کارآفرینی همان اشتغالزایی نیست!

چندی است که کارآفرینی و تحولات آن دنیای مدرن را دستخوش تغییراتی مثبت نموده و مسیر ترقی آن را میسر ساخته است. از ابتدای تولد این حوزه بزرگ علمی و تحقیقاتی، همواره این واژه را با واژه های دیگری چون آفرینش کار، اشتغالزایی، ایجاد فرصت های شغلی و ... اشتباه گرفته اند.
با مروری مختصر در ادبیات کارآفرینی، از ابتدای تولد آن تاکنون در می یابیم که کارآفرینی واژه ای بسیار فراتر از اشتغالزایی و سایر واژه هایی است که معادل آن قرار داده اند. در ابتدای رشد این حوزه علمی، کار آفرینی را فرآیندی می دانستند که موجبات تحولات اجتماعی گردد و در نهایت ثروت یا رفاه اجتماعی را به بار می آورد. با رشد این حوزه دریافتند که هر نوع فعالیتی که مبتنی بر شناخت فرصت های سودآور در جامعه باشد، در حقیقت کارآفرینی بوده و نیازی نیست که الزاماً منتهی به تحولی جدی در جامعه شود.
از آنجایی که فعالیت های کارآفرینانه، چه آنهایی که منجر به تحولات اجتماعی می شوند و چه آنهایی که مبتنی بر شناخت فرصت های سودآور می باشند، تأثیری مهم بر اشتغال دارند؛ لذا نمی توان گفت که کارآفرینی همان اشتغالزایی است. به عنوان مثال با اختراع ماشین درو بسیاری از افرادی که به روش های سنتی به دور می پرداختند از کار خود بیکار شدند، لذا می توان گفت کارآفرینی چیزی متفاوت و متمایز با اشتغالزایی است، زیرا نتیجه نهایی کارآفرینی افزایش رفاه و ثروت اجتماعی است در حالی که تأثیر آن بر اشتغال مهم است. به عبارتی، کارآفرینی فرصت های اشتغال جدیدی را فراهم آورده و موجب حذف فرصت های شغلی قبلی می گردد. در صورتی که نتیجه مستقیم اشتغالزایی، ایجاد فرصت های شغلی جدید است.



مجتبی حسینی

منبع : روزنامه ایران