هنر شادمانه زیستن

بسیاری از روانشناسان و متخصصان علوم تربیتی و دیگر افرادی كه به نوعی با مسایل روانی و ذهنی مرتبط هستند به تفصیل راجع به این موضوع تحقیق و تحلیل ارایه داده اند و راهكارهایی را جهت حل این معضل پیشنهاد داده اند، با این وجود كماكان در بسیاری از افراد جامعه شاهد واكنش های مختلف ناشی از خاطرات تلخ زندگی هستیم.در كودكی انسان خیلی سریع مسایل را می پذیرد و با محیط خود را تطبیق می دهد. بتدریج كه دوران طفولیت به اتمام می رسد انعطاف پذیری و حالت تسلیم و اطاعت هم كاهش می یابد، رفتارهای مثبت و منفی اطرافیان قابل تعمق تر می شوند و فرد با عبور از دوره كودكی و رسیدن به بلوغ جسمی از لحاظ ذهنی هم متحول می شود. در حقیقت نیازهای انسان كه زمانی در حد رفع گرسنگی و یا الیتام دردهای موقتی بود تبدیل به نیازهای متفاوتی می شوند كه در صورت عدم ارضاء، فرد به ناچار به سركوب آنها می پردازد و گاه در این عرصه سرخوردگی ها و غم و اندوه ها متوقف می شود و نمی تواند از آنها عبور نماید و محیط جدیدی را برای خود به وجود آورد. عاقبت همین سرخوردگی ها آغازی ناخوشایند جهت عكس العمل های منفی و ناهنجار در آینده می شوند كه درصورت وسعت یافتن، دیگر افراد جامعه را هم مصون باقی نمی گذارند و ضایعاتی گاه جبران ناپذیر و تلخ از خود به جای می گذارند. خانم جودی تاتل بام در كتاب خود با عنوان «روانشناسی شاد زیستن» معتقد است: میزان و تداوم غم و اندوه به هیچ وجه ارتباط مستقیم با حادثه ناگوار در زندگی ندارد بلكه چگونگی برخورد و توجیه این حوادث ناگوار موجب شدت و ضعف یا دوام و بقای غم و اندوه است، این برخورد متفاوت تا جایی پیش می رود كه در مواردی حتی به صورت كاملاً متضاد عمل كرده و حادثه ناگوار نه تنها موجب ناراحتی بلكه باعث ترقی و پیشرفت نیز می شود.این روانشناس ضمناً معتقد است:» غم و اندوه به هیچ وجه لازمه زندگی نیست و این فرضیه كه انسان های با شعور و فهمیده بیشتر دچار ناراحتی و تالم می باشند غیرمنطقی است زیرا برای درك و فهم مصایب زندگی و حل و فصل آنها عقل و شعور لازم است نه ماتم و سوگ. «با این استدلال می توان اذعان نمود كه در هولناك ترین، حوادث زندگی هم جنبه های مثبت یافت می شود كه باید آنها را جست وجو نمود و تجارب ارزنده ای را از لابلای هر حادثه ناگواری بیرون كشید و حتی در اختیار دیگران قرارداد، بنابر این به زعم این نویسنده» مصایب و حوادث ناگوار زندگی به همان نسبتی كه می توانند ما را از پای در آورند به همان نسبت نیز می توانند از ما فولادهای آبدیده بسازند «.دكتر وین دایر هم از جمله روانشناسانی می باشد كه در رابطه با رازنگرش به درون و درمان آلام انسانی از طریق عرفان، كتاب های پرفروشی را منتشر نموده و راهنمایی ها و راهكار هایی را در این رابطه ارایه می دهد كه بسیار ساده و عملی هستند و افراد می توانند با بكارگیری این دستورالعمل ها خود را از لحاظ فكری و ذهنی رها سازند و افكار بیهوده را كه در طی زمان موجب آزار روحشان می شود از وجودشان دور سازند و به تدریج مسیر ترقی و تعالی و پیشرفت را در زندگی تجربه نمایند. از این طریق تلخی ها و خاطرات اضطراب آور و نامطلوب گذشته خود را به دست فراموشی بسپارند البته با تصمیمی قاطع و عزمی استوار خلاصه ای از راهنمایی های دكتر واین دایر را می توان به صورت ذیل دسته بندی نمود:
۱- تقویت احساس سپاس و تمركز انرژی درونی به زیبایی های اطراف.
