شنبه, ۱ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 20 April, 2024
مجله ویستا

افسردگی‌ خفیف‌ (دیس‌تایمی‌)


افسردگی‌ خفیف‌ (دیس‌تایمی‌)
● اطلاعات‌ اولیه‌
افسردگی‌ خفیف‌ (دیس‌تایمی‌) عبارت‌ است‌ از افسردگی‌ مزمن‌ همراه‌ با علایمی‌ كه‌ خفیف‌تر اما درازمدت‌تر از علایم‌ دوره‌های‌ شدید افسردگی‌ هستند. شروع‌ افسردگی‌ خفیف‌ معمولاً بی‌ سروصدا است‌ و بسیاری‌ از افراد متوجه‌ تغییر در زندگی‌ خود نمی‌شوند. علایم‌ ممكن‌ است‌ در دوران‌ كودكی‌ یا نوجوانی‌ آغاز شوند و تا ماه ها و شاید سال ها ادامه داشته باشد.
● علایم‌ شایع‌
افسردگی‌ خفیف‌ این‌ طور تعریف‌ می‌شود: وجود چندین‌ مورد از علایم‌ زیر در اغلب‌ ساعات‌ روز و در اغلب‌ روزها به‌ مدت‌ دو سال‌ یا بیشتر (یك‌ سال‌ در كودكان‌ یا نوجوانان‌) به‌ طوری‌ كه‌ فرد هیچگاه‌ بیش‌ از دو ماه‌ رها از این‌ علایم‌ نبوده‌ باشد:
▪ نداشتن‌ اشتها یا برعكس‌ پرخوری‌
▪ مشكلات‌ خواب‌ (خواب‌ زیاد یا كم‌)
▪ فقدان‌ انرژی‌؛ احساس‌ خستگی‌ در تمام‌ اوقات‌
▪ مشغولیت‌ ذهنی‌ زیاد درباره‌ احتمال‌ شكست‌ در كارها و بی‌كفایتی‌، و نیز داشتن‌ افكار منفی‌ (ناامیدی‌)
▪ احساس‌ تأسف‌ برای‌ خود؛ منفی‌ بافی‌
▪ نداشتن‌ بازده‌ كاری‌ مناسب‌ در خانه‌ و محل‌ كار
▪ مشكل‌ در تمركز و تصمیم‌گیری‌
▪ نداشتن‌ علاقه‌ یا لذت‌ نبردن‌ از فعالیت‌های‌ لذت‌بخش‌ یا فعالیت‌های‌ اجتماعی‌
▪ تحریك‌ پذیری‌
▪ گریه‌ كردن‌ بدون‌ دلیل‌
▪ زیاد ایراد گرفتن‌ یا شكایت‌ كردن‌
▪ شكاك‌ بودن‌
● علل‌
احتمالاً در اثر تركیب‌ عوامل‌ ژنتیكی‌، نحوه‌ بزرگ‌ شدن‌ و تربیت‌، و نیز عوامل‌ روانی‌ (مثل‌ از دست‌ دادن‌ شغل‌ یا طلاق‌) به‌ وجود می‌آید.
● عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر
سابقه‌ خانوادگی‌ افسردگی‌
● پیشگیری‌
راه‌ مشخصی‌ برای‌ پیشگیری‌ از آن‌ وجود ندارد. بهتر است‌ تغییرات‌ عمده‌ احتمالی‌ در زندگی‌ خود را پیش‌بینی‌ كنید و برای‌ آنها آمادگی‌ داشته‌ باشید.
● عواقب‌ مورد انتظار
به‌ بیشتر كسانی‌ كه‌ دچار افسردگی‌ خفیف‌ هستند می‌توان‌ با درمان‌ مناسب‌ كمك‌ كرد. امكان‌ دارد چندین‌ ماه‌ طول‌ بكشد تا علایم‌ رو به‌ بهبود بگذارند. گاهی‌ فرد تا زمانی‌ كه‌ تحت‌ درمان‌ قرار می‌گیرد و احساس‌ خوبی‌ پیدا كند متوجه‌ نمی‌شود كه‌ چقدر افسرده‌ بوده‌ است‌.
● عوارض‌ احتمالی‌
▪ بازگشت‌ افسردگی‌ و مزمن‌ شدن‌ آن‌؛ بروز دوره‌ شدید افسردگی‌
