براساس پیش‌بینی‌های ناسا تابستان‌های بسیار داغی را در پیش رو خواهیم داشت

بر اساس مطالعه‌ای جدید صورت گرفته توسط ناسا نشان می‌دهد که گرمای ناشی از گازهای گلخانه‌ای ممکن است میانگین دمای تابستان را در شرق ایالات متحده در حدود ۱۰ درجه فارنهایت (درحدود ۵/۵ درجه سانتیگراد)تا دهة ۲۰۸۰ میلادی افزایش خواهد یافت. باری لین رئیس موسسه فضایی ناسا و دانشگاه کلمبیا می‌گوید: "پتانسیلهای زیادی برای شکل گیری تابستانهای بسیار داغ در آینده وجود دارد بویژه در تابستانهای با بارندگی کمتر از میانگین طولانی مدت".
یافته ها نشان می‌دهند که میانگین کنونی دمای روزانه شرق ایالات متحده در تابستان از اوایل تا اواسط دهه ۸۰ (درجه فارنهایت) لغایت اوایل تا اواسط دهة ۹۰ به احتمال فراوان صعود خواهد کرد. در فصول انتهایی سال زمانیکه بارندگی گاهی اوقات کاهش می‌یابد، حداکثر دمای روزانه ژولای تا آگوست به مقدار میانگین ۱۰۰ الی ۱۱۰ درجه فارنهایت در شهرهایی همچون شیکاگو، واشنگتن و آتلانتا خواهد رسید.
برای رسیدن به یکسری نتایج محققین آمار ۳۰ سالة بارندگی و درجة حرارت را تجزیه و تحلیل کرده و از شبیه‌سازی مدلهای کامپیوتری که شرایط خاک، اتمسفر و اقیانوس را بررسی می‌کنند نیز استفاده کردند و در نهایت تغییرات اعمال شده در گازهای گلخانه‌ای را بررسی نمودند. شبیه‌سازیها با استفاده از تلفیق یک مدل پیش بینی آب و هوا که در دنیا مورد استفاده قرار می‌گیرد و مدل جهانی توسعه یافته توسط موسسه گودارد ناسا برای مطالعات فضایی، تهیه گردید.
مدل جهانی یکی از مدلهایی است که در حال حاضر در ارائه گزارشهای آب و هوایی توسط موسسه مربوط به تغییرات آب و و هوایی IPCC استفاده می‌شود، در این مطالعه برای مشخص کردن تغییرات آینده در الگوهای چرخشی اتمسفری با مقیاس بالا بواسطة ایجاد گازهای گلخانه‌ای مورد استفاده قرار گرفته شده است. سپس این اطلاعات به مدل پیش بینی آب و هوا جهت پیش بینی تغییرات درجه حرارت تابستان تا تابستان در شرق ایلات متحده در طول دهة ۲۰۸۰ تزریق گردید.
مدل آب و هوا نشان داد که درجه حرارت سطحی در طول تابستان زمانیکه فرض گردید انتشار دی اکسید کربن بطور مستمر دو درصد در سال افزایش یابد، رشد داشته است.
استفاده از مدل پیش بینی آب و هوا در این تحقیق بسیار مفید بوده است بدلیل اینکه جزئیات اقلیم در آینده را در مقیاس جغرافیایی کوچکتر از مدلهای جهانی با فراهم کردن شبیه‌سازیهای قابل اطمینان نه تنها در مقادیر بارندگیهای تابستان بلکه در دورة تناوب و در طول زمان آن مورد ارزیابی قرار می‌دهد. این یک قابلیت مهمی برای پیش بینی دمای تابستان است بخاطر اینکه درجه حرارتهای روزانه مشاهده شده معمولا در روزهای بدون باران بالاتر از زمانیست که بارندگی در حد نرمال است.
همچنین آمار اقلیم مشاهده‌ای نشان می‌دهد که درجه حرارت سطحی دریا در اقیانوس آرام تاثیر عمده‌ای را بر درجه حرارت تابستان در شرق ایالات متحده داشته است. آبهای نسبتا سرد در شرق اقیانوس منجر به سیستمهای با فشار بالا در تابستان در سرتاسر شرق گردید که مانع طوفانها و کاهش بلرندگی تا زیر تراز نرمال شده است.
مدل جهانی بارش را با فراوانی بالا شبیه سازی نمود، بطوریکه درجه‌حرارتهای سطحی آن حساسیت مناسبی را با تغییرات سالانه در درجه حرارتهای سطح اقیانوس آرام نداشته است. از آنجایی که مدل پیش بینی آب و هوا بارش تابستان را با دورة تناوب و زمان بسیار قابل اطمینان تر از مدل جهانی شبیه‌سازی کرده است، پیش‌بینی های درجه حرارت بالای روزانة آن نیز برای آینده با دقت بالا قابل اعتمادتر است.
در مقایسه، محققین می‌گویند که تعدادی از مدلهای مورد استفاده در مطالعات قبلی پیش بینی تغییرات آینده اقلیم بارندگی را با تناوب بالاتری نسبت به آنچه که در این روزها اتفاق می‌افتد، پیش بینی کرده اند. بنابراین، این مدلها بیشتر تمایل به تخمین کمتر مقدار گرما در آینده بواسطة انعکاس تابش خورشیدی به فضا قبل از اینکه بتواند زمین را گرم کند و با شبیه سازی تبخیر بیشتر از سطح مرطوب دارند.

محمد فرامرز