بیم و امید انگلیسی‌ها، آرزوهای سلطان پله

گلن هادل، سرمربی وقت تیم ملی انگلستان همواره علاقه‌مند بود تا منچستریونایتد لیگ قهرمانان اروپا را ببرد. در آن مقطع یونایتد پای ثابت حضور در مراحل بالای لیگ قهرمانان بود و هادل نیز سرمربی تیم ملی محسوب می‌شد. هادل اعتقاد داشت حضور یونایتد در مراحل بالای لیگ اروپا سبب افزوده شدن تجربیات بازیکنان ملی‌پوش این تیم می‌شود. حرف‌های هادل حداقل در مقطع خاص خود موجه جلوه می‌کرد. یونایتد در شب رویائی فینال بارسلونا لیگ اروپا را بالای سر برد، با این‌حال انگلستان از یورو ۲۰۰۰ طرفی نبست. بکهام، اسکولز و برادران نویل منچستریونایتدی‌های تیم بودند.
آن نمایش و حذف در مرحله اول، بدتری عملکرد تیم ملی با مربیگری کیگان پس از حذف از رقابت‌های جام‌جهانی ۱۹۹۴ را رقم زد. هم‌اکنون نمی‌توان گفت هادل حرف درستی بر زبان نمی‌آورد. لیگ قهرمانان فشار زیادی به تیم‌های لیگ برتر وارد می‌سازد و شاید در حکم یک رقابت اضافی است. در لیگ قهرمانان بهترین بازیکنان جهان گرد هم می‌آیند. آنچه یک اصل تثبیت شده به‌نظر می‌رسد سطح بالاتر رقابت‌های باشگاهی اروپا نسبت به تورنمنت‌های ملی است. آیا واقعاً از جام‌جهانی ۲۰۰۲ و یورو ۲۰۰۴ لذت بردید؟ آن جام‌ها لذت‌بخش‌تر بود یا تماشای بارسای هیجان‌انگیز هادل، آرسنال قدرتمند ۲۰۰۶ـ۲۰۰۵ یا یوونتوس تیزهوش؟ فینال لیگ قهرمانان فصل پیش بهتر بود یا ۲ فینال ۲ تورنمنت بزرگ اخیر؟ اریکسون، سرمربی تیم ملی انگلستان خود به‌خوبی واقف است که برترین نوع بازی از سوی بزرگترین باشگاه‌های جزیره ارائه می‌شود، با این‌وجود بازیکنان ملی‌پوش آن تیمی که در رقابت‌های باشگاهی درخشیده‌اند، معمولاً در تورنمنت‌های ملی یک ناکام صرف هستند. اظهارنظر رسمی باشگاه بلکبرن مبنی بر اینکه تیم ملی انگلستان از حذف زودهنگام باشگاه‌های وطنی در لیگ اروپا منتفع خواهد شد، نمایانگر تمام زیر و بم‌های فوتبال حرفه‌ای و حتی شاید ”لوس“ فوتبال دنیا بود. می‌توان از گفت‌وگوهای بازیکنان مختلف بلکبرن به نیات درونی آنها پی برد. یکی از بلکبرنی‌ها می‌گفت: ”با وجود استعدادهائی که داریم موفقیت در جام‌جهانی دور از دسترس نخواهد بود. اگر اعتقاد داشته باشیم که نمی‌توانیم، قادر نخواهیم بود چیزی را ببریم. ما می‌دانیم چه بازیکنان پرقدرتی در اختیار داریم.“ بکهام می‌تواند گذشته را فراموش کند و برای جام‌جهانی لباس رزم بپوشد. دیوید بکهام اعتقاد دارد تیم ملی کشورش قادر خواهد بود برخلاف دوره‌های پیشین بدون اینکه قبل از جام، قهرمان نامیده شود در پایان، این آرزو را برآورده کند. در چند ماه آینده دوران پرتب و تابی در انتظار شیرهای سپید خواهد بود. تیم ملی انگلستان برای حضور در جام‌جهانی قبراق‌تر از مورد مشابه دوران گذشته به‌نظر می‌رسد. بله آمادگی ذهنی و بدنی نقش به‌سزائی در موفقیت تیم اریکسون ایفا خواهد کرد. یک هفته تمرین اضافی راهکار مناسبی به‌نظر می‌رسد، اما لیگ قهرمانان مانع بزرگی می‌آفریند.