▪ سوء مصرف‌ الكل‌ یا وابستگی‌ به‌ آن‌
▪ سایر عوارض‌ به‌ وجود بیماری‌ زمینه‌ای‌ و نوع‌ آن‌ بستگی‌ دارند.
● درمان‌
▪ گرفتن‌ شرح‌ حال‌ و انجام‌ معاینه‌ بالینی‌ توسط‌ پزشك‌.
▪ بهترین‌ نتایج‌ با انجام‌ روان‌ درمانی‌ یا مشاوره‌ همراه‌ با دارودرمانی‌ حاصل‌ می‌شوند.
● چندین‌ تكنیك‌ روان‌ درمانی‌ در درمان‌ افسردگی‌ خفیف‌ مؤثر هستند:
▪ شناخت‌ یا رفتار درمانی‌ (هدف‌ آن‌ تغییر افكار منفی‌ به‌ افكار مثبت‌ است‌)؛
▪ درمان‌ روابط‌ بین‌ فردی‌ (هدف‌ آن‌ بهبود برقراری‌ روابط‌ با دیگران‌ است‌)؛
▪ تجزیه‌ و تحلیل‌ فرهنگی‌ (هدف‌ آن‌ تعیین‌ نقش‌ جامعه‌ در كم‌ شدن‌ عزت‌ نفس‌ و بروز احساس‌ بی‌عرضگی‌ و ناتوانی‌ در مقابله‌ با مشكلات‌، و نیز كمك‌ به‌ رفع‌ این‌ مشكل‌ است‌).
▪ مشاوره‌ شغلی‌ برای‌ بعضی‌ از این‌ افراد با این‌ هدف‌ كه‌ مشخص‌ شود آیا كارشان‌ مطابق‌ با خصوصیات‌ روانی‌ و رفتاری‌ آنها است‌ یا خیر.
▪ پیوستن‌ به‌ گروه‌های‌ حمایتی‌. این‌ گروه‌ها به‌ بسیاری‌ از افراد كمك‌ می‌كنند كه‌ در جمعی‌ كه‌ همگی‌ مشكلات‌ كمابیش‌ مشابهی‌ دارند، مشكلات‌ خود را مطرح‌ كنند و در این‌ بین‌، بذر دوستی‌های‌ زیادی‌ نیز ریخته‌ خواهد شد.
▪ از نوشیدن‌ الكل‌ اجتناب‌ كنید. اگر برای‌ ترك‌ آن‌ نیاز به‌ كمك‌ دارید به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نمایید یا با گروه‌های‌ حمایتی‌ مربوطه‌ تماس‌ حاصل‌ كنید.
▪ استرس‌ عاطفی‌ را در زندگی‌ خود كم‌ كنید. روش‌های‌ مقابله‌ با استرس‌ را یاد بگیرید.
● داروها
پزشك‌ شما ممكن‌ است‌ داروهای‌ ضد افسردگی‌ تجویز كند. امكان‌ دارد مصرف‌ دارو تا چندین‌ ماه‌ یا گاهی‌ چندین‌ سال‌ ضرورت‌ داشته‌ باشد. توجه‌ داشته‌ باشید كه‌ اگر یك‌ نوع‌ دارو مؤثر نبود، ممكن‌ است‌ داروهای‌ دیگری‌ وجود داشته‌ باشند كه‌ تأثیر خوبی‌ بگذارند، بنابراین‌ به‌ هیچ‌ عنوان‌ ناامید نشوید.
● فعالیت‌
محدودیتی‌ برای‌ آن‌ وجود ندارد. انجام‌ ورزش‌ منظم‌ توصیه‌ می‌شود.
● رژیم‌ غذایی‌
یك‌ رژیم‌ غذایی‌ طبیعی‌ و متعادل‌ داشته‌ باشید تا وضعیت‌ سلامت‌ شما در بهترین‌ حالت‌ حفظ‌ شود.
● در این‌ شرایط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نمایید
▪ اگر شما یا یكی‌ از اعضای‌ خانواده تان‌ علایم‌ افسردگی‌ خفیف‌ را دارید.
▪ اگر علایم‌ بدتر شوند یا علی‌رغم‌ درمان‌ رو به‌ بهبود نگذارند.
منبع : پایگاه اطلاع رسانی سلامت ایرانیان


همچنین مشاهده کنید