آر. دی. ا: استاندارد بین‌المللی جدید

● RDA چیست؟
RDA عنوان قواعد فهرست‌نویسی جدیدی است که بر پایه AACR که با سابقه‌ترین استاندارد موضوعی برای توصیف و دستیابی کتابشناختی در جهان است، استوار می‌باشد. RDA توسط کمیتۀ همکاری مشترک[۳] (JSC) [۱] به منظور تجدید نظر در AACR در حال تکمیل است.
● پیش از RDA
اصل AACR به قواعد فهرست‌نویسی پیشین برمی‌گردد. در سال ۱۸۴۱، قواعد فهرست‌نویسیِ پانیزی[۴]، برای موزۀ بریتانیا[۵] [۲]، ایده‌ای را پایه‌گذاری کرد که در آن هر کتاب بایستی در فهرست‌نویسی یک مدخل (شناسه) اصلی داشته باشد؛ در حالی که اثر کاتر[۶] با نام قواعد فهرست فرهنگی چاپی[۷][۳] که در سال ۱۸۷۶ منتشر شد، حاوی ۳۶۹ اصل در زمینه فهرست‌نویسی توصیفی، سرشناسه‌های موضوعی و برگه‌آرایی بود. پس از آن قواعد انگلیسی و آمریکایی جداگانه‌ای تا اواسط قرن ۲۰ مورد استفاده قرار گرفت.
دو مجموعه از اصول بین‌المللی به صورت توافقی در دهۀ ۱۹۶۰ تنظیم شد. اصول پاریس[۸] را کنفرانس بین‌المللی اصول فهرست‌نویسی[۹] در سال ۱۹۶۱ در پاریس تنظیم کرد [۴] که نمایندگانی از ۵۳ کشور در آن حضور داشتند و کار سیمور لابتزکی[۱۰] را تأیید کردند. اصول کپنهاگ[۱۱] نیز در جلسۀ بین‌المللی متخصصین فهرست‌نویسی[۱۲] در سال ۱۹۶۹ در کپنهاگ به تصویب رسید [۵] و انگیزه‌ای برای اتحادیه بین‌المللی انجمن‌های کتابداری[۱۳] (IFLA) [۶]، تا کار بر روی استاندارد بین‌المللی توصیف کتابشناختی[۱۴] (ISBD) [۷] را که برای اولین بار در سال ۱۹۷۱ منتشر شد، شروع کنند. ISBD، توصیف هر مورد را در حوزه‌های جداگانه‌ای سازماندهی می‌کند که عبارتند از: تکرار نام پدیدآورنده، ویرایش، اطلاعات خاص منابع، انتشار، توصیف ظاهری، فروست، یادداشت‌ها و تمایزگرهای شماره استاندارد.
چاپ اول AACR، در سال ۱۹۶۷ منتشر شد که به صورت دو متن انگلیسی و آمریکای شمالی مجزا بود. چاپ دوم (AACR۲) در سال ۱۹۷۸ منتشر شده و دو مجموعه از قواعد اصول را با هم ادغام کرد و همچنین آنها را با ISBD، همساز کرد. اصول اصلی AACR فهرست‌نویسی از مدارک موجود را شامل می‌شد تا برگرفتن اطلاعات از منابع خارجی و مفهوم ’منبع اطلاعاتی مادر‘، که در صورت وجود تناقض منبع ارجح است.
● RDA به چه علت مورد نیاز است؟
از زمان انتشار AACR در سال ۱۹۷۸، یک سری اصلاحیه‌ها و بازنگری‌ها در مورد متن AACR۲ انجام شده است. در سال ۱۹۹۷ JSC، متخصصینی را از سراسر دنیا به کنفرانس بین‌المللی اصول و تحولات آتی[۱۵] AACR در تورنتو[۱۶] دعوت کرد [۸]. شرکت کنندگان برخی از مسائل مرتبط را مانند اصول، محتوا در مقابل محمل اطلاعاتی، ساختار منطقی قواعد و پیوسته و جهانی کردن تعریف کردند. ویرایش‌های پس از چاپ ۱۹۹۷، بعضی مسائل را به طور محدود خاطر نشان کرد، اما نیاز به منابع جدید به شدت احساس می‌شد و مشخص بود که نمی‌توان به چاپ سوم AACR هم بسنده کرد.
