تاکتیک‌های جنگ رسانه‌ای

جنگ رسانه‌ای یا «media war»یکی از انواع جنگهای نرم «soft war» به شمار می‌رود که در آن سربازان میدان نبرد، خبرنگاران، گزارشگران، سردبیران و نویسندگان رسانه‌های مختلف اعم از مکتوب( روزنامه‌ها ومجلات) صوتی و تصویری (رادیو و تلویزیون) ماهواره‌ای و بین‌المللی(شبکه‌های ماهواره‌ای و خبرگزاری‌ها) و اینترنتی و الکترونیکی(سایتهای اینترنتی و روشهای الکترونیکی انتقال پیام )هستند.
«سیمون هرش» نویسنده نشریه نیویورکر که قبلا گزارش‌هایی درباره نفوذ کماندوهای آمریکایی به ایران برای جمع‌آوری اطلاعات منتشر کرده بود در تازه‌ترین گزارش خود زمینه‌سازی‌های جدیدی برای مرعوب کردن افکار عمومی ایران انجام داده است، سایر نشریات و رسانه‌های آمریکایی نیز چنین خط‌مشی و روشی را در پیش گرفته و جهت اصلی مطالب آنها علیه ایران تداعی‌کننده روش‌های جنگ‌های رسانه‌ای در حوادث مشابه است.»»»
اخیرا طرحی در کنگره آمریکا مطرح شد که براساس آن قرار است ۷۵ میلیون دلار بودجه برای آنچه که «ترویج دموکراسی در ایران »نامیده می‌شود اختصاص یابد دو سوم این مبلغ صرف برنامه‌های رادیویی خواهد شد.
شبکه‌های لس‌آنجلسی نیز از این بودجه بهره مند می‌شوند مطابق گزارش‌ها، ارتش آمریکا به جای تبلیغ مستقیم ، یک شرکت تبلیغاتی به نام «لینکن»‌را به خدمت گرفته تا اخبار جهت‌دار و به نفع آمریکا و افسانه‌هایی در مورد رشد دموکراسی در عراق تولید کرده و در روزنامه‌های عراقی منتشر کنند.
سازمان «امانت و درستی در خبرنگاری»FAIR «fairness and Accuracy in Reportiny می‌گوید: هر دروغی که به قدر کافی بزرگ بوده و به طور مرتب تکرار شود در نهایت به عنوان یک حقیقت مورد قبول واقع می‌شود.
رسانه‌های آمریکا مهمترین ابزار مشروعیت بخشی به حمله آمریکا به عراق بودند به گفته صاحبنظران، بسیج جنگی آمریکا علیه عراق بدون همکاری رسانه‌ای صورت نمی‌گرفت.
یکی از مهمترین پروژه‌های طراحی شده پنتاگون برای زمینه‌سازی و پوشش رسانه‌ای جنگ با عراق پروژه «خبرنگاران همراه» «Embedded Reporters» بود. موضوع مذکور که پروژه پایان‌نامه کارشناسی ارشد نویسنده است به عنوان یک پروژه از ماهها قبل در پنتاگون طراحی، برنامه‌ریزی و به ا جرا درآمده بود. ۵۰۰ خبرنگار در قالب این پروژه و دستورالعمل‌های آن فعالیت کردند.
هر پروژه جنگ رسانه‌ای دارای سه مرحله است:
۱-پیش از جنگ
۲-حین جنگ
۳-بعد از جنگ
در مرحله پیش از جنگ، وظیفه پروژه جنگ رسانه‌ای آماده‌سازی افکار عمومی داخلی، منطقه‌ای، بین‌المللی و افکار عمومی کشور هدف برای انجام حمله نظامی است.
همچنین رسیدن به آمادگی‌های لازم برای حضور و ایفای نقش در مرحله حین جنگ از جمله برنامه‌های مرحله اول است در مرحله دوم تکنیک بمباران خبری و اطلاعاتی به کار گرفته می‌شود و در لابه لای میلیونها خبر، گزارش و بسته رسانه‌ای واقعیتها پنهان نگه داشته یا تحریف می‌شود و یا به آن براساس تمایلات و منافع کشور حمله‌کننده، جهت داده می‌شود.
درمرحله بعد از جنگ، عمده‌ترین وظیفه رسانه‌ها توجیه وضعیت موجود و تلاش برای تثبیت موقعیت به دست آمده است، ماموریتی که پنتاگون به شرکت لینکن داده در زمره مرحله سوم جنگ رسانه‌ای قرار می‌گیرد. همچنین راه‌اندازی شبکه تلویزیونی الحره در این شمار است. آمادگی برای مقابله با جنگهای رسانه‌ای لوازم
خاص خودرا می‌طلبد ازجمله:
۱-رسانه‌های منطقه‌ای و بین‌المللی
۲-طراحان رسانه‌ای و تبلیغات
۳-اعتمادسازی داخلی نسبت به رسانه‌های ملی
۴-مقابله با تاکتیکهای جنگ رسانه‌ای طرف مقابل
تربیت نیروی متخصص انسانی برای «پیام‌سازی»‌وظیفه بخش‌های آکادمیک و دانشگاهی است، طراحی رسانه‌ای و تبلیغات سیاسی، برعهده نظریه‌پردازان ومتخصصان رسانه و امنیت ملی است و دو عنصر دیگر عمدتا توسط رسانه‌ها و کارگزاران آنها در درازمدت حاصل می‌شود، داشتن رسانه‌های جهانی و یا قدرت نفوذ بر جریانهای رسانه‌ای نیز مزیتی عمده به شمار می‌رود. هریک از موارد مذکور در مورد ایران قابل بحث و بررسی است.
اینترنت رسانه جدیدی است که امکانات فوق‌العاده و خاصی را در اختیار جنگ رسانه‌ای قرار داده است. رسانه‌های شخصی اینترنتی می‌توانند تصاویر مستقیم و مستندی از درون کشورها ارایه دهند این رسانه‌ها در برابر رسانه‌های غول‌پیکر که به «رسانه‌های جریان اصلی»main streem media» مشهورند قرار دارند و به عنوان «رسانه جایگزین» Alternative media» شناخته می‌شوند، قدرت رسانه‌های جایگزین را نبایددست کم گرفت. ایران در این زمینه از مزیت‌های نسبی بالایی برخوردار است.
یکی دو نمونه از به کارگیری این قدرت نرم‌افزاری در ماجرای مقابله ایرانیان با تحریف نام خلیج‌فارس، نشان داده شده تا جایی که دکتر لاریجانی دبیر شورای عالی امنیت ملی با اشاره به اهمیت این قدرت نرم‌افزاری ، خواستار به کارگیری آن در چالش ایران و آمریکا شد.
دهها هزار وبلاگ‌فارسی و صدها وبلاگ انگلیسی که توسط ایرانیان داخل و خارج کشور نوشته می‌شوند تنها بخشی از پتانسیل موجود در این زمینه هستند.
جنگ رسانه‌ای، قواعد و مقررات و تکنیکهای خاص خود را دارد، تصویرسازی image making ،افکارسازی، تحریف، دستکاری اطلاعات، بمباران خبری، جعل خبری، مرعوب‌سازی، شایعه‌سازی، تبلیغات و پروپاگاندا، شوک‌های خبری، بزرگ‌نمایی و برجسته‌سازی ازجمله این تکنیکها هستند.
توسعه رشته‌های ارتباطات و گرایش‌های زیر مجموعه آن در حداقل ۷ دانشگاه کشورنویددهنده تربیت طیف جدیدی از متخصصان علوم ارتباطات و رسانه است.
