مولانا بدرالدین/ نورالدین هلالی جغتائی

جنسیت: مرد
تخلص: هلالی
تولد و وفات: ( ... - مقتول ۹۳۹/۹۳۶/۹۳۵) قمری
محل تولد: استرآباد
شهرت علمی و فرهنگی: شاعر
نسبت وی به ترکان جغتایی می‌رسد. در زادگاهش به تحصیل پرداخت و از آنجا به هرات رفت و به خدمت امیر علیشیر نوایی رسید و در سایهٔ او به کسب فضایل و فنون شاعری پرداخت. وی با سام میرزا صفوی (م۹۷۴/۹۷۵ق) صاحب تحفهٔ سامی" ، معاصر و معاشر بود. بعد از فوت سلطان حسین ، هرات به تصرف عبیدالله‌خان ازبک درآمد و هلالی به همراه گروهی از شیعیان یا متهمان به تشیع ، به وسیلهٔ عبیدالله‌خان به قتل رسیدند. البته گفته‌انمد که وی ابتدا مورد محبت خان ازبک و از ملازمان او بود تا آنکه مورد حسادت اطرافیان شاه قرا رگرفت و به شیعه بودن محکوم شد و به همین علت سلطان او را ابتدا به زندان افکند و پس از چندی در چهارسوق هرات به قتل رسانید. هلالی طبع شعر خوبی داشت. از او قصایدی در مدح عبیدالله‌خان و ائمهٔ اطهار (ع) به جای مانده است ، اما اهمیت وی بیشتر به سبب غزل‌های لطیف و پرمصمون او می‌باشد. از آثار او: مثنوی "شاه و درویش" ، در هزار و سیصد و چهل و پنج بیت؛ مثنوی "صفات العاشقین" ، در هزار و دویست و سی و هفت بیت؛ مثنوی "لیلی و مجنون"؛ "دیوان" شعر.

منبع : مطالب ارسالی