این نظریه با مطالعه‌ای که ایفلا در سال ۱۹۹۸ بر نیازمندی‌های کاربردی رکوردهای کتابشناختی[۱۷] (FRBR) [۹] انجام داد حمایت شد و اهداف اصلی فهرست‌نویسی و اهمیت رابطه استفاده کنندگان جهت انجام وظایف اساسیِ ”جستجو“، ”تشخیص“،”انتخاب“ و ”کسب“ را خاطر نشان می‌کرد. این تحقیق، مدلی ذهنی از ذات و موجودیتی خلق کرد که مستقل از قالب‌های ارتباطات یا ساختارهای داده بود. در این مدل، اطلاعات حاوی مشخصه‌های اثر، بیان و جلوه بودند که به ذات برمی‌گردد (افراد، تنالگان، مفاهیم، اشیاء، رویدادها و اماکن). ساختار این مدل فرضی، همنشینی سطح اثر / بیان را ممکن می‌سازد. چالش ادغام این مدل و مفاهیمش در اصول فهرست‌نویسی نوین، منجر به تصمیم‌گیری در ایجاد RDA شد که بر AACR۲ اصلاح شده ارجحیت داشت؛ چون این امر فقط جایگزین کردن یک جمله با جمله دیگر در AACR نیست بلکه اغلب بازنویسی کامل متن هر بخش را لازم دارد.
بنابراین این سؤال مطرح می‌شود که چه نکات و مشکلاتی در AACR۲ وجود دارد که نیاز به RDA را نمایان می‌کند؟
● ساده‌سازی
قواعد، در طول زمان، پیچیده‌تر شده‌اند زیرا همیشه می‌خواسته‌اند که این قواعد همۀ قالب‌های منابع پیچیده و مختلف را پوشش دهند. به دنبال قواعد کلی، یک سری قواعد خاص است که کتاب‌ها و دیگر مواد چاپی، مواد جغرافیایی، دست‌نوشته‌ها، موسیقی، ضبط صدا، تصاویر متحرک، ضبط ویدیویی، مواد گرافیکی، مواد الکترونیکی، اقلام سه بعدی، ریزنگاشت‌ها و منابع پیوسته (مثلاً سریال‌ها) را پوشش می‌دهد. هدف RDA ایجاد قواعد آسان‌تری است که بتوان آنها را به راحتی در منابع مختلف با حداقل دستورالعمل‌های خاص و با کمک مثال‌های مربوط به آن، به کار گرفت.
● ساختار
ساختار کنونی AACR۲ که در بالا به آن اشاره شد، به خودی خود منشاء مشکلاتی است. ترتیب قرار گرفتن فصل‌های توصیفی براساس نوع منابع، بدین معناست که ابتدا فهرست‌نویس باید نوع و یا قالب موادی را که قرار است توصیف شوند در نظر گیرد تا بتواند فصل‌ها را بر طبق آن مرتب کند. با این وجود، هیچ رهنمود خاصی در مورد نحوه انجام آن وجود ندارد. گرچه ممکن است این امر در مورد بعضی منابع واضح و آشکار باشد (برای مثال یک دست‌نوشته متنی ساده) اما در مورد بقیه این طور نیست – آیا یک پیایند موسیقی در ابتدا ”موسیقی“ بوده یا ”منبعی پیوسته و مسلسل“؟ RDA قصد دارد این مسئله را با متمایز کردن نوع منابع به عنوان اولین قدم در فرآیند فهرست‌نویسی و آغاز دستورالعمل‌های کلی، حل کند.