با این حال تامل، بازنگری ، تقویت و مستحکم کردن توان و بنیه رسانه‌ای و ارتباطاتی کشور در همه زمینه‌ها، نکته‌ای است که نباید از دید برنامه‌ریزان و سیاستگذاران کلان کشور به دور بماندجنگ رسانه‌ای یا «media war»یکی از انواع جنگهای نرم «soft war» به شمار می‌رود که در آن سربازان میدان نبرد، خبرنگاران، گزارشگران، سردبیران و نویسندگان رسانه‌های مختلف اعم از مکتوب( روزنامه‌ها ومجلات) صوتی و تصویری (رادیو و تلویزیون) ماهواره‌ای و بین‌المللی(شبکه‌های ماهواره‌ای و خبرگزاری‌ها) و اینترنتی و الکترونیکی(سایتهای اینترنتی و روشهای الکترونیکی انتقال پیام )هستند.
«سیمون هرش» نویسنده نشریه نیویورکر که قبلا گزارش‌هایی درباره نفوذ کماندوهای آمریکایی به ایران برای جمع‌آوری اطلاعات منتشر کرده بود در تازه‌ترین گزارش خود زمینه‌سازی‌های جدیدی برای مرعوب کردن افکار عمومی ایران انجام داده است، سایر نشریات و رسانه‌های آمریکایی نیز چنین خط‌مشی و روشی را در پیش گرفته و جهت اصلی مطالب آنها علیه ایران تداعی‌کننده روش‌های جنگ‌های رسانه‌ای در حوادث مشابه است.»»»
اخیرا طرحی در کنگره آمریکا مطرح شد که براساس آن قرار است ۷۵ میلیون دلار بودجه برای آنچه که «ترویج دموکراسی در ایران »نامیده می‌شود اختصاص یابد دو سوم این مبلغ صرف برنامه‌های رادیویی خواهد شد.
شبکه‌های لس‌آنجلسی نیز از این بودجه بهره مند می‌شوند مطابق گزارش‌ها، ارتش آمریکا به جای تبلیغ مستقیم ، یک شرکت تبلیغاتی به نام «لینکن»‌را به خدمت گرفته تا اخبار جهت‌دار و به نفع آمریکا و افسانه‌هایی در مورد رشد دموکراسی در عراق تولید کرده و در روزنامه‌های عراقی منتشر کنند.
سازمان «امانت و درستی در خبرنگاری»FAIR «fairness and Accuracy in Reportiny می‌گوید: هر دروغی که به قدر کافی بزرگ بوده و به طور مرتب تکرار شود در نهایت به عنوان یک حقیقت مورد قبول واقع می‌شود.
رسانه‌های آمریکا مهمترین ابزار مشروعیت بخشی به حمله آمریکا به عراق بودند به گفته صاحبنظران، بسیج جنگی آمریکا علیه عراق بدون همکاری رسانه‌ای صورت نمی‌گرفت.
یکی از مهمترین پروژه‌های طراحی شده پنتاگون برای زمینه‌سازی و پوشش رسانه‌ای جنگ با عراق پروژه «خبرنگاران همراه» «Embedded Reporters» بود. موضوع مذکور که پروژه پایان‌نامه کارشناسی ارشد نویسنده است به عنوان یک پروژه از ماهها قبل در پنتاگون طراحی، برنامه‌ریزی و به ا جرا درآمده بود. ۵۰۰ خبرنگار در قالب این پروژه و دستورالعمل‌های آن فعالیت کردند.
هر پروژه جنگ رسانه‌ای دارای سه مرحله است:
۱-پیش از جنگ
۲-حین جنگ
۳-بعد از جنگ
در مرحله پیش از جنگ، وظیفه پروژه جنگ رسانه‌ای آماده‌سازی افکار عمومی داخلی، منطقه‌ای، بین‌المللی و افکار عمومی کشور هدف برای انجام حمله نظامی است.
همچنین رسیدن به آمادگی‌های لازم برای حضور و ایفای نقش در مرحله حین جنگ از جمله برنامه‌های مرحله اول است در مرحله دوم تکنیک بمباران خبری و اطلاعاتی به کار گرفته می‌شود و در لابه لای میلیونها خبر، گزارش و بسته رسانه‌ای واقعیتها پنهان نگه داشته یا تحریف می‌شود و یا به آن براساس تمایلات و منافع کشور حمله‌کننده، جهت داده می‌شود.
