کودتا بر ضد آزادی

آیزایا برلین در تائید خواسته‌های خودمختاری انسان می‌گوید مهمترین ویژگی انسان خودمختاری و توانایی او در تصمیم‌گیری درباره زندگی خویش است. بنابراین آزادی خصلت اصلی انسان است. در نتیجه نقض آزادی یعنی نقض انسانیت او. فلسطین که سالهای سال در اشغال رژیم صهیونیستی به سر می‌برد و قدس شریف که مظهر کرامت مسلمانان است، به همان اندازه ملا‌ل‌آور است که امروز کرامت و خواسته ملت فلسطین لگدمال می‌شود. پیروزی حماس همه معادلات اعراب و اسرائیل را برهم زد. انتخاب حماس از سوی ملت فلسطین نماد خواسته‌های برحق آنان و باور قلبی این ملت به اداره راه بزرگانی چون شیخ احمدیاسین و دکتر عبدالعزیز الرنتیسی بود. با شهادت این دو رهبر حماس، فلسطین جان تازه‌ای گرفت.
ایمان به حماس و رهبران آن در انتخابات دموکراتیک و پیروزی قاطع حماس نشان داد که ملت فلسطین می‌خواهد خود صاحب تصمیمات و سیاستگذاری‌های درونی باشد. آنچه که ملت فلسطین را امیدوار کرد روند دموکراتیک انتخابات بود. انتخاب ملت فلسطین یک “نه” بزرگ به فتح بود. جنبش فتح که با به‌رسمیت شناختن اسرائیل به رهبری یاسرعرفات در کنفرانس اسلو به طور ضمنی اسرائیل را تائید نمود، نشان داد که رهبران این جنبش خودخواه و خائن هستند. البته خائن از آن جهت که به ملت خودپشت کرده‌اند و تاریخ هیچ‌گاه فتح را نخواهد بخشید. زمانی که جوان فلسطینی با در دست گرفتن عکس‌های محمود عباس و اسماعیل هنیه اعلام می‌کند “برادرکشی بس” و شاهزاده امیرعبدالله رهبران فتح و حماس را به مکه دعوت می‌کند و در این مکان مقدس از طرفین می‌خواهد که به اختلافات پایان دهند، نشان از این ایده عمومی در بین ملت مسلمان منطقه دارد که ریختن خون برادر حرام است و وحدت و برادری خواسته ملت فلسطین و مسلمان‌های منطقه است.
اقدام محمود عباس در انحلال دولت بدون توجه به قانون اساسی که خواست ملت فلسطین است اشتباه استراتژیک رهبران فتح را دو چندان خواهد نمود. در کشورهای دموکراتیک اگر یک حزب یا گروه سیاسی در انتخابات شکست می‌خورد، با بهره گیری از تجارب آن شکست و اعتراف به اشتباه استراتژیک واقعیت را می‌پذیرد و با نگاه به آینده سعی دارد مقدمات پیروزی را فراهم نماید اما فتح بهتر بود که با بهره گیری از شکست در انتخابات نیم نگاهی هم به آینده می‌انداخت ولی قالب ذهنی رهبران فتح گنجایش شکست را ندارد.
این یک فاجعه برای ملتی محسوب می‌شود که رهبرانی اینچنین دارد. اسرائیل اگر خاک را اشغال نمود فتح، آزادی را از ملت فلسطین سلب نمود. پس چه فرقی بین این دو وجود دارد؟ به نظرنگارنده اقدام فتح خطرناک‌تر و بدتر از اقدام اسرائیل بود چرا که اقدام اسرائیل اراده مسلمانان برای بازپس‌گیری سرزمین‌های اشغالی را دوچندان نمود ولی اقدام فتح و محمود عباس امید رهبران صهیونیستی را افزایش داد. زمانی که تصاویر تلویزیونی دست‌ دادن محمود عباس و ایهود اولمرت راپخش می‌کرد فقط و فقط یک واژه به ذهن نزدیک می‌شد “خیانت به آزادی”‌ و شاید برای بعضی‌ها خیانت به میهن و ملت خود از آن سوی دیگر حماس با فراخواندن فتح به مذاکره امید به اتحاد و وحدت فلسطین را نوید می‌دهد. اشتباه استراتژیک فتح در نوع خود بی‌نظیر است زیرا این اشتباهات یک زنجیر به هم پیوسته را تشکیل خواهند داد که تبعات آن نه متوجه فتح بلکه متوجه ملت فلسطین خواهد شد.
ابتدای این اشتباهات استراتژیک زنجیره‌ای قرارداد اسلو بود و فتح بدون بهره‌گیری از تجربات تلخ گذشته دولت تحت رهبری سلام فیاض را تائید و سعی دارد در کرانه باختری حلقه جدیدی از اشتباهات استراتژیک زنجیروار را پی‌ریزی نماید که نهایت و سرانجام آن ایجاد دو دولت فلسطینی یکی در نوار غزه به رهبری حماس و دیگری کرانه باختری تحت رهبری فتح. حالا آیا فتح مسئولیت این جدایی را بر عهده می‌گیرد؟ در پاسخ باید گفت که نه، فتح با متهم نمودن حماس به اخلال در روند اجرای مفاد موافقتنامه مکه و متهم نمودن رهبران حماس به ترور ابومازن و دیگر رهبران فتح سعی‌دارد که در برابر افکار عمومی ملت فلسطین شانه خالی کند و مسئولیت را هم نخواهد پذیرفت.
در یک سطح کلان هم اگر به ارزیابی عملکرد محمود عباس بپردازیم باید گفت که زمانی که آمریکائیان پس از ارائه طرح خاورمیانه بزرگ درصدد برآمدند که یک اصلاحات دموکراتیک را در خاورمیانه ایجاد نمایند، “نه” بزرگ حماس نشان داد که تغییرات بیرونی در خاورمیانه جایی ندارد این اقدام را قبلا گروههای شیعی در عراق و بحرین به اثبات رساندند. اکنون امروز رهبران فتح با حمایت آمریکا و اسرائیل سعی داشتند که ناکامی‌های گذشته را جبران نمایند ولی عملکرد آمریکا در همین مسئله یک درس عبرت خوبی برای ملت‌های خاورمیانه خواهد بود.
حماس با درایت کامل به مفاد توافقنامه مکه عمل نمود و با تشکیل دولت وحدت ملی مقدمات حل مسئله فلسطین را دنبال نمود و با تحمل تحریم‌های اقتصادی غرب بویژه آمریکا نشان داد که عزم جدی برای تحقق خواسته‌های بحق ملت فلسطین را دارد و اکنون به حاشیه راندن آن یک کودتای سیاسی است که در نوع خود بی‌نظیر است و آن کودتا بر ضد آزادی.
این روند نه تنها فلسطین بلکه به طور تدریجی به دیگر کشورها و مناطق نیز کشیده خواهد شد. عراق هم در معرض این نوع کودتاها هم قرار خواهد گرفت بویژه آنکه شیعیان پیروزی انتخابات عراق بودند.
رژیم صهیونیستی که پس ازشکست در جنگ سی و سه روزه با حزب‌الله تجربه تلخ یک شکست را پذیرفت. اکنون نمی‌خواهد در سرزمین‌های اشغالی یا حزب‌الله دیگری را تحمل کند و با حمایت از اقدام محمود عباس نشان داد که در کودتا برضد آزادی حمایت از عباس بهتر است از درگیری با حماس. اقدام رژیم صهیونیستی و غرب در بحران کنونی فلسطین لکه ننگی دیگر بر پیکره دموکراسی غربی بود.

‌حامدی رشیدی

منبع : روزنامه رسالت