یونان در یورو ۲۰۰۴ به این خاطر قهرمان نام گرفت که بازیکنانش در لیگ فرمایشی اروپا نقش نداشته و قدرتمندتر و قبراق‌تر از بازیکنان بزرگ تیم‌های مطرح بودند، با این وجود لیگ قهرمانان اتفاقات عجیب و غریبی در دل خود دارد که حتی پیش‌بینی‌های خوشبینانه بکهام را نیز بر هم می‌زند. کافی است به آمار بنگریم. حدود ۱۹ برزیلی در تیم‌های حاضر در مرحله برگشت دور یک‌چهارم نهائی لیگ قهرمانان به ایفای نقش پرداختند. این تعداد ۶ عدد بالاتر از ایتالیائی‌ها بود. آن‌هم در حالی‌که ۳ تیم ایتالیائی در این مرحله حضور داشتند. در این بین فرانسه و اسپانیا ۱۹ بازیکن داشتند. سهم آرژانتینی‌ها ۷ نفر بود؛ اما بازیکنان انگلیسی هیچ نقشی نداشتند. اگر کمپل یا کول شرایط بازی کردن را به‌دست می‌آوردند اوضاع متفاوت می‌شد. مصدومیت این بازیکنان خلاف نظر بکهام مبنی بر آمادگی اعضاء تیم ملی انگلستان است. صحبت از آمادگی بدنی آسان به‌نظر می‌رسد، حال آنکه ۳ مهره اصلی تیم ملی انگلستان (اوون بیش از دیگران) به‌دلیل مصدومیت در لیگ اروپا حضور نیافتند. پس آنها نه تجربه‌ای اندوختند و نه آمادگی بدنی دارند.
کار بازیکنان آمریکای جنوبی راحت‌تر به‌نظر می‌رسد. آنها مجبور نیستند فشار را تحمل کنند و برعکس با تجربه‌اندوزی از رقابت‌های لیگ قهرمانان در واقع سوغات برجسته‌ای به کشورهای خود می‌برند و در جام‌جهانی موفق خواهند شد. اریکسون طی ماه‌های اخیر مدت زیادی را صرف تماشای فوتبال نموده است. او می‌خواهد زودتر از موعد، اسامی و ترکیب اصلی تیم ملی انگلستان را مشخص کند و این دقیقاً همان نقطه اختلاف آمریکای جنوبی و اروپا است. پل رابینسون، دروازه‌بان اول تیم ملی است؟ نه! او آنقدر اشتباه داشته که حتی درخشش‌های گاه و بی‌گاه وی نیز تحت‌الشعاع قرار می‌گیرد. هواداران تاتنهام اعتقاد دارند رابینسون در مجموع دروازه‌بان مطمئنی است، اما گاهی اوقات در انجام واکنش مثبت تعلل نشان می‌دهد و نقاط تاریکی در پرونده وی به‌چشم می‌خورد. گری نویل از ناحیه غضروف پشت پا مشکل دارد و در انتظار بهبودی است. ریو فردیناند نیز به بهبودی کامل نرسیده، در این میان جان‌تری یکی از بهترین‌های چلسی بوده و حقیقتاً نمی‌توانید چیزی بیش از آنچه هم‌اکنون ارائه می‌دهد را انتظار داشته باشید. سطح تکنیکی او بهتر شده است.
اما اشلی کول... فعلاً از نظرها غایب است ولی شاید در زمان مناسب آماده شود. آیا وی در اوج بازی خواهد کرد؟ کسی چه می‌داند! دیوید بکهام در اسپانیا خوب ظاهر می‌شود، اما در سمت راست زمین راحت نیست. فرانک لمپارد عملکرد مناسبی داشته، اما آن بازیکن مؤثر فصل پیش نیست. علیرغم افت اخیر، فرانک قادر است کیفیت خود را حفظ نموده و به‌راحتی رقیبان پیش‌رو را از سر راه بردارد. استیون جرارد... شاید او یک انتخاب نامناسب باشد. با این‌وجود علیرغم حذف از لیگ اروپا مورد احترام برجسته‌ترین مربیان دنیاست.
