فلسطین بزرگترین قربانی تروریسم اسراییل

بیش از صد تن از فرماندهان و مسوولان نیروهای ذخیره‌ی ارتش اسراییل با ارسال نامه‌ای به ایهود المرت رسما اعلام کردند در صورت فرا خوانده شدن برای مشارکت در عملیات نظامی ارتش اسراییل علیه مناطق فلسطینی در این عملیات شرکت نخواهند کرد. این تحول در نوع خود بی‌نظیر نیست زیرا پیش از این نیز ما شاهد چنین رخدادهایی در اسراییل بوده‌ایم و باره‌ها مقامات مسوول یا نیروهای نظامی ارتش اسراییل از ادامه‌ی حملات به مناطق فلسطینی و مشارکت درآن سر باز زده‌اند. آن چه که مهم است آن است که این اقدام مسوولان اسراییلی خود نوعی دلیل اثبات کننده بر واقعیت موجود یعنی فعالیت‌های تروریستی رژیم اسراییل است؛ فعالیت‌هایی که ضمیر هیچ انسانی نمی‌تواند آن را قبول کند و به آن تن دهد."
روزنامه‌ی البیان با ارایه‌ی تحلیلی تحت عنوان "فلسطینی بزرگترین قربانی تروریسم اسراییل" می‌نویسد: «به رغم آن که تاریخ اسراییل خود را با گذشته‌ی ننگین و خونین افرادی چون شارون، حالوتس، موفاز و غیره مزین کرده است اما در تاریخچه‌ی سیاه اسراییل که از آغاز با تجاوز و قتل همراه بوده است چنین حالت‌های نادری نیز وجود دارد. اغلب این حالت‌ها در زمانی رخ داده است که تل‌آویو نهایت بی رحمی را در جنایت‌های تروریستی خود علیه فلسطینی‌ها دنبال کرده است. بدون هیچ تعارف و بدون هیچ مبالغه‌یی در کلام باید بگوییم امروز اسراییل عامل اصلی خشونت و بحران در منطقه است. این دید تنها نگرش کشورهای منطقه نسبت به اسراییل نیست بلکه امروز با توجه به سیاست‌هایی که تل‌آویو در قبال فلسطینی‌ها دنبال می‌کند نگرش غرب نیز به کیان غاصب اسراییل بر همین اساس انجام می‌گیرد.»
در ادامه‌ی این تحلیل آمده است: «تعریف جامعه‌ی جهانی از پدیده‌ی تروریسم و تروریست کاملا مشخص است؛ به خطر انداختن امنیت شهروندان غیر نظامی، دنبال کردن سیاست‌هایی چون ترور مسلحانه‌ی افراد در اماکن عمومی، هدف قرار دادن کودکان و زنان در عملیات‌های مسلحانه‌ی مشخص، تجاوز، قتل، نقض حقوق بشر در قبال زندانیان یا به عبارتی اسیران جنگی آن هم با متوسل شدن به شیوه‌های کاملا غیر انسانی که در اکثر اوقات منجر به مرگ افراد می‌شود؛ همه‌ی این امور تعریف بخشی از فعالیت تروریستی گروه‌های خارج از دولت یا قانون محسوب می‌شود. این گونه گروه‌ها‌ی به اصطلاح خارج از قانون، فعالیت دولت مرکزی خود را قبول ندارند و خارج از سیطره‌ی قانون و دولت فعالیت‌های خود را انجام می‌دهند. اگر بخواهیم منصف و قانونمند با این مساله برخورد کنیم باید ببینیم تعریف جامعه‌ی جهانی از دولت مرکزی کشوری بر چه اساس انجام می گیرد و آیا تعریف دقیقی از نوع فعالیتهای این دولت وجود دارد؟ بر هیچ کس پوشیده نیست که اگر در این میان نیز قوانین یا تعریف‌های مشخصی از سوی جامعه‌ی جهانی ارائه شده باشد همه‌ی این قوانین در وهله‌ی اول منافع ملی ابرقدرت‌های جهان را در نظر گرفته است.»
