نگاه ها مانند نگاه به بچه نامادری است!

مدیر دفتر نمایش های آیینی و سنتی مرکز هنرهای نمایشی از برگزاری چندین کارگاه آموزشی در زمینه نمایش های آیینی و سنتی خبر داد. «داود فتحعلی بیگی» که در جمع خبرنگاران سخن می گفت با بیان این مطلب ادامه داد: طرح برگزاری این کارگاه ها از حدود ۱۵سال پیش مطرح شده بود; اما به دلیل موانع و مشکلات موجود این طرح، تاکنون امکان اجرا پیدا نکرده است بر همین اساس طی آخرین جلسه ای که با مدیر مرکز هنرهای نمایشی داشتیم اعلام شد شرایط برای برگزاری کارگاه ها فراهم است و در همین راستا تلاش می کنیم کارگاه ها را از زمستان امسال برپا کنیم.
او یکی از مشکلات بزرگ نمایش های آیینی، سنتی را نبود آموزش های لازم در این زمینه دانست و توضیح داد: در حال حاضر شرایط حساس و شکننده ای داریم; چراکه متاسفانه بسیاری از استادان این رشته از دست رفته اند و شاگرد چندانی هم تربیت نشده است بنابراین اگر شتاب نکنیم بزودی نمایش های آیینی و سنتی به یادداشت های خاطره گونه ای تبدیل می شوند.
وی در ادامه از بی توجهی دانشگاه های هنری نسبت به آموزش این مقوله انتقاد کرد و گفت: این نمایش ها در دانشگاه ها نیز آموزش داده نمی شوند و اینچنین است که برگزاری این کارگاه ها اهمیتی دوچندان برای ما پیدا کرده است. در همین رابطه «محمدحسین ناصربخت» دیگر عضو هیئت مدیره این دفتر و دبیر جشنواره تئاتر آیینی و سنتی محور اصلی فعالیت های دفتر نمایش های آیینی، سنتی را آموزش دانست و گفت: پیشنهاد شده برنامه آموزشی براساس روش کار استاد «مرشدترابی» تهیه شود تا از این راه بتوانیم اصول نقالی را استخراج کنیم و براساس این اصول، آموزش این هنر را آغاز کنیم. وی اظهار امیدواری کرد: این برنامه در مدت زمان ۱۰۰ساعت تهیه شود و در داخل و خارج کشور در دسترس علاقه مندان قرار بگیرد که البته اجرای این طرح نیازمند تصویب بودجه نهایی است. «ناصربخت» سپس از برگزاری کارگاه نقالی به عنوان دیگر فعالیت پیش روی دفتر نمایش های آیینی، سنتی نام برد و اعلام کرد: این کارگاه از ترم زمستان و با انتشار فراخوانی که بصورت عمومی در دسترس علاقه مندان قرار گرفته و همین طور با حضور مرشدترابی برگزار می شود.
ضمن این که در زمینه تعزیه نیز پیش بینی دو کلاس آموزشی آواز و قراردادهای اجرایی را با حضور استادان پیشکسوت انجام داده ایم و می کوشیم این دوره ها نیز از پاییز برگزار شود. به گفته او کارگاه تخت حوضی بر مبنای قصه های «هزارویک شب» دیگر برنامه آموزشی است که دفتر پیش رو دارد که این کارگاه نیز از زمستان آغاز می شود و نتیجه آن در چهاردهمین جشنواره بین المللی تئاتر آیینی، سنتی اجرایی می شود.
«محمدحسین ناصربخت» در بخش دیگری از این نشست درباره ثبت جهانی تعزیه توضیح داد: درحال پیگیری این موضوع هستیم; پیش از این پرونده اولیه ایراداتی داشت و پس از آن کارشناسان ما اصلاحیه های لازم را اعمال کردند این پرونده در مجمعی با حضور نمایندگان یونسکو و میراث فرهنگی ارایه شد که در آن جا اعلام شد ضوابط جدیدی از سوی یونسکو تعریف شده که البته این ضوابط هنوز به ما ابلاغ نشده اند اما در هرحال تا پایان امسال باید این ضوابط به ما اعلام شوند تا بتوانیم بار دیگر پرونده را به یونسکو ارایه دهیم. وی ادامه داد: یکی از اقدامات اولیه ما برای ثبت تعزیه، ثبت ملی آن است که در این رابطه سال گذشته از طریق معاونت هنری با مدیر سازمان میراث فرهنگی مکاتباتی انجام و مقرر شد، اسناد لازم ارسال شود که سازمان میراث فرهنگی اعلام کرد، نخست باید پرونده نوروز ثبت شود تا پس از آن ثبت پرونده تعزیه به جریان بیفتد که خوشبختانه ثبت ملی نوروز به پایان رسیده، اما هنوز مکاتبات جدیدی برای ثبت ملی تعزیه با ما انجام نشده است، با این حال پیگیری های لازم را انجام خواهیم داد. در ادامه این نشست «داود فتحعلی بیگی» درباره تخصیص مکانی برای اجرای دایم تعزیه هم گفت: جلسه ای با سرسنگی قائم مقام سازمان شهرداری و همین طور هیئت مدیره انجمن تعزیه ایران خواهیم داشت که در این جلسه تقاضای خود را در این زمینه مطرح خواهیم کرد و اگر لازم باشد از دیگر مقامات شهرداری و شورای شهری کمک می گیریم تا با اختصاص مکانی دایمی برای اجرای تعزیه بتوانیم روزانه دست کم یک مجلس تعزیه را اجرا کنیم.
او سپس درباره اجرای برنامه های قهوه خانه ای در تالار سنگلج نیز متذکر شد: قرار است ماه مبارک رمضان برنامه ترنابازی برگزار شود و از همین راه به صورت دوهفته یک بار دعوت هایی را از پیشکسوتان هنرهای سنتی انجام می دهیم و تلاش می کنیم پاتوق هنرمندان تئاتر سنتی را در تالار سنگلج راه اندازی کنیم. در پایان این نشست «فتحعلی بیگی» با ابراز تاسف از بی توجهی نسبت به تئاتر آیینی، سنتی یادآور شد: در این زمینه تنها شاهد جوشش های فردی بوده ایم، هرگز بودجه مشخصی برای برنامه های ما وجود نداشته است و به این هنر همواره بعنوان بچه نامادری نگاه شده است. ای کاش سازمان میراث فرهنگی یا مکان دیگری موظف می شد این فعالیت ها را سازماندهی کند. ما همیشه در این زمینه تشکیلاتی نیم بند داشته ایم، درحالی که در تمام دنیا چنین اموری وزارتخانه ویژه خود را دارند.

منبع : روزنامه ابتکار