اردشیر معاذی تبریزی

جنسیت: مرد
نام پدر: حسن
تخلص: معاذی
تولد و وفات: ( ... ) ۸۳۷ قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: شاعر
از نسل معاذ بن جبل بود. وی مداح دربار شروان‌‌شاهیان و نزد آنان گرامی بود. امیر هوشنگ بن کاوس بن کیقباد (۷۷۴-۷۸۴ق) و امیر شیخ ابراهیم بن سلطان محمد ابن کیقباد (۷۸۰-۸۲۰ق) را مدح کرد. وی سفرهائی به آذربایجان ، گیلان و اران داشت. در گیلان در مدح رضی‌الدین کیا و امیر سیدرضا کیا ، که از حکام آن سامان بودند ، قصایدی را سرود. همچنین او در ۸۳۷ ق امیر ناصر کیا را مدح گفت. معاذی با کمال خجندی ، محمد عصار تبریزی ، بدیع تبریزی و سلمان ساوجی معاصر بوده است و عصار را به استادی ستوده است. از آثارش: "دیوان" شعر ، در پنج هزار بیت. وی ، بنا به گفتهٔ صاحب "تذکرهٔ شعرای آذربایجان" ، مناظره‌‌های زیادی دارد؛ از جمله ، "چنگ و نی"؛ "سیف و قلک"؛ "سهم و قوس"؛ "زلف و روی"؛ "آینه و شانه".

منبع : مطالب ارسالی