البیان در این تحلیل خود می‌آورد: «اگر بخواهیم قانونمند با پدیده‌ی فعالیت‌های نظامی اسراییل در فلسطین برخورد کنیم و این پدیده را تعریف کنیم باید بگویم دولت اسراییل براساس یک نظام کاملا مستبد و غاصب تشکیل و اساس این دولت بر تجاوز و اشغال بنا نهاده شده است. از جنگ‌های دوره‌ی تل‌آویو با کشورهای عربی تا به اشغال درآوردن قسمتی از خاک این کشورها و تا عقب‌نشینی اسراییل به داخل مناطق فلسطینی و به اشغال درآوردن کامل این مناطق همه گویای مضمون اصلی ساختار تشکیلاتی اسراییل است. جالب آن است که متصدیان اصلی این رژیم اشغالگر در منطقه به خوبی از هویت و ماهیت آن مطلع هستند اما در برابر قضایای منطقه به گونه‌ای برخورد می‌کنند که به دنبال کشف حقیقت هستند. کدام حقیقت آیا حقیقتی روشن تر از آن که کودکان فلسطینی هر روز شکار تک تیراندازان ارتش اسراییل می‌شوند؟ آیا واقعیتی روشن‌تر از آن که حتی خانواده‌های فلسطینی که بدور از هیاهوی جنگ و به هدف کسب کمی آرامش روحی با کودکان خود راهی پیک‌نیک خانوادگی می شوند شکار جنگنده‌های اسراییلی می‌شوند؟ غرب به دنبال کدام واقعیت از اسراییل است، زمانی که گروه‌های فلسطینی برای دفاع ازحقوق مشروع خود و برای رویارویی با تجاوزات علنی ارتش اسراییل از موشک‌های بسیار مبتدی که اکثرا ساخت دست است استفاده می‌کنند کشورهای غربی قیامت به پا می‌کنند اما امروز برای تجاوزات دهشتناک اسراییل سکوت اختیار کرده‌اند.»
در این تحلیل هم چنین آمده است: «اگر امروز آمریکا، انگلیس و فرانسه سیاست دو گانه‌یی را در قبال قضایای منطقه و درراس آن فلسطین اتخاذ می کنند تعجبی نیست زیرا این سه کشور غربی بنیانگذار و موسس اصلی رژیم غاصب اسراییل در منطقه هستند اما این که برخی از کشورهای منطقه در راستای اعمال فشار کشورهای غربی علیه فلسطین حرکت می‌کنند و از فلسطینی‌ها می‌خواهند که تن به بسیاری از پیش‌شرط‌های اسراییل دهند جای بسی شگفتی است. این کشورها یا چشم‌ خود را بر واقعیت‌های موجود بسته‌اند و نمی‌خواهند بدانند و بفهمند که امنیت و برقراری صلح در منطقه بدون حل و فصل شدن قضیه‌ی فلسطین امکان پذیر نیست یا این که فریب خورده‌ی اطلاع رسانی غلط غرب شده‌اند و نگرش خود را براساس این اطلاعات اشتباه کشورهای غربی نسبت به واقعیت‌های موجود در فلسطین بنا نهاده‌اند وگرنه چگونه ممکن است در برابر قانون شکنی‌های اسراییل و این همه جنایت‌های انسانی این رژیم در حق مردم فلسطین مهر سکوت بر لب ‌نهند؟ متاسفانه این کشورها آن قدر غرق در این فریبند که حتی در زمانی که می خواهند موضع‌گیری کنند به جای محکوم ساختن جنایتهای رژیم اشغالگر اسراییل در حق مردم فلسطین، جریان به حق مقاومت اسلامی فلسطین را محکوم می کنند.»
روزنامه‌ی البیان در پایان این تحلیل خود می آورد: «تمامی کشورها‌یی که موازی با جریان غرب برای ریشه کنی گروه‌های مقاومت اسلامی مسلح در فلسطین حرکت می‌کنند باید بدانند که این جریان‌های مسلحانه عبارت از گروه‌های مردمی فلسطین است که در برابر این همه بیدادهای جهانی از اسراییل تا آمریکا تا جامعه‌ی جهانی سلاح بدست گرفته‌اند تا از حقوق به حق خود دفاع کنند شاید هم تنها برای دفاع از خود در برابر هجوم بی‌رحمانه‌ی سربازان اشغالگر اسراییل سلاح به دست بگیرند بلکه مصونیت زنان و کودکان خود را تامین کنند. این کشورها باید بدانند حماس یک گروه ترویستی نیست بلکه این اسراییل است که به معنای واقعی کلمه فعالیت تروریستی خود را در منطقه گسترش می‌دهد. اگر جامعه‌ی جهانی نیز امروز ضمیر زنده‌ای چون این صد فرمانده و مسوول نظامی اسراییل داشت امروز بحران فلسطین به این وضعیت که امروز در آن قرار گرفته است نمی‌رسید. باشد که ضمیر مرده‌ی بسیاری از رهبران منطقه که غرق در فریب افسانه‌ی غرب شده‌اند، بیدار شود.»

منبع : سایت خبری نما