بی معرفت نمانیم

از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نقل گردید که در دعای پس از نماز می فرمودند : « خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست همانان که کشتی نجات در امواج هستند و هر کس بر آن سوار شود ایمن و آسوده ماند و هر کس سوار نشود غرق خواهد شد.
هر کس بر آنان پیشی گیرد از دین خارج گشته و هر کس از آنان عقب ماند و تبعیت ننماید به هلاکت مبتلا خواهد شد و تنها کسی که پیوسته همراه آنان باشد به ایشان می پیوندد . » (ادب حضورـ ص ۲۵۵ )
پیامبر گرامی اسلام در این کلام گهربار فضائل خاندان خویش را برشمرده و جایگاه ایشان را بر جهانیان روشن می سازد.
آنان همگی کشتی نجات بوده و در اقیانوس طوفان زده دنیا به غرقاب افتادگان را به ساحل امن و امان می رسانند. مردم موظفند که همواره قدم در جای پای این رهبران الهی بگذارند. نه با غفلت و سستی از ایشان دست برداشته و جا بمانند و نه بابدعت گذاری و تاویل و تفسیر به رای از آنان پیش افتند.
در واقع این ویژگی الهی تک تک معصومین چهارده گانه به شمار آمده هم پیامبر صلی الله علیه وآله و سلم و هم حضرت زهرا سلام الله علیها و نیز همه ائمه ی اطهار علیهم السلام در این خصوصیت مشترک می باشند.
از طرفی می بینیم از آغاز خلقت تا کنون مردم در دوران های مختلف به دنیا آمده و زیسته اند و در هر دوره ای بنا به اقتضای شرایط و اوضاع و احوال همان دوران و سیاست های حاکم بر همان جامعه خداوند حجت و خلیفه ای از جانب خود بر ایشان گماشته تا متناسب با همان شرایط و مقتضیات برایشان ارائه شریعت و الگو نماید.
معصومین سلام الله علیهم نیز هر کدام در مقطعی از زمان زیسته و طبیعتا خط مشی و سیره مناسب با همان زمان را پیش گرفته اند.
پیامبر صلی الله علیه وآله و سلم و حضرت علی علیه السلام هر کدام در دوران خود راه و رسمی را پیش گرفته امام حسن علیه السلام نیز در زمان خود روشی را و امام حسین علیه السلام سیاستی دیگر اتخاذ نمودند. و مردم موظف بودند که در هر عصر و دوران از امام همان عصر در همه امور تبعیت و پیروی کامل نمایند.
و اما امروز که عصر پرفراز و نشیب غیبت بوده و اوضاع و احوال جوامع بشری و شرایط فرهنگی و اقتصادی و... در آن متفاوت تر از هر عصر و دوران دیگری است یقینا امام و خلیفه این زمان راه و روشی دیگر گونه و خاص برای اعمال امامت و هدایت بشر دارد و در کنار ما نیز بی شک ملزم به تبعیت و پیروی از فرامین امام عصر خود عجل الله تعالی فرجه الشریف می باشیم و محبت و علاقه ای نسبت به سایر معصومین علیهم السلام و قبول ولایت و اطاعت ایشان باید معرفت عمیقی نسبت به امام زمان خود داشته و او را بشناسیم و به عنوان امام زمان اطاعت بنماییم . این همان عنایت خاصی است که در روایت « من مات و لم یعرف امام زمانه مات میته جاهلیه » (کمال الدین ج ۲ باب ۲۸ ح ۹ ) به آن تصریح گردیده است . در واقع واژه « زمان » نقطه ثقل این کلام نورانی بوده و به ما هشدار میدهد که بدون معرفت خاص و اطاعت و تمسک به امام زمان هیچ گونه راه نجاتی برایمان وجود نخواهد داشت و لو اینکه نسبت به سایر ائمه اطهار و خاندان عترت علیهم السلام ارادت فوق العاده داشته و زندگی خویش را وقف ایشان نموده و در شادیهای شان جشن گرفته و در مصیبت های آنان سوگوار باشیم .

منبع : روزنامه جمهوری اسلامی