ذبیح‌الله بهروز

جنسیت: مرد
نام پدر: میرزا ابوالفضل ساوجی
تولد و وفات: (۱۲۷۰-۱۲۶۸ -۱۳۵۰) شمسی
محل تولد: ایران - تهران (نیشابور؟)
شهرت علمی و فرهنگی: شاعرف منجم و نویسنده
تحصیلات مقدماتی خود را در مدارس ادیب و آمریکایی فراگرفت و با زبان انگلیسی آشنا شد. وی پس از آن برای تکمیل علوم ادبی و عربی به قاهره رفت و مدت ده سال در آنجا ماند. از آنجا به انگلستان رفت و در آنجا به‌معاونت پروفسور براون و نیکلسون درآمد و به‌تدریس پرداخت. پس از چندی به آلمان رفت و از آنجا به ایتالیا و سپس به‌ایران بازگشت. بهروز در مدرسۀ دارالفنون به‌ تدریس پرداخت. او نویسنده‌ای محقق ، زبان‌شناس و آشنا به فرهنگ قبل از اسلام بود. ذبیح نخستین کسی بود که در شیوۀ پژوهش‌‌های ایرانشناسان غربی شک کرد و اشتباهات و غرض‌ورزی‌‌های آنان را متذکر شد. در ستاره‌شناسی ایرانی نظر علمی رصدی را مطرح کرد و ستاره‌شناسی و گاه‌شماری دولت ایرانیان را در زمان زرتشت کشف کرد. وی در تهران درگذشت. برخی از آثار او: "زبان ایران ، فارسی یا عربی"؛
نمایشنامۀ شاه ایران"؛ "منتخبات دیوان حافظ"؛ "منتخبات رباعیات خیام"؛ "منتخبات کلیات سعدی"؛ "موش و گربه"؛ خط و فرهنگ".

منبع : مطالب ارسالی