جوکول آنقدر خوب بوده که همگان وی را به‌عنوان نامزد دریافت جایزه سال مرد سال فوتبال جزیره بدانند. ”جو“ در سمت چپ دچار مشکل می‌شود. مدت‌ها است جوکول را نیمکت‌نشین ندیده‌ایم. مایکل اوون از کریسمس تاکنون غایب بوده و همگان منتظرند یک بازگشت خیره‌کننده از نوع ”پسر باد“ را شاهد باشند. انگلیسی‌ها شجاعانه مقابل هرگونه ریسکی می‌ایستند و به این ترتیب ممکن است اوون جام‌جهانی را نیز از دست بدهد.
وین رونی... خدا را شکر او سرحال و آماده است. او یک امیدواری ملی را رقم زده و برای درخشش در جام‌جهانی آماده و سرحال نشان می‌دهد. به هر حال با وجود رونی هوای خط حمله آفتابی به‌نظر می‌رسد. اتفاقات زیادی تا زمان آغاز جام‌جهانی رخ خواهد داد.
● برزیل میزبان جام‌جهانی؟
به موضوع دیگری می‌رسیم. برزیل از جام‌جهانی ۱۹۵۰ تاکنون میزبانی جام‌جهانی را تجربه نکرده است، اما شاید این اتفاق در آینده نزدیک رخ دهد. جام‌جهانی ۲۰۱۴ در آمریکای جنوبی برگزار خواهد شد و برزیل کاندیدای اصلی است. می‌دانیم پله بیش از هر شخص معروفی دوست دارد شوت آغاز جام‌جهانی به میزبانی کشورش را شلیک کند. تا آن‌موقع جوانان آکادمی برزیل به حد نهایت رشد خواهند کرد. یکی از این افراد ”فرد“ نام دارد. او هم‌اکنون عضو تیم لیون بوده و اخیراً مقابل میلان نمایش خوبی ارائه داد. ”فرد“ می‌گوید: ”در این فصل خوب شروع نکردم. از زمان انتقال به فرانسه در برنامه غذائی دچار مشکل شدم. ۴ کیلو لاغر شدم. با این شیوه بازی کردن آسان نیست. ”فرد“ در پایتخت فوتبال فرانسه دچار مشکل شده، با این‌وجود با رژیم غذائی مناسب به وزن ایده‌آل باز خواهد گشت. آیا در برزیل غذای خوبی در انتظار خواهد بود؟ باید تا سال ۲۰۱۴ صبر کرد تا آن موقع اتفاقات زیادی رخ خواهد داد.
● مک کلارن نفر بعدی؟
یک نکته قابل درک نیست. چرا از مک‌ کلارن به‌عنوان بخت اول مربیگری نام می‌برند و ۲۴ ساعت بعد اوضاع تغییر می‌کند. نمایش قهرمانانه میدلزبورو در بازی برگشت یک‌چهارم نهائی جام یوفا مقابل باسل نظرها را به‌سوی او جلب نمود. مسئولان اتحادیه فوتبال انگلستان روی ”مک کلارن“ به‌عنوان جانشین اریکسون زوم کرده‌اند. در حقیقت او از مدت‌ها قبل مدنظر بوده است. دیوانگی‌های مک‌ کلارن نیز در تمام این سال‌ها موضوع رسانه‌ها بوده، مثلاً در یک ساعت آخر بازی مقابل باسل، مربی بورو دستور داد تیمش با ۴ مهاجم بازی کند. او از احتیاج سخن گفت و راست می‌گفت به‌خصوص اینکه باسل گل اول او را به ثمر رسانده بود. او مربی شجاعی است و اصلاً به سبک کاپلو (آنچه مربی ایتالیائی مقابل آرسنال ارائه داد و کاملاً محتاطانه به‌نظر می‌رسید) مربیگری نمی‌کند، اما راه، باقی است. میدلزبورو باسلی را حذف کرد که شانس قهرمانیش ۶۶ به یک بود. هر چند باید از دروازه‌بان تیم سوئیس به خاطر اشتباهاتش تقدیر کرد.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی