سه شنبه, ۱۷ مهر, ۱۴۰۳ / 8 October, 2024
مجله ویستا
دوره تجدد، دوره ورود عقل نقاد
دیگر ویژگی مهم تجدد نقد است كه در كنار و به عبارتی در متن فرآیند عقل‌گرایی آن قرار دارد كه پیوسته صورت و محتوای آن را دگرگون می‌سازد. در دوره تجدد عقل نقاد وارد عرصه كار شد و نه تنها دین، سنت، اخلاق، زبان و علم را مورد نقادی قرار داد بلكه خودش را هم مورد نقادی قرار داد.
جامعه متجدد جامعه‌یی است كه در آن تغییر به صورت بی‌وقفه جریان دارد. جامعه‌یی است كه بطور پیوسته به بازسازی خود می‌پردازد و پویایی ذاتی در سرشت آن قرار دارد. در نتیجه جامعه‌یی خود ساخته، خود سامان و خودآگاه است. چنین جامعه‌یی برخوردار از پویایی ساختارها، نهادها و هنجارها است و بطور مداوم به نقد و باز تولید خود می‌پردازد. به اعتقاد «باومن» تجدد را باید عنصری توصیف كرد كه خصیصه بارز آن دگرگونی است. عصری كه خود به این خصیصه واقف است. عصری كه قوانین و ساخته های مادی و معنوی و معرفت و معتقدات خویش را اموری موقت می‌شمارد كه فقط تا اطلاع بعدی معتبر است و از آن پس باید از درجه اعتبار ساقط دانسته شود و جایش را به قوانین و دستاوردها و شناخت‌ها و باورهای بهتر و نوتر بسپارد. به سخن دیگر مدرنیته عصری آگاه از تاریخیت خویش است كه نهادهای انسانی را ساخته خود آدمی و اصلاح شدنی می‌داند.
نقد تاریخیت و جبرگرایی تاریخی و توجه به عاملیت انسانی در دوره تجدد موجب طرح این ایده شده است كه راز تحرك و پویایی جهان جدید در آزاد شدن فعالیت آدمی از زنجیر رسم، سنت و تعهدهای جماعت‌های هم زیست و تبعیت آن از ملاك‌های كارآمدی در انجام كارها دانسته شود.
به اعتقاد «تورن» تجدد نشر پیامدهای فعالیت عقلی، علمی، فنی و اداری است. تجدد هر گونه غایت‌گرایی را به كنار می‌نهد و باورهای دینی را با ارفاق به درون زندگی شخصی تبعید می‌كند.
تجدد مبتنی بر ارایه تصویری عقلانی از جهان طبیعی و انسانی است. «مارشال برمن» در اثر معروفش «تجربه مدرنیته» دوره و جامعه مدرن را به صورت زیر به تصویر می‌كشد:
«مدرن بودن یعنی تعلق داشتن به محیطی كه ماجرا، قدرت، شادی، رشد و دگرگونی خود و جهان را به ما وعده می‌دهد و در عین حال ما را با تهدید نابودی و تخریب همه آنچه داریم، همه آنچه می‌دانیم و همه آنچه هستیم، روبرو می‌سازد. محیط‌ها و تجارب مدرن، تمامی مرزهای جغرافیایی و قومی، طبقاتی، ملی، دینی و ایدئولوژیكی را در می‌نوردند. در این معنا می‌توان گفت مدرنیته كل نوع بشر را وحدت می‌بخشد. اما این وحدتی معما وار و تناقض آمیز است. وحدتی مبتنی بر تفرقه. این وحدت همه را به درون گردابی از فروپاشی و تجدید حیاتی مستمر می‌افكند. گرداب مبارزه و تناقض، ابهام و عذاب، مدرن بودن یعنی تعلق داشتن به جهانی كه در آن به قول ماركس، هر آن چه سخت و استوار است، دود می‌شود و به هوا می‌رود.
به اعتقاد «آنتونی گیدنز» شیوه‌های زیستی كه با مدرنیته پا به عرصه حیات گذاشتند به نحوی غیرمترقبه ما را از تمام انواع نظم اجتماعی سنتی دور ساخته‌اند. دگرگونی‌ها و تحولات مستمر در مدرنیته هم با لحاظ برون گستری و هم به لحاظ درون گستری خود به مراتب عمیق‌تر از اكثر انواع خصوصیات متحول دوران پیشین هستند.
منبع : روزنامه اعتماد
وایرال شده در شبکه‌های اجتماعی
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست