مهار کردن خشم - ANGER MANAGEMENT

سال تولید : ۲۰۰۳
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : بَری برناردی و جک جاراپوتو
کارگردان : پیتر سیگال
فیلمنامه‌نویس : دیوید دورفمن
فیلمبردار : دانلد مک آلپاین
هنرپیشگان : آدام سندلر، جک نیکلسن، جان تورتورو، جاناتان لاخرن، لوییس گوسمان، آلن کاورت، کریستا آلن و جنیووری جونز
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۶ دقیقه


̎دیو بازنیک̎ (سندلر) تاجر خونسرد و آرامی است که پس از یک سلسله سوءتفاهم‌های غریب در جریان سفرهای هوائی، به ایجاد مزاحمت برای خدمهٔ پرواز و مسافران متهم می‌شود. او دادگاهی می‌شود و قاضی محکومش می‌کند که یک دورهٔ روان‌درمانیِ ̎مهار کردن خشم̎ را بگذراند. دیری نگذشته که ̎دیو̎ خود را با ̎دکتر بادی رایدل̎ (نیکلسن)، روان‌درمان‌گری معروف رودررو می‌بیند. ̎دیو̎ در جلسات روان‌درمانی‌ای شرکت می‌کند که هم‌راه با عده‌ای واقعاً پریشان‌حال برگزار می‌شود؛ این عده از جمله عبارتند از: ̎چاک̎ (تور تورو) کلاهبردار سابق، ̎نیت̎ (لاخرن) دیوانهٔ ورزش، ̎لو̎ (گوسمان) خودخوری مجنون، ̎اندرو̎ی خودمحور (کاورت) و ̎جینا̎ (آلن) و ̎استیسی̎ (جونز)، نوستارگان سابق که هر دو به نوعی حالشان خراب است. نشست و برخاست با این جماعت، اوضاع ̎دیو̎ را واقعاً به هم می‌ریزد. بعداً وقتی ̎بادی̎ تصمیم می‌گیرد جهت درمان‌های فوری و ضروری به خانهٔ او اسباب بکشد، ̎دیو̎ متوجه می‌شود که ̎بادی̎ خودش هم عصبانیت‌های خاص خودش را دارد که باید درمان شوند و هیچ‌کس هم به اندازهٔ ̎دیو̎ این‌قدر راحت نمی‌تواند آن خشم و عصبانیت فروخفته را از وجود ̎بَری̎ بیرون بکشد.
● چگونه یکی از بهترین بازی‌های سندلر، می‌تواند کنار یکی از بدترین بازی‌های نیکلسن باشد؟ پاسخ در فیلم مهار کردن خشم نهفته است، جائی‌که استعداد و نبوغ نیکلسن اجاره می‌شود، تا استعداد بازیگری سندلر نمود یابد (سندلر یکی از تهیه‌کنندگان فیلم هم است). فیلم‌نامهٔ سرهم‌بندی شده و پر از حفرهٔ فیلم را طبق معمول قرار است شوخی‌های مجرد و مستقل جذاب و البته حضور سنگین این دو بازیگر جبران کند. در لحظاتی این اتفاق می‌افتد، اما به‌خصوص در پایان فیلم جائی‌که ماجرا از سر تا ته، سرهم‌بندی می‌شود، فیلم را تنها با یک کلمه می‌شود توصیف کرد: ابلهانه. سندلر، در فیلم عشق پریشانِ پل توماس آندرسن (۲۰۰۲) درخشان و غافل‌گیرکننده بود. در کمدی‌های اخیرش، به شکل آزارنده‌ای قرار است ترکیبی از دوران اوج جیمز استوارت و جیم کری باشد. سنتزی که ندید هم می‌توان نتیجه‌اش را حدس زد.