● هم سازی
ساختار اصول عام و خاص در AACR۲ به گونه‌ای بود که بعضی منابع تا حدی متفاوت از منابع دیگر فهرست‌نویسی می‌شوند. قواعد جایگزین در برخی موارد و اضافه کردن گزینه‌هایی به قواعد، کار را پیچیده‌تر کرده بود تا آنجا که با استفاده از AACR، دو پیشینۀ فهرست‌نویسی را برای یک مورد می‌توانستند ایجاد کنند که باز هم تفاوت‌های عمده و اساسی داشتند. RDA قصد دارد قواعد را آنقدر ساده کند تا بتوان آنها را به راحتی برای دامنۀ وسیعی از منابع به کار برد و قواعد جایگزین را تا حد ممکن حذف کرد.
● هم‌نشینی
امروزه محیط اطلاعاتی به گونه‌ای است که هر یک از منابع اطلاعاتی در قالب‌های مختلف و اغلب با اشتقاق‌هایی موجود می‌باشد. برای مثال یک رمان ممکن است به صورت جلد گالینگور یا شمیز، قطع استاندارد و قطع بزرگ، قالب‌های بریل و به شکل‌های لمس کردنی، فایل‌های دیجیتالی و یا به صورت کلام ضبط شده بر روی کاست یا سی‌دی موجود باشد. همچنین ممکن است منبعی باشد برای فیلم‌ها، موسیقی‌ها، اپرا و رقص باله و یا الهامی برای ادامه یک فیلم و کارهای مشابه با نویسندگان مشابه و متفاوت. میان این موارد نسبت‌های زیادی است که در FRBR توضیح داده شده‌اند، اما AACR به طور مستقیم این مدل فرضی و اصطلاحات آن را منعکس نکرده است. این نسبت‌ها بسیار مهم بوده و باعث می‌شوند فهرست‌ها، پیشینه‌ها را به طور مناسب همنشین کند. RDA علاوه بر ضمیمه کردن اصطلاح‌شناسی FRBR در متن، فصلی را نیز در مورد نسبت‌ها می‌نویسد.
● قواعد اصول - محور
ساختار قواعد عام و خاص و دستورالعمل‌های جایگزین، شرایطی را ایجاد کرد که در آن تعبیر و تفسیر قواعد برای کمک به فهرست‌نویسی، بسط پیدا کرد. RDA امیدوار است مجموعه قواعدی را رواج دهد که بر مبنای اصول واضحی باشند، با جایگزین‌های محدود تا فهرست‌نویسان را قادر سازد، خودشان به قضاوت صحیح و کارشناسی بپردازند.
● محتوا و قالب
هم ساز کردن AACR با ISBD، منجر به استفاده از اصطلاح ”وجه تسمیه عام[۱۸]“ (GMD) و ”وجه تسمیه خاص[۱۹]“ (SMD) شد. این اصطلاحات به طور بالقوه در سیستم‌ها به عنوان پارامترهای پالایش (فیلتر) (مثلاً پیدا کردن DVD یک فیلم و نه ویدیویی آن)، پارامترهای سکانس نمایش (مثلاً برای یک اثر، ۸ متن، ۳ کلام ضبط شده، ۱ فایل دیجیتالی و ۱ متن بریل وجود دارد) و اطلاعات محتوا (نت نویسی در موسیقی و اجرای ضبط شده از یک قطعه موسیقی) به کار برده می­شوند.
امروزه استفاده از اصطلاحات SMD و GMD، محدود شده است و این تا حدی به مشکلات ذاتی در لیست واژگان و اصطلاحات برمی‌گردد. دو لیست GMD وجود دارد، یکی انگلیسی و دیگری استرالیایی / آمریکای شمالی که تاحدی طویل‌تر است. اصطلاحات GMD محتوا (مثل مواد جغرافیایی یا موسیقی) و قالب (مثل بریل یا بریدۀ فیلم) را با هم در برمی‌گیرد. همچنین با افزایش سریع حاملان اطلاعات، استفاده کنندگان، از اصطلاحات SMD، بی‌اطلاع‌تر می‌شدند: مثلاً اصطلاحات تصویب شده در SMD ”کاست صوتی“ و ”دیسک ویدیویی“ هستند نه اصطلاحاتی که معمولاً استفاده می‌شوند یعنی ”نوارشنیداری“ و ”DVD“. برای حل این مشکل در نسخه‌های اخیر AACR۲، گزینه‌هایی گنجانده شده است. برای استفاده از این قبیل اصطلاحات RDA، اصطلاحات GMD و SMD را با روش انعطاف‌پذیرتری جایگزین می‌کند که در آن محتوای موجود و اصطلاحات حامل بدون منع استفاده از اصطلاحات مورد نیاز دیگر در آینده، قابل تعریف است.
