آلمان غربی ۱۹۷۴

در کنگره فیفا در سال ۱۹۶۴، علاوه بر مکزیک که به عنوان میزبان جام جهانی ۱۹۷۰ برگزیده شد، کشور آلمان غربی هم به منظور میزبانی جام جهانی ۱۹۷۴ انتخاب گردید. دو سال پیش از این دوره، بازیهای المپیک ۱۹۷۲ در مونیخ آلمان برگزار شده بود؛ بنابراین تمامی امکانات، مهیای برگزاری باشکوه جام جهانی بود. تیم ملی آلمان غربی در سال ۱۹۷۲ قهرمان جام ملتهای اروپا شده بود و باشگاه بایرن مونیخ هم که اسکلت تیم ملی را تشکیل می داد، قهرمان باشگاههای اروپا بود. بنابراین آلمان ها امید فراوانی به فتح جام در کشور خود داشتند.
پس از آنکه برزیل با فتح جام جهانی ۱۹۷۰ به علت فتح سه دوره صاحب همیشگی جام زرین ژول ریمه شد، فیفا تصمیم گرفت تا جام قهرمانی جدیدی جایگزین آن نماید. اعلان عمومی فیفا باعث شد ۵۳ طرح به مقر فیفا در زوریخ ارسال شود. سرانجام در ۵ آوریل ۱۹۷۱، طرح یک مجسمه ساز ایتالیایی به نام سیلویوگازانیکا انتخاب شد. طرح این جام جدید که از طلای ناب ساخته شد و ۱۵ اینچ ارتفاع داشت، عبارت بود از دو بازیکن فوتبال که کره زمین را بر بالای دستشان بلند کرده بودند. جام جدید با صرف هزینه یک میلیون فرانک سوئیس توسط کارگاه طلاسازی برتونی ایتالیا ساخته شد و نام جام جهانی فیفا برآن نهاده شد. برخلاف جام ژول ریمه که پس از سه بار قهرمانی برزیل برای همیشه به این کشور اهدا شد، جام جهانی فیفا پس از قهرمانی هر کشور به مدت چهار سال در اختیار کشور مزبور می ماند و سپس یک جام بدلی به رسم یادبود توسط فیفا به آن کشور اهدا می شد.
برای حضور در رقابتهای مقدماتی، ۹۸ کشور از ۱۴۰ کشور عضو فیفا ثبت نام کردند تا سرنوشت ۱۴ تیم نهایی را مشخص نمایند. برزیل قهرمان دور پیش و آلمان غربی میزبان مسابقات از شرکت در رقابتهای مقدماتی معاف بودند. در اروپا، تیمها در ۹ گروه مقدماتی قرار گرفتند که انگلیس در گروه پنجم با شکست در برابر لهستان از حضور در دورنهایی بازماند. شوروی هم که بالاتر از فرانسه، تیم اول گروه نهم شده بود؛ برای صعود می بایست به دیدار تیم اول گروه سوم آمریکای جنوبی یعنی شیلی می رفت که در اعتراض به حکومت مستبد و شرایط سیاسی حاکم براین کشور، حاضر به دیدار با شیلی نشد و شیلی به جام جهانی راه یافت. علاوه بر صعود لهستان، تیمهای ایتالیا، هلند، بلغارستان، سوئد، آلمان شرقی، یوگسلاوی و اسکاتلند به جام جهانی صعود نمودند. مسابقات مقدماتی در آمریکای جنوبی در سه گروه برگزار شد که اروگوئه و آرژانتین، به عنوان تیمهای اول گروههای یک و دو به دورنهایی رسیدند. در منطقه کونکاکاف، تیم هائیتی با کسب نتایج لازم در مراحل اول و دوم به جام جهانی صعود نمود و مکزیک و ایالات متحده ناکام ماندند. در قاره آفریقا، مسابقات بصورت حذفی در سه مرحله برگزار شد و مرحله چهارم با حضور سه تیم زئیر، زامبیا و مراکش به صورت دوره ای انجام پذیرفت که زئیر با قهرمانی به جام جهانی راه یافت. در منطقه آسیا-اقیانوسیه، پانزده تیم در دو گروه چهار زیر گروه با هم به رقابت پرداختند که تیم ملی ایران هم برای نخستین بار در این مسابقات حضور یافت. استرالیا با شکست ایران، در مجموع دو دیدار رفت و برگشت، تیم اول گروه دوم شد و فینال بازیهای مقدماتی را با کره جنوبی، تیم اول گروه یک برگزار نمود که در آن پیکار هم، به پیروزی رسید و مسافر جام جهانی شد.
