فراتر از برون‌سپاری: جهان‌سپاری

در چند سال آینده موفقیت تقریباً ‌همه شرکت‌ها در گرو میزان توجه آنها به دیدگاه و سلیقه جهانی خواهد بود. این تغییر نگرشی و جغرافیایی برای مدیران، کارمند‌ها، و مشتریان به یک اندازه چالش‌برانگیز و دارای پیامد‌های گوناگون خواهد بود. در این مقاله روشی برای آماده شدن و قرار گرفتن در موقعیت رسیدن به موفقیت در این دنیای جدید ارائه شده است.
در پنج دهه گذشته شرکت‌های چند ملیتی کسب‌وکار خود را طوری پیش می‌بردند که من آن را «جهان ۱.۰» می‌نامم. در این جهان از دیدگاه شرکت‌های بزرگ چند ملیتی غربی بازار کشور‌های در حال توسعه و رو به رشد کم‌اهمیت و قابل چشم‌پوشی ارزیابی می‌شد.
از این دیدگاه کشورهای در حال توسعه فقط منبعی برای نیروی کار ارزان بودند که به درد تولید محصولات ارزان‌قیمت می‌خورد. حتی وقتی هم بازار کشورهای در حال توسعه توسط شرکت‌های غربی مطالعه می‌شد فقط برای حفظ رشد و گسترش بازار بوده است؛ نه به عنوان یک بازار اصیل.
از این منظر طراحی کالا‌ها و خدمات مطابق با سلیقه و دیدگاه اقلیت کم تعدادی از مردم جهان – کشورهای توسعه‌یافته و ثروتمند- انجام می‌شده است.
در حال حاضر هم ایده‌های تجاری و نوآوری‌ها فقط در دنیای توسعه‌یافته انجام می‌شوند و محصول نهایی به سمت کشورهای در حال توسعه فرستاده می‌شود. این روش یک‌طرفه و جانبدارانه در جذب ایده‌ها، کشف خلاقیت‌ها، فرهنگ، و محتوا باعث شده است که کشورهای در حال توسعه به‌عنوان منبعی غنی از این موارد نادیده گرفته شوند.
● جهان ۲.۰
اما هر شرکتی که برای جذب ایده‌ها و نوآوری از شیوه ذکر شده در بالا استفاده می‌کند‌ باید بداند که در آینده با شگفتی‌های زیادی رو به رو خواهد شد و مشکلات زیای بر سر راهش قرار خواهد گرفت. اینچنین نیست که در آستانه وارد شدن به دوران جهان ۲.۰ باشیم؛ در واقع به عقیده من این دوران همین حالا هم آغاز شده است.
ما هم‌اکنون در ابتدای عصر جهان ۲.۰ قرار داریم که در آن شرکت‌های موفق برای یافتن ایده‌های جدید و خلاقانه همه جای جهان را زیر‌ و رو می‌کنند و درصدد پاسخ گفتن به نیازها و انتظارات مصرف‌کنندگان در همه جای دنیا هستند. در این جهان فقط شرکت‌هایی که یک مدل تجاری انعطاف‌پذیر و جهان‌سپارانه در کسب‌وکارشان داشته باشند باقی خواهند ماند.
امروزه حدود چهار میلیارد انسان –که بیشترشان در آسیا قرار دارند- وجود دارند که به طور فعالانه در اقتصاد جهانی مشارکت نمی‌کنند. ولی همین جمعیت در معادلات اقتصادی اهمیت زیادی دارند و از طریق تقاضا در بازارهای محلی تأثیر خود را در اقتصاد جهانی می‌گذارند. همچنین ایده‌ها و نوآوری‌های زیادی از فرهنگ حاکم بر این مردم سرچشمه می‌گیرد.
تبدیل سریع طبقه کارگری و فقیر کشورهایی مانند چین و هند و بقیه کشورهای ‌آسیایی به طبقه متوسط –تخمین زده می‌شود که از ابتدای قرن بیست و یکم تاکنون بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون نفر این انتقال را انجام داده‌اند- باعث بالا رفتن تقاضا برای انواع کالا در این کشورها شده است. از جمله کالاهایی که با تقاضای بیشتری مواجه شده‌اند، غذا، آهن، بتون، سوخت و انرژی، و محصولات الکترونیکی را می‌توان نام برد.
کسانی که تأثیر روز افزون کشورهای در حال توسعه بر روی بازار‌ها را انکار می‌کنند کوتاه‌بین هستند. اضافه شدن این چند میلیارد نفر به معادلات اقتصادی در سطح جهان خواه‌ناخواه نظم اقتصادی جهان را تغییر خواهد داد.
برای اثبات این گفته خودروی ۲۵۰۰ دلاری یک شرکت هندی به نام Tata و فیلم‌های بالی‌وودی کافی است. یک نمونه بسیار خوب دیگر وسیله محاسباتی‌ای است که شرکت لنُوو برای مناطق روستایی ساخته؛ این وسیله روی تلویزیون سوار می‌شود و امکانات یک رایانه کامل را در اختیار کاربر قرار می‌دهد.
