پنجشنبه, ۱۹ مهر, ۱۴۰۳ / 10 October, 2024
مجله ویستا

جوانی - THE YOUTH


جوانی - THE YOUTH
سال تولید : ۲۰۰۴
کشور تولیدکننده : هند
محصول : مانی راتنام و گ. سرینیواسان
کارگردان : راتنام
فیلمنامه‌نویس : آنوراگ کاشیاپ و راتنام
فیلمبردار : راوی ک. چاندران
آهنگساز(موسیقی متن) : ا. ر. رحمان
هنرپیشگان : آجای دوگان، آبهیشک باچان، ویوک اوبروی، اوم پوری، رانی موکرجی، کارینا کاپور و آنانت ناگ
نوع فیلم : رنگی، ۱۶۰ دقیقه


داستان سه زندگی جدا از هم. در یک سو ̎مایکل موکرجی̎ (دوگان) معلمی است که سعی دارد از قدرت شاگردانش برای تغییر در ساختار سیاسی قدرت استفاده کند؛ یک ایده‌آلیست عمل‌گرا که زندگی‌اش را وقف هدف کرده است. ماجرای دوم متعلق به ̎لالان̎ (باچان) است؛ کسی که می‌خواهد زندگی آرامی را با همسرش، ̎شاشی̎ (موکرجی) سپری کند اما در گذر زمان تبدیل به تروریست می‌شود. سومین نف ̎ارجون̎ (اوبروی) است، جوانی که فارغ از بازی‌های سیاست، آینده‌ای پر از پول را برای خودش می‌خواهد و در جست‌وجوی این رؤیا، راهی آمریکا می‌شود؛ جائی‌که آشنائی با یک دختر به‌ظاهر معمولی ولی عجیب به نام ̎میرا̎ (کاپور) انتظارش را می‌کشد. تقدیر این سه اما بی‌ارتباط به هم نیست.
● این فیلمی است که ثابت می‌کند جایگاه راتنام آن‌قدر تثبیت شده هست که بتواند هر داستانی را با هر میزان از پیچیدگی، با آدم‌هائی که دوست دارد در کارش بازی کنند و با بهترین گروه فنی ممکن در دل بالیوود جلوی دوربین ببرد. جوانی یک‌جور ̎قاچاق̎ (استیون سودربرگ، ۲۰۰۰) در روایت هندی‌اش است. راتنام که به شکل عجیبی سه قهرمان دارد، ضدقهرمان وارد قصه‌اش نمی‌کند و تنها سعی می‌کند با کنار هم گذاشتن قطعات پازل این سه زندگی به یک روایت از زندگی در هند امروز برسد؛ کاری که در آن به شدت موفق است. خارج از هیاهوی سیاسی فیلم‌های مهمش مثل بمبئی (۱۹۹۵)، از قلب (۱۹۹۸) و بوسهٔ کوتاه روی گونه (۲۰۰۲)، این‌جا راتنام این فرصت را یافته تا تسلطش را به روایت یک درام نشان دهد و البته به فیلم‌های محبوب این سال‌هایش هم ادای دینی کند. مهم‌ترین این ادای ‌دین‌ها هم رابطهٔ میان ̎لالان̎ و ̎شاشی̎ است که به شدت رابطهٔ ̎ساتیا̎ و ̎شفالی̎ را در ساتیا (۱۹۹۸) رام گوپال وارما (یکی از تهیه‌کنندگان از قلب و از دوستان نزدیک راتنام) را به یاد می‌آورد. بازی‌های فیلم خوب و در مورد دوگان و کاپور فوق‌العاده است و موسیقی فیلم که به روال همیشگی کارهای راتنام، آن را رحمان ساخته، باز هم از برگ‌های برندهٔ کار راتنام به شمار می‌آید.