درمرحله بعد از جنگ، عمده‌ترین وظیفه رسانه‌ها توجیه وضعیت موجود و تلاش برای تثبیت موقعیت به دست آمده است، ماموریتی که پنتاگون به شرکت لینکن داده در زمره مرحله سوم جنگ رسانه‌ای قرار می‌گیرد. همچنین راه‌اندازی شبکه تلویزیونی الحره در این شمار است. آمادگی برای مقابله با جنگهای رسانه‌ای لوازم
خاص خودرا می‌طلبد ازجمله:
۱-رسانه‌های منطقه‌ای و بین‌المللی
۲-طراحان رسانه‌ای و تبلیغات
۳-اعتمادسازی داخلی نسبت به رسانه‌های ملی
۴-مقابله با تاکتیکهای جنگ رسانه‌ای طرف مقابل
تربیت نیروی متخصص انسانی برای «پیام‌سازی»‌وظیفه بخش‌های آکادمیک و دانشگاهی است، طراحی رسانه‌ای و تبلیغات سیاسی، برعهده نظریه‌پردازان ومتخصصان رسانه و امنیت ملی است و دو عنصر دیگر عمدتا توسط رسانه‌ها و کارگزاران آنها در درازمدت حاصل می‌شود، داشتن رسانه‌های جهانی و یا قدرت نفوذ بر جریانهای رسانه‌ای نیز مزیتی عمده به شمار می‌رود. هریک از موارد مذکور در مورد ایران قابل بحث و بررسی است.
اینترنت رسانه جدیدی است که امکانات فوق‌العاده و خاصی را در اختیار جنگ رسانه‌ای قرار داده است. رسانه‌های شخصی اینترنتی می‌توانند تصاویر مستقیم و مستندی از درون کشورها ارایه دهند این رسانه‌ها در برابر رسانه‌های غول‌پیکر که به «رسانه‌های جریان اصلی»main streem media» مشهورند قرار دارند و به عنوان «رسانه جایگزین» Alternative media» شناخته می‌شوند، قدرت رسانه‌های جایگزین را نبایددست کم گرفت. ایران در این زمینه از مزیت‌های نسبی بالایی برخوردار است.
یکی دو نمونه از به کارگیری این قدرت نرم‌افزاری در ماجرای مقابله ایرانیان با تحریف نام خلیج‌فارس، نشان داده شده تا جایی که دکتر لاریجانی دبیر شورای عالی امنیت ملی با اشاره به اهمیت این قدرت نرم‌افزاری ، خواستار به کارگیری آن در چالش ایران و آمریکا شد.
دهها هزار وبلاگ‌فارسی و صدها وبلاگ انگلیسی که توسط ایرانیان داخل و خارج کشور نوشته می‌شوند تنها بخشی از پتانسیل موجود در این زمینه هستند.
جنگ رسانه‌ای، قواعد و مقررات و تکنیکهای خاص خود را دارد، تصویرسازی image making ،افکارسازی، تحریف، دستکاری اطلاعات، بمباران خبری، جعل خبری، مرعوب‌سازی، شایعه‌سازی، تبلیغات و پروپاگاندا، شوک‌های خبری، بزرگ‌نمایی و برجسته‌سازی ازجمله این تکنیکها هستند.
توسعه رشته‌های ارتباطات و گرایش‌های زیر مجموعه آن در حداقل ۷ دانشگاه کشورنویددهنده تربیت طیف جدیدی از متخصصان علوم ارتباطات و رسانه است.
با این حال تامل، بازنگری ، تقویت و مستحکم کردن توان و بنیه رسانه‌ای و ارتباطاتی کشور در همه زمینه‌ها، نکته‌ای است که نباید از دید برنامه‌ریزان و سیاستگذاران کلان کشور به دور بماند

منبع : سایت خبرنگار