به دنبال« لولو»!؟

اظهارنظرهای بی‌سابقه تعدادی از اعضا و نزدیکان دولت نهم نسبت به نمایندگان مجلس، پس از یک دوره چند ماهه به یکباره آنچنان فروکش کرد که تنها می‌توان آن را با پایان معجزه آسای برخی سریال‌های تلویزیونی و شیرین شدن ناگهانی زندگی مقایسه کرد. البته گفتار و رفتار دولتمردان پس از تعیین تکلیف وزیر پیشنهادی کشور، مشخص خواهد کرد که تغییر ایجاد شده، یک تاکتیک برای عبور از مرحله رای اعتماد است یا احساس خطر نسبت به پایگاه اجتماعی »رقیب اصلاح‌طلب« موجب بازبینی در بعضی رفتارهای دولتمردان شده و آنها را به »پایان بی مهری« نسبت به »یاران مجلسی« تشویق کرده است. اما هر چه باشد به نظر می‌رسد این بار نیز قرار است برای آشتی‌کنان موقت یا دائم میان دو طیف دولتی و پارلمانی اصولگرایان، افراد و رسانه‌هایی وجه‌المصالحه شوند که هیچ نقشی جز انعکاس واقعیات نداشته‌اند.
رئیس جمهور روز گذشته در گفتگویی که از رسانه ملی پخش شد به تلاش‌هایی اشاره کرد که به تعبیر او »عده‌ای با استفاده از آزادی تقریباً مطلق در ایران برای ایجاد اختلاف بین مجلس و دولت انجام می‌دهند.« وی در تشریح ادعای خود، به حرف‌های بی ربطی اشاره کرد که به صورت شایعه پخش می‌شود و ظاهراً مستند به »برخی گفتگوها یا مندرجات بعضی دفترچه‌های یادداشت« می‌باشد.
قاعدتاً آقای رئیس جمهور به خوبی می‌داند آنچه این روزها موجب نگرانی عده‌ای از نمایندگان مجلس شده است حتی اگر حرف‌های بی ربط باشد منتسب به افرادی است که قطعاً آقای رئیس جمهور، آنها را بی ربط نمی‌داند. اگر امروز یادداشت یک »مشاور عالیرتبه« در وبلاگ شخصی او مورد توجه قرار می‌گیرد به آن جهت است که مشاور»یک مقام عالیرتبه« است که اگر در این جایگاه نبود شاید نزدیک‌ترین منتسبان او نیز انگیزه‌ای برای خواندن این یادداشت‌ها را نداشتند چه رسد به نمایندگان پرمشغله مجلس و اصحاب پردغدغه رسانه‌ها. اما در عین حال، در این موضوع نیز نباید مظلوم کشی کرد و همه چیز را به یک یادداشت در یک وبلاگ شخصی یا یک اظهارنظر ابراز شده توسط مقام‌های دست چندم دولتی ختم کرد.
آقای رئیس جمهور اگر می‌خواهد عوامل فاصله انداختن یا فاصله افتادن بین مجلس و دولت را بررسی کند خوب است به آرشیو رسـانـه‌ها در چند ماه اخیر مراجعه نماید تا ببیند که آیا فقط عده‌ای مغرض با نقل شایعات و انعکاس »حرف‌های بی‌ربط« به دنبال اختلاف افکنی میان دو قوه مهم کشور بوده‌اند؟
آیا دکتر احمدی‌نژاد به یاد نمی‌آورد که پس از تصویب یک قانون در مجلس - که می‌توانست برخی مناصب رسمی سخنگوی دولت را با خطر مواجه کند- چه حوادثی رخ داد؟ او لابد می‌داند که پس از انتشار استعفای اعتراضی سخنگوی دولت، چه کسی »الهام« را به صبوری دعوت کرد و به او یادآوری نمود که »هرچه جلوتر می‌رویم فشارها و بی انصافی‌ها بیشتر می‌شود.« آیا تشبیه »مصوبه مجلس« به »بی انصافی« با ادعای تعامل مثبت دولت و مجلس قابل تطبیق است؟ چه کسی در یک سخنرانی عمومی، ادعای نفوذ »عناصر مافیایی و انحصار طلب« در مراکز قانونگذاری کشور و تصویب قوانینی برای سهولت سوء استفاده »باندهای انحصار« را مطرح کرد؟ مگر در کشور ما مرکز قانونگذاری به جز »مجلس« وجود دارد؟
پس از مصاحبه تلویزیونی چندی قبل رئیس جمهور و اعلام ارقام یارانه‌های نقدی، بسیاری از نمایندگان مجلس به این اقدام اعتراض کردند و به رئیس جمهور یادآوری نمودند که »قرار بود قبل از هماهنگی با مجلس، جزئیات طرح تحول اقتصادی اعلام نشود«. حتماً آقای احمدی نژاد به یاد می‌آورد که پس از اعتراض نمایندگان مجلس، چه کسی اظهار داشت: »برخی عصبانی شدند که چرا این موضوعات با مردم در میان گذاشته می‌شود. باید ابتدا از دسته و گروه ما اجازه می‌گرفتید«؟ آیا این برخورد- که همراه با نوعی تمسخر بود- نیز مستند به یادداشت‌های شخصی یا حرف‌های بی‌ربط مخالفان مـجلـس و دولـت اسـت؟ مـعـادل دانـسـتـن طـرح مـجلس برای سهمیه‌بندی بنزین با »تلاش برای زمین زدن دولت« سخن چه کسی بـود؟ مـصـاحـبـه مـفصل بر علیه اقدام قانونی نمایندگان مجلس بـرای اسـتـیـضـاح وزیـر سابق کشور توسط چه کسی انجام شد؟ آیا این سخن که »استیضاح را قبول نداریم« و »عده‌ای می‌خواهند دولت را با مشکل مواجه کنند« نیز توسط کسانی مطرح شد که می‌خواهند »روابط شیرین« میان دولت و مجلس اصولگرا را برهم بزنند؟ به نظر آقای رئیس جمهور، تمجید از مشایی در برابر درخواست تقریباً اجماعی نمایندگان برای برکناری او، بیشتر می‌تواند روابط دولت و مـجلـس را بـرهم بزند یا انعکاس دلسوزانه مخالفت‌ها با مشایی در رسانه‌ها؟
در موضوع آقای محصولی نیز همین بحث‌ها را می‌توان مطرح کـرد. زمـانـی کـه محصولی برای تصدی وزارت نفت به مجلس اصولگرای هفتم معرفی شد، ابهاماتی در خصوص او مطرح گردید که بنابرادعای یک هفته‌نامه حامی احمدی نژاد »وزیر پیشنهادی نفت بنابر دستور رئیس جمهور انصراف خود را اعلام کرد.« معرفی مجدد چنین فردی برای تصدی وزارت کشور، آن هم به مجلسی که به لحاظ تـرکـیـب اکـثـریت، تغییری نسبت به مجلس هفتم نداشته است آیا می‌تواند نشانه تعامل سازنده دولت با مجلس باشد؟
در روزهای اخیر، تعدادی از نمایندگان اصولگرای مجلس، به روابط شخصی و سیاسی محصولی با احمدی نژاد اشاره کرده‌اند و نگرانی خود در خصوص تاثیر احتمالی این روابط بر روند انتخابات آتی ریـاسـت جـمـهوری را بیان داشته‌اند. عده‌ای دیگر از نمایندگان اصـولگرای مجلس هم با تکرار حرف‌های سابق - که لابد آقای رئیس جمهور آنها را بی ربط می‌داند - مخالفت خود با معرفی محصولی برای تصدی وزارت کشور را اعلام نمودند. نکته جالب در اظهارنظر هردو طیف نیز این بود که بهتر است برای دوری از »موضع تهمت« به ویژه به هنگام برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، احمدی نژادفرد دیگری را برای تصدی وزارت کشور معرفی کند. اما به این توصیه‌ها نیز توجه نشد و لابد اکنون رئیس جمهور توقع دارد که مجلس برای اثبات »پایبندی به تعامل مثبت با دولت« به وزیر پیشنهادی رای دهد. رسانه‌ها هم قاعدتاً موظفند از این پیشنهاد حمایت کنند تا به انعکاس شـایـعات و حرف‌های بی‌ربط متهم نشوند! اما آیا واقعاً هشدار زودهنگام نـسـبـت بـه شـائـبـه‌هـایـی که می‌تواند پیرامون انتخابات ریاست جمهوری- در صورت استقرار محصولی در جایگاه وزارت کشور- مطرح شود، حرف بی ربط است؟
آقای رئیس جمهور لابد به یاد می‌آورد که خود او پس از ناکامی در کسب آرای مردم تهران برای راهیابی به مجلس ششم، چه اتهاماتی را متوجه دست اندرکاران انتخابات نمود. اگر هم داستان ۹ سال پیش از ذهن رئیس جمهور محو شده باشد، قطعاً او اظهارات اخیر مهدی کلهر در خصوص نخواندن چند میلیون از آرای احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۴ را شنیده است. این اتهام افکنی‌ها در حالی انجام شده و می شود که اختلاف نظر شدید میان دست‌اندرکاران ا جرائی و نظارتی انتخابات در دوره اصلاحات، اظهر من الشمس بود و اکنون آنچه که غیرقابل انکار می‌باشد ، ارتباط صمیمی و اظهار عشق و علاقه ناظران انتخابات به احمدی نژاد است. آیا با این وضعیت، شائبه سازی و شایعه پراکنی در مورد نتایج انتخابات و تحمیل هزینه به نظام، ‌ ‌ راحت‌تر نخواهد بود؟ اگر کسی نسبت به این مسئله هشدار دهد و یا اگر نمایندگان به همین استناد، از را‌ی دادن به وزیر خودداری کنند، آیا »حرف بی‌ربطی« گفته شده و »اقدام خلاف تعامل« صورت گرفته است؟!‌
البته اگر این بار هم قرار است از منتقدان و رسانه‌های آنها، یک »لولو« ساخته شود تا اختلافات اصولگرایان پوشیده بماند ما حاضریم اتهام »لُولُو« بودن را بپذیریم، اما حاضر نیستیم سخنان خود را بی‌ربط بدانیم؛ همانطور که راضی به ضعیف کشی نمی‌شویم و همه اختلافات اساسی ناشی از رفتار دولت با مجلس را نیز به مندرجات یک »دفترچه یادداشت« ارتباط نخواهیم داد!

منبع : روزنامه آفتاب یزد