● بین‌المللی کردن
AACR در فرهنگ انگلیسی زبانان در انگلستان و آمریکای شمالی شکوفا شد و بعضی از جنبه‌های آن گرایش انگلو – امریکن دارد. در همین زمان، کشورهای دیگر هم قواعد فهرست‌نویسی خودشان را توسعه بخشیدند که با AACR زمینه‌های مشترک و همچنین متفاوتی دارد.
یک نمونه ’طریق فهرست‌نویسی الفبایی‘[۲۰] (RAK) [۱۰] است که در آلمان مورد استفاده قرار گرفت. RAK در اصل مبتنی بر اصول پاریس و کپنهاگ است و شیوه‌های فهرست‌نویسی پورسین[۲۱] (PI) [۱۱] را به عنوان قواعد فهرست‌نویسی استاندارد در اوایل دهۀ ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ در آلمان جایگزین کرد. اگرچه AACR و RAK هر دو بر مبنای اصول پاریس و کپنهاگ هستند اما تفاوت‌های عمده‌ای بین آنها دیده می‌شود.
دنیای کتابداری خیلی سریع مزایای اقتصادی اصل ”ایجاد یک بار پیشینه فهرست‌نویسی الکترونیکی و استفاده از آن به کرّات“ را تشخیص می‌دهد، با این نتیجه که از نظر جهانی، تبادل وسیع داده‌های کتابشناختی وجود دارد. با افزایش این تبادلات، موانعی بر سر راه تبادل اطلاعات که در سری‌های مختلف قواعد ایجاد شده‌اند، وجود دارد. گرایش انگلو – امریکن در AACR۲، مانعی است بر سر راه انتخابی گسترده‌تر در بعضی نواحی دنیا که جامعۀ اطلاعاتی در آنها به صورت روزافزون بین‌المللی می‌شود. بنابراین هدف از RDA این است که آنرا بر مبنای اصول فهرست‌نویسی جهانی و موافق با این اصول تدوین کنند و ریشه‌های انگلو – امریکن را هم از قواعد جدید حذف نمایند.
● «فهرست‌نویسی» امروز
اگر چه هنوز هم اثری از فرم‌های اولیه فهرست‌نویسی دیده می‌شود، امّا اخیراً فهرست‌های آنلاین[۲۲] در دسترس است و برای فهرست‌نویسی قالب‌های مختلف ابرداده‌ای را جستجو می‌کنند. قالب‌های ابرداده‌ای و ارتباطی جدیدی در دسترس است که بسیار هم در دنیای اینترنت مورد استفاده قرار می‌گیرند.
امروزه، دامنۀ وسیع‌تری از افراد – مؤلفین، مسئولین، فهرست‌نویس‌ها و ... – نسبت به قبل ابرداده‌های کتابشناختی را ایجاد می‌کنند؛ البته با سطوح متغیر مهارت و توانایی‌شان. حتی بعضی از ابرداده‌ها را بدون دخالت انسان و با استفاده از نرم‌افزارهای کامپیوتری می‌توان ایجاد کرد.
