راهب ضدگلوله - BULLETPROOF MONK

سال تولید : ۲۰۰۳
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : ترنس چانگ، چارلز روون، داگلاس سیگال و جان وو
کارگردان : پل هانتر
فیلمنامه‌نویس : ایتان ریف و سایرس ووریس
فیلمبردار : استفان چاپسکی و آنتونی نوسرا
آهنگساز(موسیقی متن) : اریک سرا
هنرپیشگان : چو یون ـ فات، شان ویلیام اسکات، جیمی کینگ، کارل رودن، ویکتوریا اسمارنیت، ماکو، راجر یوآن و شان بل
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۴ دقیقه


راهب (یون ـ فات) استاد ورزش‌های رزمی و پیرو آئینِ آرمش‌بخش ̎ذن̎، مأموریت یافته از یک طومار قدیمی و قدرتمند محافظت کند. جست‌وجوهای راهب، که حالا وظیفه دارد محافظ و نگهبان بعدی طومار را بیابد، سر و کارش را به نیویورک می‌اندازد. در آن‌جا در کمال حیرت و ناباوری درمی‌یابد که جانشین او، ظاهراً، جیب‌بُر زبان‌بازی به نام ̎کار̎ (اسکات) است. ̎کار̎ نوجوانی است بزن‌بهادر و آشنا به چم‌وخمِ زندگی شهری که از راه و روش زندگی بی‌قیدوبندش لذت می‌برد. در حالی‌که راهب به ̎کار̎ آموزش می‌دهد، این زوج نامتحمل، با هم متحد می‌شوند تا طومار را از دسترس مرد قدرتمند و حریصی که سال‌ها به دنبال آن بوده است، محفوظ نگاه دارند.
● راهب ضدگلوله، حکایت عجیب و غریب راهبی تبتی که دانش و آگاهی خود را در زمینهٔ ورزش‌های رزمی در اختیار دو جوان چشم و گوش بستهٔ آمریکائی می‌گذارد، به‌طور آشکار، تسلط فانتزی‌های نوجوانانه را بر ژانر اکشن/ ماجراجوئی نشان می‌دهد. فیلم که برمبنای داستان مصورِ برت لوریس و ر. ا. جونز (بدون ذکر در عنوان‌بندی) ساخته شده، با سرعت برق توسط هانتر، که قبلاً کلیپ‌های موسیقی و فیلم‌های تبلیغاتی می‌ساخته، جلو برده شده و فرصت تأمل به تماشاگر نمی‌دهد. فقط امکان دارد بزرگ‌سال‌ها در مورد پرسش‌های زیادی که پی‌رنگ فیلم طرح می‌کند و لگدهائی که به کلهٔ طرف مقابل زده می‌شود، اعتراضی داشته باشند. تهیه کننده‌های فیلم، زیرکانه، فیلم را پیش از ماتریکس دوباره پُرشدهٔ برادران واچووسکی اکران کردند تا فروش فیلم را تضمین کنند. یون ـ فات نیز زیرکی نشان داد و بلافاصله پس از ببر خیزان، اژدهای پنهان (آنگ‌ لی، ۲۰۰۰) دوباره به قلمرو و فیلم‌های انگلیسی‌زبان بازگشت اما بازی‌اش در نقش ̎راهب بدون نام̎، ویژگی خاصی ندارد که در این‌جا مود توجه قرار گیرد. مثل همیشه در مورد اکشن‌های آمریکائی ملهم از فیلم‌های هنگ‌کنگی، کارگردانی و تدوین صحنه‌های زد و خورد، در مقایسه با نمونه‌های هنگ‌کنگی‌اش معتدل به نظر می‌رسند و جلوه‌های ویژه ـ به‌جز چندتائی ـ همه عالی هستند. اما موسیقی‌سرا، معجونی از موسیقی غربی و ملودی‌های چینی، بد و ضعیف است.