حرکت روی خط قرمز زندگی مجردی

کلید را می‌چرخاند و وارد خانه می‌شود و تاریکی می‌ریزد روی صورت خسته‌اش.
کیف را روی صندلی رها می‌کند. یخچال اولین و مشخص‌ترین مقصد اوست. پارچ آب و جرعه جرعه نوشیدن مرحمی است برای فرونشاندن عطش حاصل از پیاده‌روی در ترافیکی که معلوم نیست کی به پایان می‌رسد.
از سر عادت هر شب نگاهی به یخچال می‌اندازد. از شام دیشب هنوز چیزی باقی‌‌مانده است. چاره‌ای نیست. غذای تکراری و سرد. «کوکوی سیب‌زمینی»
خود را روی مبل رها می‌کند. تلویزیون را روشن می‌کند. شاید صدایی در خانه او را از تنهایی رها کند.
نور صفحه تلویزیون به اتاق جان می‌دهد. کانال ۵،۴،۳،۲،۱ شبکه خبر و شبکه آموزش و در نهایت برفک کانالی دیگر. برنامه‌ها هم او را راضی نمی‌کند.
ترجیح می‌دهد تنها باشد و در آرامش فکر کند.
تلفن زنگ می‌خورد. از روی شماره می‌فهمد مادرش است.
از شهرستان تماس می‌گیرد. مثل همیشه یک شب درمیان تلفن می‌زند و احوالپرسی می‌کند.
به یاد دوستش می‌افتد.در این شهر بزرگ تنها کسی است که دارد و هر از گاهی به سراغش می‌آید اما حالا چند روزی است که خبری از او ندارد.
صدای زنگ تلفن دوباره بلند می‌شود. دوستش در راه است. برای شام هم فکری کرده است. همیشه با دست پر می‌آید.
هزینه‌ها در ذهنش، پرداخت قبض‌های پرداخت نشده این ماه را یادآوری می‌کند اگرچه تنها چند ساعت از شبانه‌روز در خانه است اما اجاره‌خانه را باید تمام و کمال پرداخت کند.
اجاره‌خانه دو سوم حقوقش را یکجا می‌بلعد. هنوز تا پایان ماه یک هفته باقی مانده است.
به سمت آشپزخانه می‌رود تا چای دم کند. تا زمان رسیدن دوستش می‌تواند دقایقی استراحت کند.
● دورشدن از شادی
براساس آخرین اخبار منتشر شده از سوی سازمان ملی جوانان سه میلیون و ۵۰۰ هزار جوان مجرد در تهران زندگی می‌کنند.
سال‌های زیادی نگذشته است، شاید ۳۰ یا ۴۰ سال پیش بود. سال‌هایی که می‌شد در همین شهر خانه‌هایی را پیدا کرد که همه اعضای خانواده در کنار یکدیگر بودند.
خانواده‌هایی که آخر هفته در کنار یکدیگر جمع می‌شدند. گپی، خنده‌ای، شادی و اگر می‌شد برداشتن باری از دوش هم.
گرایش به زندگی مجردی در حالی روبه‌افزایش است که دکتر مدبری، جامعه‌شناس و آسیب‌شناس اجتماعی معتقد است، یکی از عوامل به دانشگاه‌ها بازمی‌گردد.
این آسیب‌شناس می‌گوید: «یکی از عواملی که به این مسئله دامن می‌زند، افزایش دانشجویان و متقاضیان تحصیلکرده بویژه در دانشگاه آزاد است.
در حال حاضر نیز بیشترین افرادی که به صورت مجرد زندگی می‌کنند، دانشجو هستند و از شهرهای دیگر آمده‌اند. آنها یا خوابگاه ندارند یا به علت محدودیت و نبودن امکانات در خوابگاه‌ها، ترجیح می‌دهند خانه اجاره کنند.»
از سوی دیگر به اعتقاد دکتر قرایی‌مقدم، آسیب‌شناس، یکی دیگر از عوامل گرایش به زندگی مجردی را می‌توان بازار کار مناسب در شهرهای دیگر جست‌وجو کرد.
زمانی که فرد فارغ‌التحصیل بازار کاری در شهر و دیار خود پیدا نمی‌کند، شهری دیگر میزبان حضور او می‌شود و در نتیجه مسکن و زندگی در آن شهر، جزو اولویت‌های اصلی می‌شود.»
البته به اعتقاد قرایی‌مقدم، این یک روی سکه است.
روی دیگر آن اجبار والدین و دیگر اعضای خانواده به منظور ازدواج جوانان بدون فراهم بودن پشتوانه اقتصادی و شغلی است.
از این‌رو، اکثر جوانان به منظور رهایی از تحمیل اجباری خانواده برای ازدواج، خواستار تشکیل یک زندگی مستقل هستند غافل از این که این نوع زندگی نیز مشکلات خاص خود را دارد.