RDA قصد دارد قالبی جدا از قالب‌های ارتباطی که امروزه شمارشان افزایش یافته، ارائه دهد. جامعه کتابدار با ISBD و فهرست‌نویسی ماشین‌خوان آشنایی دارد، اگرچه اینها هم امروزه شامل یک سری قالب‌ها و فرمت‌ها هستند، از قبیل: UNIMARC[۱۲], MARC۲۱[۱۳], MODS[۱۴], MADS[۱۵] and MARCXML[۱۶]. به غیر از کتابخانه، جوامع دیگر نیز برای منابع اینترنتی، Dublin Core[۱۷]، برای توصیف آرشیو EAD[۱۸]، برای کارها و تصاویر بصری VRA Core Element Set[۱۹] و برای توصیف محتوای چندرسانه‌ای MPEG-۷[۲۰] را بسط و گسترش داده‌ اند
● نحوۀ عملکرد فرآیند بازنگری و اصلاح
ساختاری از کمیته‌ها و سازمان‌ها AACR را تأیید و حمایت می‌کند. کمیتۀ مربوط به اصول فهرست‌نویسی بر کار امنای منابع مالی[۲۳] AACR، و هم کمیته همکاری مشترک ناشران برای تجدیدنظر AACR که توسط JSC صورت می‌گیرد، نظارت دارد. JSC تشکیل شده از نمایندگانی از انجمن کتابداران آمریکا[۲۴] (ALA) [۲۱]، کمیته فهرست‌نویسی استرالیا[۲۵] [۲۲](ACOC)، کتابداران انگلستان[۲۶] (BL) [۲۳]، کمیته فهرست‌نویسی کانادا[۲۷] (CCC) [۲۴]، مؤسسه خبره‌های کتابداری و اطلاعات[۲۸] [۲۵](CILIP) و کتابخانۀ کنگره[۲۹] (LC) [۲۶].
در انگلستان، نمایندگان JSC از CILIP و BL، از اعضاء کمیتۀ CILIP/BL دربارۀ AACR [۲۷] هستند، به همراه ۴ عضو منصوب شده از CILIP و ۳ عضو از BL. اعضاء بسیاری هم با داشتن پیش زمینه‌های علمی در مورد هنر و دنیای دیجیتال و یا اعضایی از کتابخانه‌های ملی اسکاتلند[۳۰] و ویلز[۳۱] دعوت شده‌اند و کمیته در جایی که نیاز به افراد متخصص باشد، با آنها تماس خواهد گرفت.
نوشتن متن RDA، کاری گروهی و مشترک است که هماهنگ با جلسات JSC دو بار در سال تشکیل می‌شود. JSC و ویراستار آن (تام دسلی[۳۲])، پیش‌نویس متن را آماده می‌کنند و کمیته‌های دیگر هم پیشنهاداتی برای تغییر قواعد و یا قواعد جدید ارائه می‌دهند. این پیش‌نویس‌ها از نظر همسازی مرور می‌شوند و اعضاء JSC، به نیابت از کمیته‌ها و سازمان‌های مربوطه به سؤالات پاسخ می‌دهند. اگر در این مورد به توافق نظر برسند، ویراستار گام‌های بعدی را برای تهیۀ پیش‌نویس‌های جدید برمی‌دارد. در غیر این صورت، گروه‌های کاری اعزام می‌شود تا بر موارد خاص نگاهی دوباره افکنند و یا پیشنهادات بهتری ارائه دهند. این مراحل ادامه دارد تا زمانی که متن نهایی مورد موافقت قرار گیرد.
همچنین JSC با ارائه اغلب مستندات به صورت آنلاین، این فرآیند را علنی‌تر کرده است. این کمیته در حین مرور فرآیند، با جوامع دیگر هم در ارتباط است تا مطمئن شود RDA در سطح وسیع‌تری قابل کاربرد است.
● RDA چه خواهد شد؟
JSC برای RDA چند هدف استراتژیک دارد. این اهداف عبارتند از:
- ادامه پایه‌گذاری قواعد بر اصول فهرست‌نویسی و پوشش دادن همه انواع مطالب.
- ترویج دادن استفادۀ جهانی و در عین حال گرفتن قواعد از آداب و رسوم انگلیسی زبانان.
- ساده کردن قواعد برای استفاده و تفسیر.
- کاربرد آن به صورت آنلاین و در شبکه.
- ایجاد کنترل کتابشناختی مؤثر برای همه انواع رسانه‌ها.
