اهمیت است که مدعیان دروغین حقوق بشر برخلاف آنچه که در سیاست‌های اعلانی خود ابراز می‌دارند، خود فضای غیراخلاقی را برای نقض این تعهدات ایجاد می‌نمایند و بعضا کشورهای دیگر را تحت فشارهای سیاسی، اقتصادی و فرهنگی و حتی نظامی قرار می‌دهند تا کشورهای دیگر را وادار به پذیرش در یک معاهده یا قرارداد بین‌المللی نمایند. ولی هرجا که منافع خودشان ایجاب نماید قراردادها و تعهدات بین‌المللی را امضا و تصویب نمی‌کنند و از پذیرش تعهدات خودداری می‌ورزند. عدم امضای پیمان کیوتو به منظور حفظ محیط زیست و عدم امضای اساسنامه دیوان کنونی بین‌المللی از سوی آمریکا نشان می‌دهد که نزد سیاستمداران کاخ سفید حقوق بین‌الملل همان سالهای ابتدایی خود را طی می‌کند و پس از گذشت بیش از نیم قرن از عمر سازمان ملل انگار توسعه‌ای در علم حقوق ایجاد نشده است و همچنان جهان تابع سیاست بین‌الملل است. در جاهایی هم که تعهداتی را پذیرفته‌اند با عملکرد دوگانه نهادهای بین‌المللی مواجه می‌شویم که بی‌عدالتی در آن به طرز فجیعی مشهود است. شورای امنیت سازمان ملل امروز با عملکرد دوگانه‌ای که دارد نه نهادی مسئول حفظ صلح و امنیت بین‌الملل بلکه مظهر بی‌عدالتی است.
اما شورای امنیت طوری عمل می‌نماید که انگار جان، شرف، حیثیت و کرامت فلسطینی عرب مسلمان متفاوت از جان شرف و کمال اروپایی سفید پوست مسیحی است.
گسترشسایه ناامنی و تهدید وتوسل به زور از دیگر مشکلات جهان امروز است که بویژه پس از حمله آمریکا به عراق در قالب تشکیل ائتلاف علیه جنگ عراق کشورها و ملت‌ها را تهدید می‌کند. در حالی که هرگونه توسل به زور و تهدید به زور نقض صریح و آشکار منشور ملل متحد است. امروزه دو نوع واکنش را در مقابل همین تهدید به زور می‌بینیم.
اگر رئیس جمهور ایران در سخنرانی خود از حملات اسرائیلی‌ها به فلسطینی‌ها انتقاد و فلسفه وجودی رژیم صهیونیستی را زیر سوال ببرد، این عمل ایران مترادف است با تهدید نقض صلح و تهدید به زور و عملی خلاف منشور ملل متحد مرتکب شده است در حالی که در عملکرد ایالات متحده شاهد هستیم از آغاز استقرار نظام جمهوری اسلامی تاکنون به دخالت نظامی، دخالت سیاسی و اکنون نیز تهدید به حمله نظامی توسل جسته و درصدد است که با توسل به تهدید به حمله نظامی حقوق مسلم و قانونی ایران بر طبق ماده ۴ NPT در زمینه برخورداری از انرژی هسته‌ای را محروم نماید اما این عمل آمریکا تهدیدی بر علیه صلح و امنیت بین‌المللی قلمداد نمی‌شود.
رقابت سنگین تسلیحاتی و تلاش برای استقرار سامانه دفاع موشکی به منظور تسلط بر یک قاره به بهانه بنیادگرایی اسلامی نمونه‌ای دیگر از تلاش برای یکجانبه‌گرایی است که ریشه‌های تهدید را در جهان افزایش می‌دهد اما سازمان ملل و مجامع بین‌المللی سکوت می‌کنند.
ذکر موارد مذکور همه و همه بیانگر یک واقعیت بود و آن ناتوانی سازوکارهای بین‌المللی برای رفع آنها و برپایی صلح و امنیت پایدار که رئیس جمهور شجاع ایران در سخنرانی خود در پارلمان جهانی به آن اشاره نمود.
ناتوانی سازوکارهای بین‌المللی از آنجا حائز اهمیت بود که دیگر کشورها و سازمانها چون برزیل، آلمان و اتحادیه اروپایی خواستار اصلاح منشور در مقررات سازمان ملل متحد شدند. چرا که به نظر آنان منشور کنونی سازمان ملل محصول دوران نظام دوقطبی و پایان جنگ جهانی دوم می‌باشد و نیاز به تغییرات اساسی دارد. این یک واقعیت است که منشور کنونی ملل متحد پاسخگوی نیاز جامعه جهانی نیست و سازوکار مناسبی برای حل بحران‌های بین‌المللی ندارد.
با توجه به موارد مذکور در سخنرانی دکتر احمدی‌نژاد در نشست سالانه مجمع عمومی می‌توان محور و پایه اصلی سخنان رئیس جمهور دلیر ایران را جلوگیری از بی‌عدالتی و بی‌اخلاقی در مناسبات بین‌الملل وتحقق صلح و عدالت و اخلاق دانست. سازمانی برخاسته از دل ملت‌ها و دولتهای قدرتمند و بی‌کفایت در تحقق عدالت و اخلاق می‌تواند تحقق واقعی آرزوی فیلسوفانی مانند کانت و دولتمردانی مانند احمدی‌نژاد باشد.
تاریخ بشر گواه این واقعیت است که امپراتوری ناصالحان بر جهان پایانی ندارد و در نهایت این عدالت و اخلاق است که پیروز نهایی است و رئیس جمهوری ایران در جایی که مظهر وجدان جهانی بود به خوبی به این مسئله اشاره نمود. وی با بهره‌گیری از وضعیت جهان کنونی به این واقعیت اشاره نمود که ریشه تمام چالش‌های سازمان ملل و جامعه جهانی نه در تهدید تروریسم و بنیادگرایی بلکه ریشه در تداوم نظام بعد از جنگ جهانی دوم و سلطه ناصالحان بر سازمان ملل است و تاکید وی در برادری، دوستی و محبت برای تشکیل “جبهه برابری و همبستگی برای صلح” نشان داد که ایران اسلامی دولتی صلح‌جو و عدالت محور است و در سیاست خارجی خود از همان ابتدای تصدی ریاست جمهوری بر مبنای عدالت‌خواهی استوار بوده است.
حمایت‌های روسای جهان سوم و در حال توسعه از اظهارات احمدی‌نژاد و دیدار با وی نشان دهنده اقتدار دولت نهم در دیپلماسی فعال بود واگر دستگاه سیاست خارجی همین پویایی و فعال بودن را تداوم بخشد جمهوری اسلامی ایران در عرصه بین‌المللی کشوری فعال خواهد ماند.

مصطفی کریمی زنجانی

منبع : روزنامه رسالت