دماوند ، دماوند

بلندترین قله رشته‌كوه‌های البرز دماوند است كه 5636 متر از سطح دریای مازندران و 5671 متر از سطح دریاهای آزاد ارتفاع دارد. قله‌ دماوند در 75 كیلومتری شمال شرق تهران است.
گمان می‌رود آتشفشان دماوند حدود یكصد هزار سال پیش خاموش شده باشد. یادگار این آتشفشان پیش از تایخ، سنگ‌های گوگرد‌دار و تكه‌های گوگرد ناب و نیز وجود حوضچه‌ای به شعاع 100 متر و عمق 30 متر در قله قیفی شكل دماوند است كه معمولاً یخ بسته است. درجه برودت هوا در قله‌ دماوند، در میانه‌ تابستان - بین ظهر تا ساعت چهار بعدازظهر - در حدود چهار درجه زیر صفر است.
دامنه‌ دماوند در ارتفاع 2000 تا 3500 متری یك سره از گل‌های شقایق پوشیده می‌شود. از گستره‌‌های جذاب در محدوده‌ دامنه و كوه‌پایه آن غار اسك (در سه كیلومتری پُلور،‌ خارج از جاده و در مسیر صعود به قُلّه دماوند) و غار گل زرد (یك كیلومتر مانده به پُلور، در مسیر قُلّه) است.
از دیگر مناطق دیدنی آن، ناحیه‌ لاریجان است كه دارای فضای روستایی جذاب و آب‌گرم معدنی است. از دو چشمه آب‌گرم لاریجان یكی گوگردی است با 2380 متر ارتفاع از سطح دریا و 65 درجه سانتی‌گراد حرارت‌، دیگری آهن‌دار است كه در سه كیلومتری لاریجان و در ارتفاع 2450 متری قرار دارد. آب معدنی این منطقه در 300 حمام خصوصی و دو حمام همگانی، بسیاری از مبتلایان به بیماری‌های جلدی، روماتیسم، مجاری تنفسی و عصبی را جذب می‌‌كند.
چشمه‌های آب‌ معدنی روستای كوهستانی و سردسیر اسك در 35 كیلومتری آب‌علی و 80 كیلومتری آمل مشتاقان بسیار دارد. از دیگر مناطق دیدنی دماوند،‌دشت «ورارو» است كه با هشت متر برف در فصل زمستان ركورددار است و در تابستان، جایی بسیار مناسب برای گذران اوقات فراغت است.
مناسب‌‌ترین راه رسیدن به قله دماوند از طریق روستای پلور در جاده هراز است. قله‌ دماوند 26 یال دارد كه چهار مسیر آن به عنوان راه‌های اصلی شناخته شده است. مسیرهای پر رفت و آمد دماوند عبارت‌اند از :
مسیر جنوبی از جاده هراز - پلور - ده رینه.
مسیر غربی از جاده هراز - پلور - جاده سد لار - دشت ورارو.
مسیر شمالی از جاده‌ هراز - آب‌گرم لاریجان - دهنان دل - منطقه چمن - گوسفندسرا
مسیر شمال شرقی از جاده هراز - پلور - آب‌گرم لاریجان - ده گزنك.
منطقه دماوند برخلاف نواحی سرسبز شمال البرز، در تابستان خشك است و از این‌ رو كوه‌نوردان معمولاً از یخچال‌های دامنه كوه برای تهیه آب استفاده می‌‌كنند. در ارتفاع 4000 متری، در شمال و شمال شرقی كوه كه در معرض تابش مستقیم آفتاب نیست، یخچال‌های پرشماری وجود دارد. كوه‌نوردی در نواحی یخچال‌های شمال شرقی دماوند مشهور به «بام برفی» بسیار دشوار و تخصصی است و تاكنون تنها دوبار كوه‌نوردان كارآزموده توانسته‌اند از آن مسیر صعود كنند.