- ایجاد رقابت با استانداردهای مشابه.
- تشویق و ترغیب به استفادۀ فرای از محیط کتابخانه.
RDA هم شامل مقدمه‌های جدید، قواعد موضوعی و مثال‌های روزآمد خواهد بود، و هم نظارت مجاز را پوشش خواهد داد. اصطلاحات FRBR را به کار می‌برد و متون را به منظور یکدست‌تر کردن ساده می‌کند. همچنین برای نیل به هم‌ترازی با دیگر استانداردها به دیگر جوامع نزدیک می‌شود.
RDA هم به صورت فرآورده‌ای بر پایۀ وب و هم به صورت نسخه چاپ کلاسوری ارائه می‌شود. نسخه وب کارآیی بیشتری هم (مثلاً پیوندهای داخلی و خارجی) دارد و مورد نسخه‌های سفارشی نیز در دست تحقیق است. بالقوه، می‌تواند نسخه‌های کامل، کوتاه و سفارشی (پیایندها، نقشه‌ای) وجود داشته باشد. این همچنین فرصتی است برای RDA (یا قسمتی از آن) که به اردوی تغذیه کنندۀ داده بپیوندد و وظیفه‌پذیر روند کار از طرف متولیان باشد.
● ساختار RDA
قسمت A، توصیف، روابط و منابع مربوطه را پوشش می‌دهد. شناسایی نوع منبع، توصیف فنی، توصیف موضوعی، و ریشه‌یابی و اطلاع‌رسانی خاص هر قلم در راهنمای کلی آمده است. رده‌های جدیدی از حامل و محتوا معرفی خواهند شد.
بخش روابط، روابط بین اقلام کتابشناختی FRBR و عوامل (اشخاص و غیره) را پوشش می‌دهد. برای استناد به آثار، انتخاب ساده‌ای از نقاط دستیابی ابتدایی وجود خواهد داشت، و قواعد خاص، ساده یا حذف خواهند شد.
قسمت B تحت کنترل صاحب‌نظران، هدف، دامنه و شکل‌های مجاز و غیرمجاز را پوشش خواهد داد. پیوست‌ها استانداردهای نمایش، ISBD، نوشتن کلمات با حرف بزرگ، مخفف‌ها، اعداد و فهرست معانی را در برمی‌گیرد.
● پیشرفت کار
JSC قصد دارد RDA را برای اولین بار در سال ۲۰۰۸ عرضه کند که حاصل سه سال کار مداوم است. طرح اولیه ساختار سه بخشی است (توصیف منابع، روابط، کنترل نقطۀ دستیابی). پیش‌نویس بخش اول که در دسامبر ۲۰۰۴ منتشر شد، انعکاس منفی داشت و باعث شد JSC نوشتن پیش‌نویس را رها کند و به بازنگری مجدد روی آورد.
اطلاعیه مربوط به RDA در ژوئیه ۲۰۰۵ در کمیته‌ها منتشر شد و به دنبال آن در دسامبر ۲۰۰۵ پیش‌نویس کامل بخش اول انتشار یافت. عکس‌العمل به این روش جدید بسیار مطلوب‌تر بود، گرچه بعضی از آنها نیاز به کار بیشتری داشت. سال ۲۰۰۵ شاهد کارهایی بر موضوعات محتوا و حامل بود. JSC یک گروه کاری را جهت مرور کار، راه انداخت. گزارش این گروه نشان داد که اطلاعات محتوا و حامل برای مقاصد جستجو و نشان دادن مورد نیاز هستند و از آنجا که لیست‌های اخیر GMD و SMD مناسب نبودند، مجموعۀ جدیدی از اصطلاحات پیشنهاد شد. در این زمان، JSC، با نویسندگان ONIX [۳۳] [۲۸] کتابی با نام تجاری شکل‌های پیامی XML، بر روی هماهنگ کردن مقولات مطالب ONIX با اصطلاحات محتوا و حامل کار کردند. این دو گزارش توسط ویراستار مورد استفاده قرار گرفت تا پیش‌نویس را برای بخش‌های مرتبط RDA تهیه کند.
