مهمانی خــدا

ماه رمضان، ماه خداوند، ماه نزول قرآن و از شریف‌ترین ماههای سال است. ماه رمضان نهمین ماه از ماههای قمری و بهترین ماه سال است.پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: ای بندگان خدا، ماه خدا با برکت و رحمت و آمرزش به سوی شما روی آورده است، ماهی که نزد خداوند بهترین ماه‌ها‌ست. روزهایش بهترین روزها، شب‌هایش بهترین شب‌ها و ساعاتش بهترین ساعات است، در این ماه به مهمانی خدا فراخوانده شده‌اید و از جمله اهل کرامت قرار‌ گرفته‌اید. در این ماه نفس‌های شما تسبیح، خواب شما عبادت، عمل‌هایتان مقبول و دعاهایتان مستجاب است، پس با نیت درست و دلی پاکیزه، پروردگارتان را بخوانید تا شما را برای روزه داشتن و تلاوت قرآن توفیق دهد. فرد بدبخت کسی است که از آمرزش خدا در این ماه عظیم محروم شود، با گرسنگی و تشنگی در این ماه به یاد گرسنگی و تشنگی قیامت باشید.
پیامبر (ص) وظیفه روزه‌داران را این‌گونه می‌شمارد: صدقه بر فقیران، احترام به سالخوردگان، توجه به کودکان، صله ارحام، حفظ زبان و چشم و گوش از حرام، مهربانی به یتیمان و نیز عبادت و سجده‌های قدردانی، نماز، توجه، صلوات، تلاوت قرآن و فضیلت احکام (مفاتیح الجنان، تفسیر نمونه، ج ۱. ص ۶۳۴)
ایرانی‌ها، سنت‌‌های قشنگی برای این ماه دارند، سنت‌هایی که شکل خاص خودش را دارد. امیدواریم این سنت‌ها هیچ‌گاه فراموش نشود، صدای پای رمضان که در کوچه و خیابان می‌پیچد، ناخودآگاه همه چیز رنگ و بوی تازه‌ای به خود می‌گیرد.روز اول ماه رمضان پیش از اولین افطار چهره شهرهای ایران کاملا صدای پای رمضان را می‌شنوند. از بوی آش‌رشته گرفته تا سنگک داغ سر کوچه. گر‌چه پیش از افطار، چهره شهرهای بزرگ به‌ویژه تهران پایتخت هم دیدنی‌ است، شهر بخاطر ترافیک گره‌ای می‌خورد که شاید گاهی اوقات آرزو کنی، پیش از افطار دیگر در خیابان نباشی...
اما ماه رمضان جزو معدود زمان‌هایی است که زندگی ماشینی مردم شهرهای بزرگ را تحت تاثیر قرار می‌دهد، چرا که خانواده‌های گرفتار، فرصت پیدا می‌کنند که سر یک سفره غذا بخورند و دور هم باشند، زمانی که صدای ربنا در کوچه و خیابان می‌پیچد، روح و روان شما را به سوی یک فضای روحانی می‌کشاند. از طرفی شاید در طول سال خانواده‌ها کمتر به دید و بازدید یکدیگر بروند، اما رمضان فرصت خوبی است تا آنان افطار را در کنار هم باشند.
در این ماه کوچه و خیابان ویژگی‌های خاص خود را دارد، صف‌های طولانی نان پیش از افطار و صف حلیم و آش‌رشته و شله‌زرد هم برای خود جذابیت‌های خاص دارد. از کودکی‌مان با این ویژگی‌ها آشنا بودیم و همچنان ادامه دارد، البته باید بوی زولبیا و بامیه تازه و روزه کله گنجشکی بچه‌ها را هم اضافه کرد. پیرمردی می‌گوید: دلم برای رمضان‌های دوران کودکی‌ام تنگ شده است. آن روزها رمضان هم حال و هوای دیگری داشت. شهرها آنقدر شلوغ نشده بودند، همسایه‌ها از حال همدیگر باخبر بودند. این مرد قدیمی که نزدیک به ۸۰ سال سن دارد می‌گوید: متاسفانه تجملات و جنبه‌های مادی وارد معنویات شده است، عده‌ای با مشکلات مادی مواجه‌اند و عده‌ای دیگر به سفره‌های افطار به دید تجملات نگاه می‌کنند و این اصلا خوب نیست.
پای صحبت قدیمی‌ها که بنشینید، به خصوص پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها، خیلی‌های‌شان بر این عقیده‌اند که دلمان برای آن زمان تنگ شده است و از اینکه در یک زندگی ماشینی غرق شده‌ایم، خسته‌ایم.
مادرم می‌گوید: آن‌زمان‌ها، پس از افطار چادر گلی‌ام را سر می‌کردم و با مامان بزرگ به مسجد محله می‌رفتیم، آن‌زمان‌ها، باید تمامی اهل خانه، نماز را در مسجد می‌خواندند، آن‌هم به صورت جماعت...
هنوز هم در شهرهای ایران به خصوص شهرهای کوچک هستند افرادی که سحر از خواب بلند می‌شوند و در تک‌تک خانه‌ها را می‌زنند تا کسی خواب نماند اما در شهرهای بزرگ این سنت به فراموشی سپرده شده است. اما حکایت بچه‌کوچولوها، هم خیلی جالب است، آنهایی که می‌خواهند اولین روزه‌های خود را تجربه کنند و بابا، مامان‌ها را متوجه کنند که بزرگ شده‌اند...
روزه‌های کله گنجشکی آنان هم در نوع خود جالب توجه است، ضمن این‌که خیلی از آنان دور هم نشستن اقوام را در افطار بسیار دوست دارند چرا که در کنار دیگر بچه‌های فامیل به بازی می‌پردازند و این بهانه‌ای است برای این‌که گردهم جمع شوند...
باید توجه داشته باشیم که ماه رمضان ماه مهربانی است نه ماه خشم و ستیزه‌جویی، نباید تنها چیزی نخوریم و بگوییم روزه گرفته‌ایم، بلکه باید مراقب رفتارمان باشیم و آن را به کنترل خود درآوریم. ناخواسته در کوچه و بازار و سرکار و خانه، دل کسی را نشکنیم، تندخویی نکنیم، محبت را همیشه همراهمان داشته باشیم، با روی گشاده با مردم رفتار کنیم. با رویی باز، ماه خدا را خوش‌آمد بگوییم و با مهربانی با یکدیگر رفتار کنیم. سنت‌هایمان را پاس بداریم، حق و ناحق نکنیم و یک‌ماه موازین شرعی و اسلامی را رعایت کنیم، تا شاید در این یک ماه عادت کنیم که در دیگر ماه‌های سال هم، انسان‌گونه زندگی کنیم چرا که ماه رمضان ماه نزول قرآن و از شریف‌ترین ماه‌های سال است، در این ماه درهای آسمان و بهشت گشوده و درهای جهنم بسته می‌شوند. عبادت در یکی از شب‌های آن‌ (شب قدر) بهتر از عبادت هزار ماه است.
در پایان اشاراتی به سخنان امیرالمومنین علی (ع) داریم که در این ماه به شهادت رسیده‌اند. امید داریم این سخنان گوهربار، آویزه گوش همه ما باشد...
ـ آن‌که تواناتر است، آسان‌تر می‌بخشد.
ـ آن‌که انتقام‌ می‌گیرد، یک روز خوشحال است و آن‌که می‌بخشد یک عمر.
ـ پوزش و عذرخواهی، دلیل خردمندی است.
ـ علم، نعمت بزرگی است که در زندگی تاج افتخار و پس از مرگ یادگار درخشانی خواهد بود.
ـ هر کس گفتارش راست باشد، بزرگی‌اش افزون یابد.
ـ آن‌کس که از لباس تقوی برهنه شود، به هیچ بهایی پوشیده نمی‌شود.
ـ بالاترین بخشش‌ها، رسانیدن حق است به صاحبش.
ـ هر دردی را درمانی است، جز بد اخلاقی که درمانی برای آن نیست.
ـ شخصی که در زندگی‌اش، ترک میانه‌روی کند، سرگردان است.
ـ تدبیر پیش از هر کاری، ترا از پشیمانی ایمن می‌کند.

محسن ربیعی

منبع : خانواده سبز