۱۶ تیم در چهار گروه چهار تیمی، رقابتهای نهایی دهمین دوره جام جهانی را از ۱۳ ژوئن تا ۷ جولای ۱۹۷۴ برگزار نمودند. برخلاف چند دوره گذشته، پس از صعود دو تیم از هر گروه در مرحله یک چهارم نهایی، هشت تیم صعود کرده در دو گروه چهار تیمی قرار می گرفتند و تیمهای اول دو گروه، مستقیماً به فینال و تیمهای دوم به دیدار رده بندی می رفتند. در گروه اول، آلمان غربی با دو پیروزی ۱-صفر مقابل شیلی و برتری ۳-صفر برابر استرالیا برای دیدار سرگروهی به مسابقه با آلمان شرقی پای نهاد که در کمال حیرت ۱-صفر مغلوب همسایه شرقی خود شد. برزیل که پس ازچهار دوره، پله ستاره پرفروغ خود را دراختیار نداشت؛ چندان موفق ظاهر نشد. برزیلی ها در گروه دوم، در دیدار افتتاحیه جام در برابر یوگسلاوی بدون گل متوقف شدند و پس از تساوی صفر-صفر در مقابل اسکاتلند و پیروزی ۳-صفر برزئیر، به عنوان تیم دوم بعد از یوگسلاوی به مرحله یک چهارم نهایی صعود کردند.
در گروه سوم، هلند با رهبری رینوس میشل بر روی نیمکت و یوهان کرایف، شاخص ترین بازیکن اروپا در زمین، با شکست ۲-صفر اروگوئه و ۴-۱ بلغارستان و تساوی بدون گل در برابر سوئد، در صدر قرار گرفت و سوئد که درمقابل بلغارستان به تساوی رسیده بود، با شکست جالب توجه ۳-صفر اروگوئه، به عنوان تیم دوم صعود نمود. در گروه ه چهارم، ایتالیا در دیدار اول خود هائیتی را شکست داد و با تساوی ۱-۱ مقابل آرژانتین به دیدار لهستان رفت. لهستان که در مسابقات مقدماتی جام جهانی، انگلیس را حذف کرده بود، با دو پیروزی در مقابل آرژانتین (۳-۲) و هائیتی (۷-صفر) به یک تساوی برای سرگروهی نیاز داشت؛ ولی توانست با درخشش گرزگورلاتو و گلهای شارمخ و دی نا در برابر تک گل فابیوکاپلو، ایتالیا را شکست دهد و از گردونه مسابقات حذف نماید.
در مرحله یک چهارم نهایی هلند، برزیل، آلمان شرقی و آرژانتین در گروه اول قرار گرفتند. در روز اول هلند با نتیجه خیره کننده چهار بر صفر، آرژانتین را در هم کوبید. دراین دیدار کرایف (۲ گل)، کرول و جانی رپ برای هلند گلزنی کردند. برزیل هم با تک گل ریوه لینو در برابر آلمان شرقی به برتری دست یافت. هلند در دیدار دوم، با گلهای یوهان نیسکنز و رابی رنسن برینگ، آلمان شرقی را شکست داد و برزیل هم با گلهای ریوه لینو و جرزینهو، بر آرژانتین چیره شد تا بازی برزیل و هلند یکی از فینالیستهای جام را تعیین نماید. در روز سوم جولای، در استادیوم شهر دورتمند، هلندی ها در یک نمایش هیجان انگیز با دوگل نیسکنز و کرایف، برزیل مدافع عنوان قهرمانی را مغلوب کردند تا امید اول قهرمانی لقب گیرند. در گروه دوم این مرحله، آلمان غربی با پیروزی دو بر صفر در برابر یوگسلاوی آغاز نمود و لهستان با تک گل لاتو، سوئد را مغلوب کرد. در روز دوم مسابقات، لهستان با دو گل دی نا و لاتو، یوگسلاوی را شکست داد و آلمان هم ۴ بر ۲ سوئد را در هم کوبید تا دیدار لهستان - آلمان، دیگر فینالیست جام را مشخص کند. آلمان غربی در سوم جولای ۱۹۷۴، با تک گل مولر مهاجم برجسته خود، به پیروزی یک بر صفر دست یافت تا فینال جام دهم، یک فینال اروپایی باشد.