اما بهترین موقعیت برای رسیدن به موفقیت در چنین محیطی چیست؟ بیایید نگاهی داشته باشیم به سه دسته از کسانی که تحت تأثیر این تحول هستند.
▪ صاحبان و مدیران شرکت‌ها: مدیران شرکت‌ها اگر می‌خواهند در این محیط نوین جایگاهی داشته باشند و از رشد سریع اقتصادی در کشورهای در حال توسعه بهره ببرند، باید در همین کشورها به دنبال پاسخ سؤالات خود بگردند. صاحبان و مدیران شرکت‌ها باید نقشه جهان را بچرخانند و از شرق به آن نگاه کنند.
اینجاست که جهان‌سپاری معنای خودش را پیدا می‌کند. تنها یک رویکرد مدیریتی توزیع‌شده جهانی می‌تواند به شرکت‌ها چالاکی لازم برای پیکربندی مجدد منابع و محصولاتشان هم‌زمان با تغییرات روی داده در بازارهای محلی در سطح جهان را بدهد.
نمی‌توان از یک مرکز در سطح جهان این بینش و چالاکی را به دست آورد. برای درک کامل جزئیات ریز و ظریف مربوط به خصوصیات بازارهای جهانی لازم است که کارمندان عملیاتی شرکت‌ها فرهنگ و هنجارهای حاکم بر این بازارها را بشناسند.
چنین ویژگی‌هایی نه تنها به یک شرکت کمک می‌کنند که زنجیره توزیعش را با حداکثر بهره‌وری به کار بیندازد، بلکه باعث می‌شود که بهتر بتوان به تغییرهای فرهنگی که باعث تغیر در تقاضا می‌شوند پاسخ داد.
▪ کارمندان: جهانی‌سازی به آن مفهومی که در عصر جهان ۱.۰ در سال‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ معرفی می‌شد، به خاطر جابه‌جایی‌های نامطلوبی که در مراحل تولید و اقتصادهای محلی ایجاد کرد بدنام است. اما جهان ۲.۰ برعکس مفهوم قدیمی جهانی‌سازی، به معنی وارد کردن و بازی دادن همه مردم جهان است.
حتی مفاهیمی مانند برون‌سپاری هم در برابر این مفهوم، محافظه‌کارانه و سطحی به نظر می‌رسند؛ در جهان ۲.۰ شرکت‌ها سعی دارند از طریق جذب ایده‌ها از سرتاسر جهان و تبدیل‌ آنها به محصولات تجاری، روی بهترین ایده‌های ممکن در سطح جهان سرمایه‌گذاری کنند.
شکی نیست که جهانی‌سازی نتایجی مانند انتقال مشاغل به کشورهای دیگر را در بر خواهد داشت، اما در یک اقتصاد رقابتی جهانی این پدیده اجتناب‌ناپذیر است. هم‌اکنون اگر شما کارمند یک شرکت چند‌ملیتی باشید، از لحاظ مهارت‌ها عملاً در حال رقابت با افرادی از سرتاسر جهان هستید. اما از سوی دیگر برای انتخاب شغل به یک مکان جغرافیایی خاص محدود نخواهید بود.
کارمند‌ها می‌توانند با استقبال از این پدیده به دنبال روش‌های جدید برای همکاری و ارائه بهتر ایده‌ها به منظور نوآوری و کشف روش‌های جدید انجام تجارت باشند. به این ترتیب از لحاظ حرفه‌ای هم رشد خواهند کرد؛ این راه‌حلِ مشکل ایستایی مشاغل است.
▪ مشتری‌ها و مصرف‌کننده‌ها: مشتریانی که در سطح بین‌المللی کار می‌کنند از جهان ۲.۰ بیشترین بهره را خواهند برد؛ چون از بهترین خدمات و محصولاتی که بیشترین ارزش را در اختیارشان قرار می‌دهند بهره‌مند خواهند شد. از آنجا که جهان‌سپاری بهترین ایده‌ها و ابتکارها را از سرتاسر جهان گرد هم می‌آورد نتیجه نهایی برای مصرف‌کننده بهتر خواهد بود.
عرضه پیشرفته‌ترین وسایل با کمترین قیمت نتیجه طبیعی جهان‌سپاری است. از آنجا که در جهان ۲.۰ شرکت‌ها همیشه برای تولید محصول بر اساس آخرین نوآوری‌ها در رقابت خواهند بود، مصرف‌کنندگان سریع‌تر از گذشته از فناوری‌ها و ابتکارهای جدید بهره‌مند خواهند شد.
جهان‌سپاری در یک جمله درک، همراه‌شدن با فرهنگ‌های مختلف، و استفاده از ایده‌هایی است که از طرز فکرهای مختلف ناشی می‌شوند. جهان ۲.۰ فرارسیده و به این زودی‌ها هم از بین نخواهد رفت. بسیاری پیش‌بینی می‌کنند که جهان‌سپاری تا سال ۲۰۱۵ به مدل تجاری برتر تبدیل خواهد شد. پس وقتش رسیده که مدیران نگاهی به نقشه جهان بیندازند یا اینکه به دنبال شغل جدیدی بگردند.

منبع : پایگاه اطلاع رسانی تخصصی فناوری اطلاعات