مدیریت بحران در وضعیت فشار

مدیریت بحران فرایندی برای رویارویی با وضعیتی است که همه برنامه‌ریزی‌ها، سازماندهی‌ها و کنترل‌های گروهی از عملیات با کنش و واکنش متقابل را بسیج کرده و برای تصمیم‌گیری مناسب در اختیار مدیرانی که باید سریع ولی بدون شتابزدگی اقدام کنند، می‌گذارد. در دنیای امروزی چنین فشار‌ها و پیشامدهای فراوان بوده و مدیریت بحران را می‌طلبند.
بحران در نتیجه کارهای انسان یا پیشامدهای ناگوار طبیعی همچون آتش‌سوزی، سیل، زمین لرزه و مانند این‌ها رخ می‌دهد، آنها که به طور مستقیم با بحران در گیرند ممکن است آن را از بیرون به سازمان آورده یا در پیرامون و بیرون به کارهایی دست زده‌اند که برای سازمان مساله دشوار و پیچیده‌ای به وجود آورده است.
بحران داخلی می‌تواند عمومی ‌و ناشی از کوشش اعضاء سازمان برای تحمیل دیدگاه خود، یا تصادفی و در نتیجه یک سوءتفاهم بزرگ یا بر روی هم انباشته شدن اشتباه‌های درازمدت و فراوان باشد. در کنار همه احتمال‌هایی که برشمردیم بحران می‌تواند رخدادی پیش‌بینی نشده و ناگهانی باشد که شاید امکان پیش‌بینی آن وجود داشته است.
بحران ممکن است ناگهانی آشکار شود، ولی این دلیل غیرقابل پیش‌بینی بودن آن نیست. برخی از بحران‌ها علائمی‌ را از خود نشان می‌دهند. پدیده‌ای هست که می‌توان آن را خزش بحران نامید، حادثه‌ای رفته رفته، نامحسوس ولی چاره‌ناپذیر شکل می‌گیرد.
چنانچه مدیریت بحران به موقع انجام وظیفه کرده و با جمع‌آوری طرف‌های درگیر، راه حل مساله را بررسی و اقدام کند می‌توان از خیلی از حوادث ناگوار و دشوار جلوگیری کرد.
مهمترین کاری که به هنگام رویارویی با بحران باید بکنیم، حفظ خون سردی است، در چنین وضعیتی بیشتر مردم کنترل خود را از دست داده و بدتر اینکه گناه آن را به گردن این و آن می‌اندازند. یکی از هنر‌های رویارویی پیروزمندانه با بحران این است که حس اعتماد به نفس اطرافیان را بالا برده و چنین نشان دهیم که هر یک از ایشان در حل مساله سهم شایسته‌ای دارند.
بحران‌ها اغلب به درگیری منجر می‌شوند، تصمیم‌گیری در شدت و زمان درگیر شدن، به ارزیابی موقعیت بستگی دارد.
مدیریت بحران بطور عمده وظیفه‌اش تجزیه و تحلیل رفتار، دیدگاه‌ها، انگیزه‌ها، هدف‌ها و تمهیدات انسان‌ها و پاسخگویی مناسب و به موقع به آن‌هاست. طرف مقابل را نباید به یکباره از دست داده و پل‌های میانی را شکست.
نکته آخر اینکه اگر هم می‌خواهید بجنگید عادلانه باشد، شرایط جنگ عادلانه این است که دارای دلیل عادلانه، هدف دوستانه، امید به پیروزی، نتیجه بهتر از اکنون و غیرقابل اجتناب باشد.
نخستین فن مدیریت بحران، دست نگهداشتن از اقدام حساب نشده است. بنابراین باید نبض را به‌دست گرفت و در انتظار نخستین ضربان‌ها ماند و با دریافت اولین نشانه‌ها، برنامه‌های اقتضایی از پیش آماده شده را اجرا کرد، در این صورت زمان کافی در اختیار است.
مدیر شایسته برای حالت‌های بحرانی، پیش از هر چیز باید فردی قاطع باشد. اینگونه مدیران به چابکی واکنش نشان داده و از آن مهمتر توانائی شتاب بخشیدن به فرآیند تصمیم‌گیری را دارند. آن‌ها هیچ یک از گام‌های ضروری و استاندارد تصمیم‌گیری و حل مسائل را فراموش نمی‌کنند.
مدیران بحران با شتاب این گام‌ها را برداشته و از تجربه‌های خود و اعضاء تیم به خوبی استفاده می‌کنند. مدیران کارآمد بحران، رهبران شایسته بوده، روحیه همکاران را بالا برده، کوشش‌های آن‌ها را افزایش داده و اطمینان می‌دهند که فرایند کار بحران با پیروزی به پایان خواهد رسید. بالاتر از همه، مدیران بحران خونسردی خود را حفظ می‌کنند. آن‌ها دچار سردرگمی، واکنش‌های شتاب زده و بی‌جا و از دست دادن کنترل خود نمی‌شوند.
مدیر بحران همان مدیر خوب در وضعیت وجود فشار است. مدیرانی که می‌توانند با بودن فشار و سنگینی کار خوب عمل کنند، برای مدیریت بحران بسیار مناسبند.

منبع : خبرگزاری ایسنا