● خانه به خانه
روزانه صدها جوان در تهران برای پیدا کردن خانه مورد نظر خود آگهی‌ها را در روزنامه‌ها و... پیگیری می‌کنند.
این پیگیری‌ها در شرایطی ادامه پیدا می‌کند که بسیاری از صاحبخانه‌ها، حاضر به اجاره دادن خانه خود به افراد مجرد نمی‌شوند.
به گفته امیری، مدیر آژانس املاک در شرق تهران، از بین قراردادهایی که در یک ماه بسته می‌شود، نیمی از آن به افراد مجرد مربوط می‌شود.
به گفته این مدیر آژانس، بیشترین افرادی که مراجعه می‌کنند، دارای دو یا سه همخانه هستند تا بهتر بتوانند هزینه اجاره خانه را پرداخت کنند.
● تغذیه
باتوجه به این‌که در زندگی مجردی، انجام تمام امور و مسائل یک زندگی برعهده خود فرد است، مشکلات به مرور زمان خود را نشان می‌دهد.
تغذیه یکی از محورهایی است که در زندگی مجردی تحت‌الشعاع قرار می‌گیرد.
استفاده از غذاهای تکراری و آماده و اهمیت ندادن به نوع خورد و خوراک از مسائلی است که در یک زندگی مجردی به چشم می‌خورد.
دکتر سوی اردهالی، کارشناس تغذیه در این باره می‌گوید: متأسفانه در سال‌های گذشته سوء تغذیه یکی از مسائل تأثیرگذار در سلامت افراد بوده و به جرأت می‌توان گفت باید نگران این افراد بود.
عوارض سوء تغذیه و بی‌برنامگی هنگام غذاخوردن آثار خود را در درازمدت نشان می‌دهد و این افراد در دوران میانسالی و کهولت دچار مشکلات عدیده‌ای هستند.
● رسیدن به آزادی
زندگی مجردی برای بسیاری از افراد یعنی فرار از محدودیت و رسیدن به آزادی که در آن حد و مرزی وجود ندارد.
به گونه ای که دور شدن از محیط خانوادگی و زندگی مجردی می‌تواند برای آنها مزیت‌های فراوانی را به همراه داشته باشد.
با این همه دکتر حجتی قاسمی روانشناس این سؤال را مطرح می‌کند: آیا این دور شدن و گرایش به سمت زندگی مجردی و به اصطلاح آزادی به دست آمده می‌تواند رشد و تعالی در فرد مجرد را افزایش دهد.
او می‌گوید: «بسیاری از جوانان کسب آرامش را دلیل جدایی از خانواده عنوان می‌کنند، در حالی که این سبک زندگی باعث ایجاد نگرانی، اضطراب و سلب آرامش می‌شود.
جوانی که شب بعد از ساعت‌ها کار به منزل باز می‌گردد دوباره با همان صحنه همیشگی یعنی تنهایی روبه رو می‌شود.
تنهایی، نبود یک شریک و همدرد باعث می‌شود تا در درازمدت شخص مجرد کم کم در سمتی حرکت کند که بروز عشق طبیعی و انسانی و ابراز علاقه و ارضای عاطفی که یک فرد می‌تواند داشته باشد از دست برود. شاید بتوان گفت به همین دلیل است که گرایش به ازدواج در این گروه از افراد به مرور زمان به دست فراموشی سپرده می‌شود یا آن‌که سن ازدواج افزایش پیدا می‌کند.» این روانشناس در ادامه موضوع روابط اجتماعی را نیز مورد توجه قرار می‌دهد و می‌گوید: «جامعه به یک فرد متأهل به واسطه این‌که دارای تعهد است بیشتر اطمینان دارد تا یک فرد مجرد. این همان مسئله‌ای است که باعث نگاه بد جامعه به افراد مجرد می‌شود. »
صدای زنگ در، خواب را از چشم‌هایش می‌رباید. نگاهی به ساعت می‌اندازد. خانه همچنان تاریک است. با ورود دوستش کلید چراغ‌ها زده می‌شود.
امشب مانند شب‌های دیگر نیست. امشب می‌شود حرف زد.
از مشکلات گفت اما این شب تنها چند ساعت دوام می‌آورد.
دوباره فردا باید تنها بود و در تنهایی زندگی را گذراند.

وحید حاجی خانی

منبع : روزنامه ایران