فضاهای جنگلی ، استان گیلان

جنگل‌های شمالی ایران و به ویژه جنگل‌های گیلان، تنها بازمانده جنگل‌های طبیعی و تجاری كشور و بقایای یك ثروت ملی، تاریخی و طبیعی‌اند. در سرزمین خشك ایران كه مساحت چنگل‌های آن بسیار اندك است و در هر سال در حدود 50 تا 60 هزار هكتار از منابع جنگلی محدود آن نیز نابود می‌شود. هر واحد جنگلی به تنهایی یك فرهنگ و یك هویت و حتی یك میراث تاریخی و ملی است؛ میراثی كه تنها در محدوده‌هایی از ایران هنوز پابرجاست و با تلاش فراوان در برابر جبر زمان مقاومت می‌كند تا زندگی خود، همه‌ انسان‌ها و جانورانی را كه به آن وابسته‌اند، حفظ كند. پوشش جنگلی در ناحیه‌های جلگه‌ای، در سال‌های گذشته به شدت كاهش یافته و جای خود را به كشت‌زارهای جدید داده است. اما با این همه، هنوز هم در امتداد جاده‌های اصلی، بقایای جنگلی به صورت انبوه یا نیمه متراكم دیده می‌شوند. جذابیت جنگل‌های گیلان در تنوع گونه‌های جنگلی آن‌هاست. ویژگی دیگر جنگل‌های گیلان، سرسبزی بستر آن است كه مانند فرشی از چمن گسترده است. جنگل‌های گیلان، امكانات شایان توجهی را از نظر تغذیه حیات‌وحش و پر كردن اوقات فراغت مردم فراهم ساخته است. محیط طبیعی آن، حتی بدون تجهیزات كافی در كوهپایه‌ها نیز قابلیت‌های تفرجگاهی فراوان دارد. توسعه‌ راه‌های ارتباطی از میان دره‌هایی كه كوه و جنگل را به هم پیوند می‌دهند، امكان برقراری گشت‌های گردشگری برای گذشتن از دل جنگل‌ها و دستیابی به دریا را آسان كرده است. در پهنه سرزمین گیلان نواحی ییلاقی و محورهای جهانگردی بسیار زیبایی پدید آمده‌اند كه معروف‌ترین آنها عبارت‌اند از: محور ماسوله و ییلاقات آن، محور و ییلاقات دیلمان، محور و ییلاقات رحیم‌آباد - گرماب دشت و كوجید، محور و ییلاقات اسالم به خلخال، محور و ییلاقات قلعه رودخان، نواحی ییلاقی امام‌زاده ابراهیم و امام‌زاده اسحاق (ع)، نواحی ییلاقی رستم‌آباد و سلانسر، ییلاقات دره اشكور و دره گوهررود و مارلیك.