در آوریل ۲۰۰۶، پیش‌نویس بقیه فصل‌های قسمت اول، که اینک قسمت A با یک ساختار دو قسمتی جدید معرفی شده است، برای بررسی انتشار یافت. واکنش‌ها به این اسناد در نشست اکتبر ۲۰۰۶ JSC مورد بررسی قرار خواهد گرفت. زمان بین اکتبر ۲۰۰۶ و آوریل ۲۰۰۷ به قسمت B پرداخته می‌شود، و زمان بین مه تا سپتامبر ۲۰۰۷ مقدمه کلی، پیوست‌ها و فهرست معانی مورد مطالعه قرار می‌گیرد.
در حال حاضر کار در برخی از این عرصه‌ها در دست اقدام است. دو گروه کاری استخدام شده‌اند تا مثال‌هایی را که برای گنجاندن در RDA لازم هستند، بررسی کنند. محدودۀ کاری آنها مرور کلی مثال‌های موجود است با ارائه پیشنهاداتی جهت حذف یا جایگزینی مثال‌های موجود، و ارائه مثال‌های جدید در جایی که لازم باشد. همچنین اصلاحاتی هم در پیوست‌ها صورت می‌گیرد. در حال حاضر، پیوست‌های زیر در نظر گرفته می‌شود: نوشتن کلمات با حرف بزرگ، مخفف‌ها، مقدمه‌ها، نمایش داده و فهرست معانی. در RDA، حروف اختصاری کمتری در پیشینه‌های کتابشناختی استفاده می‌شود (برای مثال s.l. و c.). با این وجود، این باعث شد بحث در مورد استفاده از کل کلمه بالا بگیرد. بحث‌هایی هم بر ضد آن است که استفاده از اختصارات را پیشنهاد می‌دهد، تا حدی که نظامی مطرح شد برای نشان دادن کل کلمه در زبان فهرست‌نویسی خاص.
طرح‌هایی پیشنهاد شده که فهرست مقاله‌های مقدماتی را با فهرست چندین زبان دیگر، به منظور جامعیت بخشیدن به سند، غنی‌تر کنیم. این امر افزایش حجم را دربردارد، و بحث ملحقات آتی و نگهداری آنها موجد این پیشنهاد شده که این اطلاعات نباید قسمتی از RDA بلکه باید به صورت مکمل آن باشند.
در بحث‌های اولیه در مورد RDA، CCC پیشنهاد کرده بود که انطباق قواعد خاص RDA و شاخه‌های مربوطه در MARC۲۱ وجود داشته باشد JSC هم این کار را مفید می‌دانست و انجام این کار به CCC و ACOC محول شد. این کار مشخص خواهد کرد که در کجا MARC۲۱ از RDA تأثیر پذیرفته و در کجا تهیه داده‌های موجود در MARC۲۱ می‌تواند دال بر نیاز گنجاندن آن در قواعد RDA باشد. JSC قصد دارد، مقاله خود را در این زمینه‌ها در جلسۀ ژانویه ۲۰۰۷ MARBI [۳۴] [۲۹] ارائه دهد.
● نتیجه‌گیری
RDA، استاندارد جدیدی است برای توصیف و دستیابی به منابع است که برای محیط دیجیتالی طراحی شده است، برای کسانی که می‌خواهند اطلاعات را جستجو، شناسایی، انتخاب، کسب، مهار و سازماندهی کنند و به کار برند. این یک استاندارد توصیف موضوعی چند ملیتی است که همۀ رسانه‌ها را پوشش می‌دهد و از قالب‌های ارتباطاتی فنی جدا است. این داده‌ها از اجتماعات زیادی اتخاذ شده است و پیشرفت آن را می‌توان در وب‌سایت‌های JSC و CLIP/BL دنبال کرد.

http://www.newlib.blogfa.com/
نوشته: آن چاپمن(Ann Chapman)
ترجمه: قمر مطلوب