۲- قرار دادن آرزوها در جهت خدمت به خدا ، بشریت، همراه با صداقت و آرامش.
۳- به جای توجه به خودتان به نیاز دیگران توجه نمایید.
۴- كمتر داوری كنید و بیشتر عفو نمایید.
۵- به اشتباهات خود به چشم درس بنگرید و در نهایت خودتان را هم عفو نمایید.
۶- كمتر آرزو كنید و بیشتر از آنچه هستید احساس رضایت نمایید نه آنچه دیگران می خواهند باشید.
۷- به افكاری مانند این كه چرا ثروتمند نیستم، مورد قدردانی قرار نگرفته ام، با من عادلانه رفتار نشده و... توجه نكنید.
۸- سعی كنید تمام دشمنانتان را از افكار خود دور كنید و از نفرت ورزیدن به آنها دست بردارید.
۹- جهت مشكلات خود راه حل معنوی بیابید به طوری كه شما را از نتایج آن آگاه نماید.
۱۰- هر روز زمانی را صرف سكوت كنید (هر روز دست كم ۳۰ دقیقه) و سعی نمایید به زیبایی هایی مانند یك پرنده، یك شاخه گل، غروب، مادر یا نوزاد و... توجه كنید و برگشت آن را متوجه شوید.
۱۱- از آسیب رساندن به دیگران با كلام بپرهیزید و همواره خودتان را در جهان درونیتان ارزیابی كنید و نباید توصیه بودا« برای خودت چراغی باش و آن را به حقیقت درون خود بتابان. »را فراموش كنید.
۱۲- توجه خود را به هر آنچه برایتان خوشایند است معطوف نمایید.
۱۳- داستان های غم آور زندگیتان را بازگو و از آن داستانی خوش بسازید و برای فراموش نمودن گذشته تلخ خود از فراموشی كمك بگیرید و اگر گذشته ای نداشته باشید، مجبور به تنظیم آن نیستید.
۱۴- هر كس كه وارد زندگی شما می شود حتی به طور طولانی در نهایت می رود و شما به ارتباط مطلق خویش باز می گردید.
۱۵- در مورد وضعیت روابطتان در مورد خویش داوری منفی نكنید بلكه از همه آنها می توانید درس بیاموزید؛ به طور كلی بر چیزهای سطحی و كم عمق زندگی توجه زیادی نگذارید.
۱۶- هر فكر بدی كه در باره دیگران دارید همان چیزی است كه در مورد خودتان می اندیشید و هر تلاشی برای آزار دادن و یا انتقام گرفتن از دیگران در حقیقت چاهی است كه بر سر راه خود حفر می كنید.
۱۷- سعی در راضی كردن همه و نادیده گرفتن تپش های درونی خودتان فرمول شكست خوردن است.
۱۸- در مورد آینده نگران نباشید. سعی كنید از امروز تان لذت بیشتری ببرید هرچه آرام تر باشید و نقش خودتان را راحت تر بپذیرید مؤثرتر و سازنده تر خواهید شد.
۱۹- فهرستی از همه آنچه كه شما را از دوست داشتن خودتان دور می كند تهیه نمایید مانند چاقی، حسادت، عصبیت، اعتیاد، ناهماهنگی، نارضایتی و...
۲۰- از تكرار رفتارهایی مانند هیجانات بی موقع، ترس و احساس گناه پرهیز نمایید در مقابل عشق و بخشش را جایگزین آنها نمایید.
۲۱- از رنج دیگران و دوستان هرگز سرخوش نشوید حتی از رنج دشمنانتان و خود را جدا از دیگران ندانید و بالاخره این كه اگر به عشق توجه داشته باشید نگران واكنش دیگران نسبت به خودتان نخواهید بود.
و در پایان همواره به یاد داشته باشید خداوند شما را با عشق كامل و جاودانی آفریده، بنابر این اجازه دهید افكار شما در عشق بماند و اعمال شما از عشق جان بگیرد تا از خاطرات تلخ و ناخوشایند كه مملو از ترس و تردید و اضطراب هستند، این افكار در صورت غلبه می توانند شما را به قهقرای ناكامی و تاریكی فرو ببرند بنابر این آنها را رها كنید و روح خود را به سوی اغنا شدن هدایت نمایید، به خاطر گذشته، اكنون را سرزنش نكنید، و سعی نمایید با تسلیم ، رضا و صبر لحظات كنونی زندگی خود را دریابید.

منبع : روزنامه کیهان