مهمترین ویژگی یک نقش تأثیرگذاری و ماندگاری آن است

فرهاد قائمیان متولد سال ۱۳۴۴ اردبیل است. دیپلم اقتصاد دارد و از سال ۱۳۷۰ به عرصه هنر بازیگری پاگذاشت. او فیلمهای کوتاه بسیاری را در انجمن سینمای جوان اردبیل ساخته و در کارنامه هنری اش آثار سینمایی چون: دمرل، سارای، هیوا، نسل سوخته، رنگ شب، قارچ سمی، تارا و تب توت فرهنگی، شهرزیبا، به رنگ ارغوان، مخمصه، رامی، شوریده و... و در آثار تلویزیونی زیادی چون: طریق عشق، وفا، به دنیا بگو بایستد، شکرانه، بی صدا فریاد کن، شهریار و... ایفای نقش داشته است. اما او در سریال «شهریار» در نقش پدر این شاعر بلند آوازه ایفای نقش داشت. به همین بهانه سراغی از او می گیرم که با وجود مشغله هایش می پذیرد.
او در مورد شرایط حضورش در فضای هنری کشور می گوید:«از آنجا که به بازیگری علاقه بسیاری داشتم، از نوجوانی به این هنر گرایش پیدا کردم اما در ۲۶ سالگی با فیلم «تکم» به دنیای بازیگری قدم گذاشتم و با فیلم «دمرل» به سینمای حرفه ای راه پیدا کردم. در همین زمان هم به ساخت فیلمهای کوتاه می پرداختم تا تجربه هایم را تثبیت کنم. چون دوست داشتم کارگردانی و فیلمنامه نویسی را هم به شکل ملموس تر درک کنم و اگر بازیگری با شرایط فیلمنامه نویسی آشنایی داشته باشد، قطعاً در ایفای نقشهایش حس بهتری خواهد داشت. زمان می گذشت و من با نقشهای متفاوت به تجربه های تازه ای می رسیدم، که البته این تجربه ها هنوز هم ادامه دارند.» می پرسم در فضای بازیگری چه چیزهایی برایش اهمیت ویژه ای دارد که می گوید: «بازیگری فارغ از توانایی و استعداد به دقت و تمرکز نیاز دارد و من همیشه سعی کرده ام در انتخاب نقشهایم این دقت و وسواس را داشته باشم، چون دوست ندارم به بازیگری کلیشه ای تبدیل شوم. در نقشهای مثبت و منفی بسیاری ظاهر شده ام اما مهمترین مسأله برایم ماندگاری و تأثیرگذاری است. به عقیده من با عملکرد و انتخاب درست و حفظ موقعیت می توانی به بازیگری محبوب تبدیل شوی. من وقتی فیلمنامه را می خوانم با نقش ارتباط بر قرار می کنم و اگر این ارتباط برایم دلچسب و رضایت بخش نباشد، این نقش را بازی نخواهم کرد.»
قائمیان تجربه کار در آثار سینمایی و مجموعه های تلویزیونی بسیاری را دارد، اما سریال «وفا»چهره شناخته شده ای را از او عرضه کرد.
او در مورد این سریال و سایر سریال های دیگر می گوید:«در سریال «وفا» انرژی زیادی صرف کردم و کار در این مجموعه، تفاوت زیادی نسبت به سایر کارهایم داشت و البته بین مردم شناخته شدم. اما متفاوت ترین حضورم بر می گردد به سریال «شکرانه» که اولین حضورم در سریال مناسبتی برای ماه رمضان بود و در این سریال در نقش یک مرد تاجیک ظاهر شدم. نقشی که در کارنامه بازیگری ام بسیار متفاوت و یک اتفاق جالب بود. همکاری ام با مهدی فخیم زاده در سریال «بی صدا فریاد کن» هم تجربه دیگری بود که در نقش یک سرهنگ پلیس ظاهر شدم. من این سریال را یک کار قوی و تأثیرگذار می دانم؛ چون قصه قابل باور این سریال عامل موفقیت آن بود.»
اما قائمیان از تجربه حضورش در سریال «شهریار» این چنین می گوید: «در این مجموعه در نقش «اسماعیل» پدر «محمد حسین شهریار» ظاهر شدم. پدری که روحانی است و تلاش می کند گره از کار مردم باز کند. کمال تبریزی به دلیل اینکه من آذری زبان بودم بسیار تأکید داشت تا این نقش را قبول کنم. شهریار نقطه عطف کارنامه هنری من است؛ چون شخصیت شهریار بسیار برجسته و به یادماندنی است. او یکی از افتخارات ملی کشورمان است.
هر چند که گریم سنگین اسماعیل در این مجموعه کمی من را اذیت می کرد، اما یک تجربه فوق العاده بود.»
او در ادامه به کارهایی که آماده نمایش دارد، اشاره می کند: «در سریال تاریخی «فرزند صبح» هم نقش خاصی ایفا کرده ام که بهتر است در زمان خودش در این مورد صحبت کنیم. اما فیلمهای سینمایی «رامی» و «شوریده» را آماده اکران دارم.»
هرچند فرهاد قائمیان در ابتدای گفتگو می گوید با مطبوعات میانه خوبی ندارم و البته از گفتن دلیل آن هم صرف نظر می کند، ولی امیدوارم این گفتگو، نگاه این بازیگر تلویزیون را نسبت به مطبوعات تغییر داده باشد!

ملیحه پژمان

منبع : روزنامه قدس