میزان برخورداری بیماران روانپزشکی از خدمات بستری در اورژانس های روانپزشکی

● هدف:
بررسی میزان برخورداری بیماران روانپزشکی مراجعه کننده به اورژانس روانپزشکی بیمارستان های امام حسین (ع) و طالقانی شهر تهران که با وجود نیاز به بستری، بستری نمی شوند و نقش کمبود تخت در آن و خطر خودکشی در این افراد در صورت عدم بستری هدف های این پژوهش است.
● روش:
در این پژوهش توصیفی - مقطعی که از مهر تا بهمن ۱۳۸۳ در این دو بیمارستان انجام شد، دستیاران روانپزشکی کشیک اورژانس با همه بیمارانی که طی ۲۴ ساعت کاری به اورژانس روانپزشکی مراجعه نموده بودند، مصاحبه کردند و داده ها در پرسش نامه ثبت گردید.
● یافته ها:
۴۲۶ مورد مراجعه به اورژانس روانپزشکی (۳۴۷ مورد در بیمارستان امام حسین (ع) و ۷۹ مورد در بیمارستان طالقانی) بررسی گردیدند. میانگین سنی مراجعان ۳۲.۸ سال بود. %۵۰.۲ مرد و %۴۹.۸ زن بودند. %۷۷.۹ مراجعان نیاز به بستری داشتند که از این موارد، %۴۴.۶ بستری نشدند و %۳۹.۱ از موارد بستری نشده خطر خودکشی متوسط یا بالاتر داشتند. علت عدم بستری در %۹۳.۲ موارد عدم وجود تخت خالی بود. مراجعان دارای تشخیص اختلال سایکوتیک و خلقی، با مدت بیشتر بیماری، خطر خودکشی بیشتر و سابقه اقدام به خودکشی، با وجود نیاز بیشتر به بستری، تفاوت معنی داری از نظر احتمال بستری نداشتند. از سوی دیگر افراد سوء مصرف کننده مواد و افراد با فاصله کمتر از آخرین اقدام به خودکشی، با وجود نیاز بیشتر به بستری، به طور معنی داری کمتر بستری شدند (p<۰.۰۰۱) و افرادی که به علت خطر صدمه به خود، دیگران یا هر دو مورد نیاز به بستری داشتند، به طور معنی داری کمتر از سایر موارد بستری گردیدند (p<۰.۰۱). در رگرسیون لجستیک تنها دو عامل جنسیت زن و تحصیلات با odds ratio به ترتیب ۲.۶۳ و ۰.۹۳ و سطح معنی داری به ترتیب ۰.۰۰۱ و ۰.۰۵، بر احتمال بستری شدن در صورت نیاز به بستری موثر بودند.
● نتیجه گیری:
به نظر می رسد با کمبود جدی تخت کافی برای بستری موارد نیازمند بستری روبه رو هستیم و شدت نیاز بیمار به بستری، تعیین کننده احتمال بستری او نیست.

نوید خلیلی
محمدتقی یاسمی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی