به ترین‌ میوه

«به» میوه‌ای ایرانی، خوش‌طعم و خوش عطر از خانواده سیب است و اولین بار در کوه‌های شمال ایران روییده است. این میوه دارای گونه‌های مختلف است که به صورت وحشی یا به صورت پیوندی تولید می‌شود...
گونه‌های وحشی یا جنگلی طعم ترشی دارند که زیاد مطبوع نیست اما از دانه‌های آن برای مصارف پزشکی استفاده می‌شود. «به» اصفهان گونه خوش عطر و طعمی ‌از این میوه است که با رنگ طلایی خود از سایر گونه‌ها متمایز می‌شود.
● خرید و نگهداری
«به» را فقط به رنگ زرد روشن تهیه کنید زیرا نوع سبز آن مانند بسیاری دیگر از میوه‌ها نرسیده و خیلی سفت است البته درصورتی که در میان به‌های خریداری‌شده، تعدادی سبزرنگ وجود دارد آنها را چند روز در دمای اتاق قرار دهید تا رسیده شوند. برای نگهداری بهتر این میوه خوب است آن را در پارچه یا کاغذ بپیچید و در یخچال قرار دهید. در این صورت می‌توانید آن را برای مدت زیادی نگهداری کنید. سعی کنید «به» را جدا از سایر میوه‌ها قرار دهید. پوست این میوه براق و معطر بوده و با لایه‌ای کرک ‌مانند به رنگ قهوه‌ای پوشیده شده است که آن را با ساییدن از بین می‌برند.
● خواص درمانی به
اطبای سنتی چینی سال‌ها است که این میوه و مشتقات آن را برای درمان بیماری‌های مختلف برای بیماران تجویز می‌کنند. اما به تازگی محققان دانشگاه‌، شینسوی ژاپن با تحقیق روی خواص آن متوجه شده‌‌اند که ترکیبات فنلیک موجود در این میوه می‌تواند موجب برطرف شدن زخم‌های معده شود و همچنین از به وجود آمدن مجدد آن جلوگیری کند. هیدروکسین‌های موجود در «به» هم برای درمان بیماری‌ها مفید هستند. آنتی‌اکسیدان‌های این میوه هم می‌توانند علیه بیماری‌های پوستی و همچنین سرطان‌ها عملکرد پیشگیرانه داشته باشند. پزشکان طب سنتی چین همچنین معتقدند ترکیبات فنلی این میوه می‌توانند خاصیت ضدآنفلوآنزای قوی داشته باشند. اما اصلی‌ترین خاصیت درمانی «به» که تقریبا در بسیاری از کشورهای آسیایی مثل چین، ایران، لبنان و کشورهای عربی و همچنین کشورهای حاشیه دریای مدیترانه شناخته می‌شود، درمان سرفه و گلودرد است. در عطاری‌های ایران، دانه و خود میوه به را برای جلوگیری از سردرد وسرفه و به اصطلاح نرم‌کننده سینه، تجویز می‌کنند. درمان اسهال و خونریزی گوارشی هم از دیگر خواص این میوه است که با تاثیر روی التهاب مخاط دستگاه گوارش این کار را انجام می‌دهد. میزان بالای فیبر این میوه موجب می‌شود که تا مصرف «به» خاصیت قابض بودن داشته باشد و جلوی اسهال را بگیرد. علاوه به اینها گفته می‌شود ترکیبات فنلی میوه «به» می‌تواند جلوی بیماری‌های قلبی را بگیرد. از مزیت‌های «به» این است که بسیاری از خواص آن با پخته شدن یا دم کردن تغییر نمی‌کند و در بعضی موارد حتی این خواص بیشتر هم می‌شوند، به همین دلیل می‌توان این میوه را به صورت پخته یا خام مصرف کرد.
● به؛ از پوست تا مغز
برای پوست کردن «به» ابتدا باید با شستشو، کرک‌های روی آن را پاک کنید و اگر ذرات گرد و غبار یا گل روی چین‌ها و قسمت‌های ناهموار آن وجود دارد، آن را تمیز کنید. سپس با احتیاط توسط چاقو و یا به وسیله یک پوست‌کن لایه نازک پوست روی «به» را بردارید. سپس آن را با یک کارد بزرگ از وسط نصف کنید و قسمت را به سه برش تقسیم کنید. حالا به راحتی می‌توانید با یک چاقوی نازک تمام هسته‌های «به» را خارج کنید. فقط به یاد داشته باشید «به» پوست شده به دلیل وجود آنتی‌اکسیدان‌های آن به سرعت اکسید می‌شود و تغییر رنگ می‌دهد. برای جلوگیری از این اتفاق می‌توانید تکه‌های «به» پوست شده را داخل مقداری آب و کمی آب لیمو نگهداری کنید.
● میوه‌ای برای زیبایی آشپزخانه
میوه «به» به شدت معطر است و نگهداری تازه آن در محیط آشپزخانه می‌تواند تا مدت‌ها بوی میوه تازه را در فضای آشپزخانه پخش کند. علاوه بر این آنها به تدریج که پخته‌تر می‌شوند تغییر رنگ می‌دهند و طلایی‌تر می‌شوند. به همین دلیل چیدن چند عدد «به» تازه و شسته شده در یک ظرف می‌تواند نمای زیبایی به محیط بدهد.
تایلندی‌ها حتی میوه«به» را داخل اتاق خواب و زیر تخت نگه می‌دارند تا همیشه بوی ‌طبیعی و ملایم به را در محیط اتاق حفظ کنند.
● ارزش غذایی
▪ محتویات ۱۰۰ گرم به
۶۰کیلوکالری / انرژی
۰۴/۰ گرم / پروتئین
۳/۱۵ گرم / کربوهیدرات
۱/۰ گرم/ چربی
۹/۱ گرم/ فیبر غیرقابل جذب
۵۳/۱۲ گرم/ قند
۸/۸۳ گرم/ آب
۴۰ میکروگرم ۴درصد/ ویتامین A
۴۰ میلی‌گرم ۱درصد/ ویتامین B۳‌ (نیاسین)
۰۴/۰ میلی‌گرم ۳ درصد/ ویتامین B۶
۸ میکروگرم یک درصد/ فولات ویتامین B۹
۱۵۰ میلی گرم ۲۵ درصد/ ویتامین C
۸ میلی‌گرم ۱ درصد/ کلسیم
۱۷ میلی‌گرم ۲ درصد/ منیزیم فسفر
۱۹۷ میلی‌گرم ۴ درصد/ پتاسیم
۴ میلی‌گرم/ سدیم

منبع : روزنامه سلامت