شیخ‌میرزا عبدالوهاب برغانی قزوینی

جنسیت: مرد
نام پدر: ملاصالح
تولد و وفات: ( ... - ۱۲۹۴) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: فقیه مجتهد ، متکلم ، حکیم ، واعظ و شاعر
پس از فراگیری مقدمات و ادبیات ، فقه و اصول را از پدر خود و عمویش شهید ثالث فرا گرفت. آن‌گاه به اصفهان رفت و حکمت و فلسفه را در حوزۀ درس آخوند ملاعلی نوری آموخت و پس از وفات ملاعلی نوری به‌ حوزه درس ملاآقا حکمی قزوینی پیوست و از شاگردان درجه اول او به‌حساب می‌آمد. برغانی سپس به عراق رفت و در محضر درس سیدمحمد مجاهد و شریف‌العلماء مازندرانی و شیخ محمدحسن نجفی صاحب "جواهر" تلمذ کرد و به‌ درجه اجتهاد نائل شد. وی با استاد خود سیدمحمد مجاهد در جنگ روسیه و ایران شرکت کرد. او چندی در کربلا به ‌تدریس مشغول بود و چون پدر او درگذشت در قزوین و سپس در تهران اقامت گزید. او مرجع تقلید و فتوا و مدرس طلاب علوم دینی بود و تدریس فلسفه و عرفان بعد از فوت ملاآقا حکمی کاملاً بر عهدۀ او قرار گرفت. از مشهورترین شاگردان او ، سیدجمال‌الدین اسدآبادی است که در مدرسه صالحیه فلسفه و عرفان را از او اخذ کرد. به‌ گفتۀ صاحب "المآثر و الآثار" ، در طلاقت زبان و ملاحت بیان و حلاوت لهجه و حسن تفهیم عموماً و در منبر خصوصاً در تمام ایران یگانه یود. از آثار وی: " خصائص‌الاعلام فی شرح شرائع‌الاسلام" ، به عربی ، در پانزده مجلد؛ "مخازن‌الاصول" ، به عربی ، در اصول فقه ، در بیست مجلد؛ شرح بر "عرشیۀ" ملاصدرا؛ "دیوان" شعر؛ کتاب "سوز و گداز" ، در قالب مثنوی در واقعه کربلا.

منبع : مطالب ارسالی