دردیدار رده بندی، لهستان با گل دقیقه ۷۵ لاتو، تیم بی انگیزه برزیل را شکست داد تا شگفتی ساز جام جهانی، در مکان سوم قرار گیرد. دیدار نهایی در روز هفتم جولای در استادیوم المپیک مونیخ و در حضور ۷۹۰۰۰ تماشاگر برگزار شد. تیم هلند که نمایشی کاملاً متفاوت را در روزهای گذشته به نمایش گذاشته بود، بازی را آغاز نمود، پس از ۱۶ پاسی که بین بازیکنان هلند ردوبدل شد، بدون اینکه بازیکنان آلمان بتوانند توپ را لمس نمایند، یوهان کرایف صاحب توپ گردید و در محوطه جریمه توسط برتی فوگتس سرنگون شد تا هلند در دقیقه اول بازی توسط یوهان نیسکنز، از روی نقطه پنالتی صاحب گل شود. پس از این گل، آلمان ها تلاش فراوانی نمودند و ضمن دفع خطرات ایجادی از سوی بازیکنان با تکنیک هلند، در دقیقه ۲۶ از روی نقطه پنالتی توسط پل برایتنر به گل تساوی رسیدند. تلاش آلمان ها ادامه داشت تا گردمولر با به ثمر رساندن گل برتری، قهرمانی را برای کشور میزبان به ارمغان آورد. انضباط آلمانی بر هنر هلندی چیره شد تا ژرمن ها در سایه انضباطشان برای دومین بار قهرمان جهان شوند.
● تابلوی افتخار
▪ تعداد تیم‌های شرکت‌کننده : ۱۶ تیم
▪ رده‌بندی نهایی :۱- آلمان غربی ۲- هلند ۳- لهستان ۴- برزیل
▪ تعداد مسابقات : ۳۸ بازی
▪ تعداد گل : ۹۷ گل
▪ بهترین خط حمله : لهستان (۱۶ گل)
▪ بهترین خط دفاع : هلند (۳ گل)
▪ آقای گل : گرزگور لاتو (لهستان ۷ گل)
▪ بهترین بازیکن : یوهان کرایف (هلند)
▪ مجموع تماشاگران : ۱۷۷۴۰۲۲ نفر
▪ دیدار فینال‌ـ ورزشگاه المپیک (۷ جولای ۱۹۷۴ - مونیخ)
آلمان غربی ‌۲ ـ هلند ۱
▪ گلها : پل ‌برایتنر (۲۵- پنالتی)، گرد مولر (۴۳) برای آلمان ؛ نیسکنز (۱- پنالتی) برای هلند
▪ داور : تیلور (انگلستان)
▪ تماشاگر :۸۰۰۰۰ نفر
▪ آلمان غربی : مه یر، فوگتس، شوارتزنبک، بکن باوئر، برایتنر، بونهوف، هوینس، اوورات، گرابوفسکی، مولر، هولزنباین
▪ هلند : یونگ بلود، سوربییر، ریسبرگن (دیانگ)، هان، کرول، جانسن، وان‌هانگم، نیسکنز، رپ، کرایف، رنسن‌برینگ (درکرکهوف)

منبع : سایت پارس اسپورت