مالکیت فکری؛ لازمه رشداقتصادی

منابع زیر زمینی و طبیعی در همه سرزمین ها رو به اتمام است و نگرانی بشر از تامین نیازهای آینده او را به سمت استفاده از همه پتانسیل های موجود در طبیعت سوق می دهد و استفاده از این استعدادها نیازمند نو آوری وخلاقیت است...
جامعه ای می تواند در آینده به حیات خود ادامه دهد كه در آن افراد نوآور و صاحبان تفكر و اندیشه از جایگاه ویژه ای برخوردار و از امنیت كافی برای بروز افكار و اندیشه های خود برخوردار باشند و بدانند از مالكیت و سود مادی و معنوی حاصل از تفكر خود بی بهره نخواهند ماند.
در دنیایی كه نرم افزار و فكر افزار حاكم مطلق آینده است این انسان های دانش محور هستند كه به جای ذخایر رو به پایان زیر زمینی و رو زمینی مورد توجه قرار می گیرند و فضایی مناسب برای بروز افكار و اندیشه های آنها فراهم می گردد. اما واقعیت این است كه بسیاری از مخترعان و محققان ما، از بیم بی بهره ماندن از حاصل فكر و تلاش و تحقیق خود حاضر نیستند آن را عرضه كنند واین خطری است كه آینده جامعه را تهدید می كند.
شاهره های اطلاعاتی و اینترنت كه در یك نگاه وسیله ای برای روان سازی اطلاعات و افكار و اندیشه ها در سراسر جهان هستند، می توانند براحتی افكار و اندیشه ها را از جوامعی كه مجال رشد نیافته اند به سوی بهره برداری در جوامع پیشرفته سوق و به جای مغزهای متفكر،‌ فكر و اندیشه آنها را از جامعه مهاجرت دهند.
بدون شك اقتصاد مملكت ها بر پایه معلوماتشان خواهد چرخید »توانا بود هر كه دانا بود« و مهمترین دارایی های یك اقتصاد، مالكیت فكری است و البته طبیعی است كه فناوری و تبدیل فكر و اندیشه به محصول و ایجاد ارزش افزوده به عنوان سوخت رشد اقتصادی مطرح است.
اجتماع ما اجتماع علم و دانش است و این دانش و دانایی می تواند ما را در دنیا به تواناترین كشور تبدیل كند. اما قبل از آن باید به حفظ یك موضوع پر ارزش یعنی مالكیت فكری (Intelectual Property) توجه نماییم . باید زمینه را برای بروز تحقیق و نوآوری و تبدیل آن به محصول فراهم كنیم و با ایجاد ساختاری برای حفظ مالكیت فكری افراد، دغدغه های موجود مخترعان و نوآوران و نوآفرینان را رفع نماییم كه اگر اینگونه نباشد فكرها به خارج از كشور مهاجرت خواهند كرد هر چند صاحبان آنها در داخل باشند.

منبع : ماهنامه امواج برتر